Το πρακτορείο Bloomberg δεν τελείωσε εκεί. Συνέχισε να βαθμολογεί τις επιδόσεις των χωρών ως προς την διαχείριση της πανδημίας και τις μέρες αυτές κατέταξε την χώρα μας από την 31η θέση που την είχε τον Νοέμβριο (μεταξύ των 53 που βαθμολογεί) στην 50η. Δηλαδή μας βάζει στον πάτο! Κύριος λόγος αυτή τη φορά (μαζί με τους άλλους παράγοντες πάντα) η πτώση του ΑΕΠ κατά 9.5%.
Αυτό το δημοσίευμα λέει ότι η Ελλάδα έπιασε πάτο στην διαχείριση τη πανδημίας. Κανένα ΜΜΕ ευρείας απήχησης δεν το θεώρησε άξιο προβολής τουλάχιστον σε μια περίοπτη θέση. Μόνο στα σάιτ (στα φιλελεύθερα και στα αντικυβερνητικά) βρίσκεται η είδηση. Γιατί αυτό το δημοσίευμα λέει "Μητσοτάκης=Επτά πληγές του Φαραώ".
Τα εγχώρια ΜΜΕ ασχολούνται με την εξοχική κατοικία του Τσίπρα κι το "σκάνδαλο" των Φολί-Φολί αποδεικνύοντας ότι δεν είναι μέσα επικοινωνίας, αλλά, απλοί και πληρωμένοι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο απαξίας, ρυπαρότητας και αυτοεξευτελισμού τα μέσα. Ποτέ άλλοτε, όμως, δεν ήταν εξ ολοκλήρου σχεδόν σε αυτή την κατάσταση ο δημόσιος βίος. Τα μεγάλα ΜΜΕ ανήκουν πια σε επιχειρηματίες που κάνουν μπίζνες με την κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες διαθέτουν όχι μόνο όλων των ειδών τα ΜΜΕ (τηλεοράσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες) αλλά έχουν και ομάδες ποδοσφαίρου. Πιάνουν το δημόσιο βίο από όλες του τις εκφάνσεις, τον άρτον και τα θεάματα.
Ο δικός μας Μπερλουσκόνι δεν είναι ένας αλλά πολλοί: Μαρινάκης, Σαββίδης, Αλαφούζος, Μελισσανίδης και λοιποί, είναι η σημερινή Ελλάδα. Ποιος Περικλής ποιος Λεωνίδας και ποιος Αριστείδης; Ποιος Κολοκοτρώνης και ποιος Καποδίστριας, ποιος Λευτέρακης Βενιζέλος και ποιος Γρηγόρης Λαμπράκης; Τα έχουμε ξεπεράσει αυτά. Και σε αυτό το γκρουπ οικονομικών και μιντιακών παραγόντων ποιος άλλος ταιριάζει για αρχηγός από αυτόν που έχουμε; Δυστυχώς είναι ο Μητσοτάκης, που εξαρτάται από τα ΜΜΕ γιατί αυτά τον ανέβασαν και αυτά τον κρατούν ακόμη σε αυτή τη θέση. (Ας όψεται κι ο Θεοδωρικάκος που βρίσκεται πίσω από το πρόσωπο που παρουσιάζει ο ηγέτης).
Αφήστε τον Τσίπρα ρε παιδιά, ήταν πολύ καθαρός για τα μούτρα μας. Δεν είναι, βέβαια, το μόνο καθαρό πρόσωπο στον δημόσιο βίο, όμως, είναι το μόνο που κατάφερε να βρεθεί σε θέση κυβερνήτη. Έκανε λάθη; Ναι. Είπε ψέματα; Ναι! Ψήφισε μνημόνια; Ναι! Ήταν όμως ένα καθαρό πρόσωπο που βγήκε (όχι χάρη στο όνομά του) μέσα από μια αριστερά των ουτοπιών και των αγώνων για να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου. Δεν το εκτίμησε δεόντως ο ελληνικός λαός. Γιατί εμείς όλοι ψηφίσαμε την σημερινή κυβέρνηση και μαζί της κι όλο τον εσμό που κουβαλάει μαζί της. Εμείς ο λαός. Που μας δίνουν το δικαίωμα μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια να μιλήσουμε (μία στις χίλιες πεντακόσιες μέρες) κι εκείνη την μοναδική μέρα πάμε και λέμε σαν λαός: «Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω!» Που ξέραμε πως ο Σαμαράς έφερε τον Μελισσανίδη αλλά το ξεχάσαμε. Που ξέραμε ποιοι χρεοκόπησαν την χώρα αλλά διαλέξαμε να το ξεχάσουμε. Που τα φορτώσαμε όλα σε δυο τρεις και καθαρίσαμε. Γιατί είμαστε λαός περιούσιος, δηλαδή λαός με περιουσία το κουκούτσι το μυαλό μας. Μπράβο μας.
