Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Η τηλεοπτική "δημοκρατία" κι εμείς

Η κυβέρνηση "μοίρασε" στις γιορτές 175 εκ. δρχ. σε κοινωνικές παροχές. Ακούστηκαν παράπονα από κάποιους που αποκλείονταν κι έτσι, με κάποιες προσθήκες, το ποσό έφτασε στα 230 εκ. ευρώ. Τα ΜΜΕ προβάλλουν συνέχεια τις όλο και νέες κατηγορίες πολιτών που θα επωφεληθούν από αυτό το "πάρ' τα όλα" της κυβέρνησης. Μετά από αυτά, κάποιοι συμπολίτες μας αναρωτήθηκαν πού να το πηγαίνει άραγε αυτή η κυβέρνηση. Θέλει να μοιράσει ό,τι υπάρχει στα ταμεία και να ρίξει και πάλι έξω το κράτος; Με τόσα επιδόματα που μοιράζει, μήπως θα ξανάρθει το ΔΝΤ;

Στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων και κάποιων ιστοσελίδων, που δεν διαβάζονται από το ευρύ κοινό, μπορεί κανείς να διαβάσει έναν αντίλογο. Θα δει, ας πούμε, ότι πέρσι τέτοιο καιρό είχαν μοιραστεί πάνω από 800 εκατομμύρια από την προηγούμενη κυβέρνηση. Το πλεόνασμα -παρ' όλα αυτά- ήταν τότε τεράστιο και "ματωμένο". Ωστόσο πέρσι τα παράπονα ότι μοιράστηκαν ψίχουλα -με πρωτοστατούσα την τότε αντιπολίτευση- κυριάρχησαν στα ΜΜΕ. Κατέγραφαν τότε τα ΜΜΕ την δυσαρέσκεια των πολιτών για τα οχτακόσια ψωροεκατομμύρια σε αντίθεση με την σημερινή ικανοποίησή τους για τα πλουσιοπάροχα διακόσια.

Στην τηλεοπτική μας δημοκρατία όπου το μαύρο γίνεται άσπρο, πέφτει πολύ δούλεμα. Κάποιοι κοροϊδεύουν. Ένα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους όπως η Νοβάρτις, το ονομάζουν σκευωρία. Το σκάνδαλο του Νουρ-1 πάνε να το πουν κι αυτό σκευωρία, αφού βέβαια πέθαναν και καμιά δεκαριά μάρτυρες τα τελευταία χρόνια. Η αστυνομία κάνει μηνύσεις σε όσους, καθ' υπέρβαση, χτυπά γιατί "αντιστάθηκαν" παρά το χριστιανικό δόγμα που λέει πως όταν σε χτυπούν στο ένα μάγουλο εσύ οφείλεις να γυρνάς και το άλλο.

Το πρόβλημα είναι ότι τα προβλήματα παραμένουν και οξύνονται. Όχι της τσέπης μας. Ούτε της "τάξης" που παροξύνεται. Αυτά αξίζει να οξυνθούν γιατί εμείς ψηφίζουμε κι εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Τα άλλα προβλήματα, όμως, τα "εθνικά" λεγόμενα, πάνε κατά διαόλου.

Ο Τούρκος απειλεί κι ο Έλληνας δεν καταλαβαίνει πού έχει δίκιο και πού έχει ενδεχομένως άδικο. Γιατί κάπου, έστω κι ελάχιστα, θα έχει κι ο Τούρκος ένα μικρό απειροελάχιστο δίκιο ... δεν μπορεί. Μπορούμε κύριοι της κυβέρνησης (της όποιας κυβέρνησης, αριστερής, κεντρώας ή δεξιάς) να το μάθουμε; Γιατί θα είναι ας πούμε δυσάρεστο ένα αποτέλεσμα του δικαστηρίου της Χάγης; Μπορούμε να ξέρουμε κι εμείς οι "πτωχοί τω πνεύματι" αυτό που γνωρίζετε εσείς οι εγκέφαλοι των Υπουργείων; Δεν θα μας το πουν ποτέ. Όπως δεν μας έχουν πει ποτέ την αλήθεια για την ιστορία μας και για την θέση μας στον κόσμο. Με παραμύθια μας μεγαλώνουν και με παραμύθια συνεχίζουν να μας τροφοδοτούν. Την "καλή" δουλειά στο δούλεμα και στο παραμύθι, που την αρχίζουν τα σχολεία κι οι εκκλησίες, την συνεχίζουν τα ΜΜΕ. Κι η Ελλάς βουτηγμένη στα "ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που, μας τά' παν με το πρώτο μας το γάλα" όπως λέει κι ο ποιητής, πορεύεται εν κενώ ...

Λαός, όμως, που χάφτει τόσο εύκολα το ψέμα από όπου κι αν προέρχεται, είναι λαός αντάξιος της τηλεοπτικής του "δημοκρατίας". Γι αυτό ας μην ελπίζουμε σε πολλά. 
Καλές γιορτές κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.

Σκίτσο του Γιαννη Δερμεντζόγλου. Το πήρα από το TVXS