Αυτό που γίνεται στην
Ουκρανία είναι πολύ επικίνδυνο.
Η χώρα είναι έτσι κι
αλλιώς διαιρεμένη στα δυο γλωσσικά, "εθνοτικά" και πολιτικά. Η μισή
(με κόκκινο στον παραπάνω χάρτη) μιλάει ουκρανικά, αποτελείται από Ουκρανούς
ψηφίζει φιλοευρωπαϊκά και κυριαρχείται από φασίστες. Η άλλη μισή (η γαλάζια) μιλάει
ρωσικά, αποτελείται από ρώσους-ρωσογενείς-ρωσόφωνους (τα ίδια είναι όλα αυτά)
ψηφίζει φιλορωσικά και κυριαρχείται από συμπαθούντες την παλιά Σοβιετία. Ο
παρακάτω χάρτης που δείχνει τι ψήφισαν (Τιμοσένκο ή Γιανουκόφσκι) οι οι
Ουκρανοί το 2010 δείχνει τις περιοχές στις οποίες είναι διχασμένη η χώρα.
Για όσο καιρό οι μεν ανέχονταν τους δε, η
Ουκρανία βάδιζε ενωμένη. Όταν όμως κάποιοι αποφάσισαν την αποσταθεροποίηση, τα
πράγματα στράβωσαν σε σημείο χωρίς επιστροφή.
Για να μην μείνουμε στα σενάρια συνωμοσίας
(παρ' όλο που εδώ πια είναι ολοφάνερα) ας πούμε ότι τα πράγματα στράβωσαν όταν
ο Γιαννουκόφσκι (επικεφαλής των φιλορώσων ολιγαρχών) που εκλέχτηκε το 2010
παρατράβηξε το σκοινί με το ΣΤΟΠ που έδωσε στην ευρωπαϊκή ένωση παρά τα
συμφωνηθέντα που κρατούσαν κάποιες ισορροπίες (ειδική σχέση με ΕΕ, όχι στο
ΝΑΤΟ). Τότε ξέσπασαν τρομερές διαδηλώσεις με φόνους και καταστροφές σε όλη τη
δυτική Ουκρανία και αντάρτες εξοπλισμένοι από τη δύση και
"φιλοευρωπαϊστές" (βεβαίως, φασίστες) κατέλαβαν την εξουσία στις
κόκκινες περιοχές του χάρτη που έδιναν ποσοστά 70-90% στη Τιμοσένκο. Το
πρόσχημα ήταν η διαφθορά του Προέδρου Γιαννουκόφκσι, που ήταν βέβαια
πραγματικότητα, και η καταπίεση των Ολιγαρχών που στηρίζονταν στη Ρωσία,
πραγματική κι αυτή.
Με τη στήριξη της δύσης (ακόμα και ο
αντιπρόεδρος των ΗΠΑ πήγε εκεί αυτοπροσώπως να τους στηρίξει), επέκτειναν τις
διαδηλώσεις στο Κίεβο και κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία. Ο διεφθαρμένος
Γιαννουκόβσκι ήταν τόσο μισητό πρόσωπο που ούτε οι Ρώσοι δεν μποόρεσαν να τον
στηρίξουν. Με εκλογές που έκαναν εν μέσω βίας και τρομοκρατίας οι φασίστες και
οι σύμμαχοί τους νομιμοποίησαν την κατοχή της κυβερνητικής εξουσίας.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Το σενάριο της
"εξέγερσης" των φιλοδυτικών ενάντια στους φιλοανατολικούς ολιγάρχες
παίχτηκε αντίστροφα και οι φιλορώσοι εξεγέρθηκαν εναντίον των φιλοδυτικών
ολιγαρχών. Κι όπως Αμερική και Ευρώπη στήριζαν τους φασίστες φιλοδυτικούς έτσι
τώρα η Ρωσία στηρίζει τους φιλορώσους αντάρτες που κι αυτοί, παρομοίως με τους
άλλους, καταλαμβάνουν την εξουσία στις περιοχές όπου πλειοψηφούν με ποσοστά
70-90%.
Είμαστε πολύ κοντά σε γενίκευση του πολέμου.
