Les amants de Teruel

Μίκης και Εντίθ Πιαφ ηχογραφούν  (φωτό από αρχείο Νίκου Γκροσδάνη, την πήρα από τα ΝΕΑ)

Διαβάζω στο εορτολόγιο Σαραντάκου ότι σαν αύριο πέθαναν η ΕΝΤΙΘ ΠΙΑΦ και ο ΖΑΝ ΚΟΚΤΩ.

Σαν αύριο όμως έγινε η ΚΑΘΟΔΟΣ του ΕΜΠΕΔΟΚΛΗ από τον Ακράγαντα στον κρατήρα του ηφαιστείου της Αίτνας.

Το τελευταίο γεγονός είναι αξιομνημόνευτο και θα γράψω γι αυτό αύριο. 
Για σήμερα θέλω να θυμίσω ότι το πιο ωραίο (ίσως) τραγούδι της Πιαφ είναι το LES AMANTS DE TERUEL. Είναι το γνωστό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ με στίχους που γράφτηκαν για μια ταινία. Το στόρυ της ταινίας αφορά σε δυο νέους του 13ου αιώνα (ίσως και 12ου) που έζησαν μια τραγική ερωτική ιστορία και θάφτηκαν μαζί, μια πρώιμη ιστορία Ρωμαίου και Ιουλιέτας. Η κορύφωση του έργου, το τελικό ποίημα που διηγείται την τελική τους ένωση κάτω από το χώμα, από τα φύλα που πέφτουν, ακούγεται με τη μουσική του Μίκη σαν ένα ανεπανάληπτο συμβάν τέχνης και ομορφιάς. Το έργο αυτό το έγραψε ο Θεοδωράκης στο Παρίσι σαν σουίτα μπαλέτου. Η "Όμορφη Πόλη" με τις πάμπολλες ελληνικές εκτελέσεις είναι η επένδυση της μουσικής με ελληνικού στίχους. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα πως η Όμορφη Πόλη ήταν το πρωτότυπο και οι Εραστές της Τερουέλ μια μετασκευή για τις ανάγκες της ταινίας, δεν είναι όμως έτσι. Η πρότυπη εκτέλεση είναι στα γαλλικά.

Παίρνω το κομμάτι από το Youtube και τα βάζω εδώ κάτω. 
Βάζω και τους στίχους της πρώτης στροφής στα γαλλικά και σε μετάφραση (δική μου)

«L'un près de l'autre, se tiennent, les amants,

qui se sont retrouvés pour cheminer côte à côte,

retrouvés dans la mort puisque la vie n'a pas su les comprendre,

retrouvés dans l'amour

la haine n'ayant pas pu les atteindre» 

Ο ένας δίπλα στον άλλον κρατιούνται από το χέρι οι εραστές,

που ξαναβρέθηκαν για να βαδίσουν πλάι-πλάι,

που ξαναβρέθηκαν στον θάνατο αφού η ζωή δεν μπόρεσε να τους καταλάβει,

που ξαναβρέθηκαν στην αγάπη

με το μίσος να μην μπορεί να τους ακολουθήσει