Ο υπερτροφικός Δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας με 90.000 κατοίκους δεν μπορεί να βρίσκεται κοντά στον Πολίτη. Είναι εκ των πραγμάτων μια απλή γραφειοκρατική προέκταση του κεντρικού κράτους. Οι ευαισθησίες του είναι πολιτικής και πολιτιστικής υφής αλλά οι δυνατότητες ουσιαστικής αυτόνομης παρέμβασης είναι μηδενικές. Η πολιτική του ηγεσία παίζει τον ρόλο του συνδικαλιστή που απειλεί, διαμαρτύρεται και κάνει προτάσεις, ελπίζοντας οι "αρμόδιοι" θα φοβηθούν (παίζει κι αυτό), θα μας λυπηθούν (πιο πιθανό) ή θα μετρήσουν τις ψήφους μας (κοντά στις εκλογές το κάνουν κι αυτό).
Ως εκ τούτου δύο δρόμοι υπάρχουν:
ή
Α. Θα πρέπει ο δήμος να αποκτήσει αρμοδιότητες περιφέρειας και αποκεντρωμένης διοίκησης
ή
Β. Θα πρέπει με κάποιο τρόπο ο δήμος να πλησιάσει περισσότερο στον Πολίτη.
Από τους δύο δρόμους ο Α έχει αποκλειστεί από όλες τις εξουσίες, είτε αριστερές είτε δεξιές.
Τουλάχιστον ας ακολουθήσουμε τον Β δρόμο. Κι ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε είναι να μειώσουμε τον πληθυσμό της κάθε αυτοδιοικητικής ενότητας. Το σπάσιμο του δήμου μας σε 2 ή 3 δήμους θα ήταν η καλύτερη λύση. Έχει όμως προβλήματα εφαρμογής. Για αυτό προτείνω -σε πρώτη τουλάχιστον φάση- κάτι εύκολο και λειτουργικό.
Να γίνουν τρεις οι δημοτικές ενότητες και να επαναποκτήσουν τις -έστω και λίγες- αρμοδιότητες που τους στέρησαν οι πρόσφατες ρυθμίσεις.
Προτείνω τρεις κοινότητες.
Α. ΑΜΦΙΑΛΗ. Από Σαλαμίνος και πάνω.
Β. ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ. Από Σαλαμίνος μέχρι Πλάτωνος.
Γ. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ. Από Πλάτωνος μέχρι το λιμάνι.
Η Αμφιάλη αξίζει και λόγω πληθυσμού και λόγω αυτόνομης ιστορίας και λόγω των ιδιαίτερων δικών της προβλημάτων να είναι Κοινότητα με δικό της κοινοτικό συμβούλιο.
Σήμερα, έτσι όπως είναι τα πράγματα όλο το ενδιαφέρον του δήμου το τραβάει η Δραπετσώνα. Λόγω της παραλίας της, των αρχαιοτήτων της, του επιβατικού λιμανιού ή και των προβλημάτων της. Προσωπικά, εμένα τον γράφοντα δεν με χαλάει, ωστόσο δεν παύει να είναι άδικο.
Είναι άδικο να μην μπορούν οι πολίτες να μιλήσουν, και να μπορούν μόνο να λένε "μπράβο" ή αίσχος". Ο κόσμος της Αμφιάλης δεν έχει κανένα θεσμικό τρόπο για να εκφραστεί. Κάτι δημοτικοί σύμβουλοι, μόνο, λένε πού και πού κάποια παράπονα στο ΔΣ αλλά αυτό δεν είναι αντάξιο μιας τέτοιας πόλης.
Η Αμφιάλη πρέπει να είναι Κοινότητα στα πλαίσια του κοινού μας δήμου και το Κερατσίνι επίσης, πιθανόν με το ιστορικό του όνομα του Αγίου Γεωργίου. Κι η Δραπετσώνα μπορεί να αποκτήσει έκταση και πληθυσμό που ιστορικά ήταν πάντα δικά της.
Οι τρεις αυτές κοινότητες θα έχουν ένα πληθυσμό 25-35.000 κατοίκων η κάθε μία και θα μπορούν να βρίσκονται πολύ πιο κοντά στα προβλήματα του Πολίτη και της κάθε γειτονιάς.
Η εφαρμογή της πρότασης δεν έχει σχεδόν κανένα οικονομικό κόστος κι η ρύθμιση αυτή, διοικητικά, μπορεί να εφαρμοστεί από αύριο κιόλας.
Τα μόνα που χρειάζονται είναι ΛΟΓΙΚΗ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Ελπίζω να υπάρχουν στους ιθύνοντες.