Το μόνο που μας σώζει είναι ότι θα πρόκειται για έναν πόλεμο καταστροφικό για
τη Ρωσία και την Ευρώπη που ο μόνος που τον θέλει και τον έχει υποδαυλίσει
συστηματικά είναι η Αμερική. Όσο υποτακτική κι αν είναι η Ευρώπη απέναντι στις
ΗΠΑ είναι δύσκολο να δεχτούν να αυτοκτονήσουν και όσο κι αν θέλει να κάνει
μαγκιές ο Πούτιν, είναι δύσκολο κι αυτός να μην βλέπει ότι ανεξάρτητα από τις ευρωπαϊκές
απώλειες, όλο το παιχνίδι παίζεται σε βάρος του και σε βάρος της Ρωσίας. Έτσι ο
πόλεμος ίσως αποφευχθεί.
Να πούμε όμως μερικά πράγματα που έχουν
μεγάλο ενδιαφέρον:
1.- Η ελληνική ομογένεια στην Ουκρανία
είναι πολυπληθής (γύρω στα 150.000 άτομα εκ των οποίων τα 80.000 γράφουν στις
ταυτότητές τους "ελληνική καταγωγή") και αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε
κίνδυνο. Οι Έλληνες ζουν βασικά στις ρωσόφωνες περιοχές και κινδυνεύουν από
αντεκδικήσεις αν οι φιλοδυτικοί που έχουν αυτή τη στιγμή τη νομιμότητα με το
μέρος τους βγουν νικητές. Θα τους εξολοθρεύσουν. Και από την Ελλάδα, που
συντάσσεται με την ΕΕ και με το φασιστικό ουκρανικό καθεστώς, δεν μπορούν να
περιμένουν κανένα καλό. Η προδοτική στάση των κυβερνώντων ακόμα δεν έχει φανεί
καθαρά φοβάμαι όμως ότι δεν θα διστάσουν να φτάσουν μέχρι και στην εγκατάλειψη
δημιουργώντας ένα νέο μικρότερο '22 με την ενδοτική διάθεση που τους διακρίνει.
2.- Ρωσόφωνοι και Ουκρανοί είναι στην
ουσία το ίδιο πράγμα. Το Κίεβο είναι η πρώτη πρωτεύουσα των Ρώσων και οι
Ουκρανοί αποτελούν την πρώτη μεγάλη ρωσική αυτοκρατορία πριν την καθυπόταξή της
από τους Μογγόλους. Η δεύτερη Ρωσική αυτοκρατορία ξεκίνησε βορειότερα και αυτό
έκανε την Ουκρανία να αποκοπεί από την μαμά-Ρωσία για μεγάλο διάστημα. Η γλώσσα
είναι σχεδόν ίδια, οι λαοί είναι ίδιοι, οι συνήθειες, τα πάντα είναι ίδια. Μόνο
πολιτικά διαφέρουν. Οι Ουκρανοί ήταν οι "Λευκοί" στον πόλεμο κατά των
"Κόκκινων" του Λένιν που ήταν καθαροί Ρώσοι, οι Ουκρανοί ήταν με τον Χίτλερ κατά του Στάλιν που είχε ρωσικό στρατό και τώρα οι Ουκρανοί προτιμούν τους "μαύρους" φασίστες αντί για τους "κόκκινους" των οποίων συνέχεια θεωρούν τη Ρωσία.
Στο οικουμενικό γεωπολιτικό παιχνίδι ο μέγας
γκαουλάϊτερ Αμερικάνος, μη έχοντας άλλο στήριγμα από την στρατιωτική του ισχύ,
προσπαθεί να επιβάλλει τις δικές του απόψεις και θελήσεις στο παγκόσμιο
οικονομικό σύστημα. Αν αυτό σημαίνει καταστροφή της Ρωσίας ή της Ευρώπης, αυτό
λίγο τον ενδιαφέρει. Εξ άλλου οι στόχοι του είναι πιο υψηλοί (Κίνα) και οι
φόβοι του πιο μεγάλοι (BRICS).
Η Ουκρανία είχε την ατυχία να αποτελεί το
καλύτερο πεδίο για να ασκηθεί η αμερικανική πίεση στην Ευρώπη και τη Ρωσία.
Αυτό το έχουν καταλάβει καλά και ο Πούτιν (Ρωσία) και η Μέρκελ (Ευρώπη) και, παρά το γεγονός ότι άγονται και φέρονται από τις εξελίξεις και από τις
συμμαχίες τους, ωστόσο προσπαθούν να απαλλαγούν από το ουκρανικό πρόβλημα χωρίς
πόλεμο. Στην προσπάθειά τους αυτή εύχομαι να τα καταφέρουν.
 |
| Ουκρανοί εθνικιστές χαιρετούν φασιστικά ευχαριστημένοι |
