Προχτές στο Περιφερειακό Συμβούλιο συζητήθηκε το θέμα της οιλ ουαν και της περιοχής ανάπλασης που έχει καταντήσει ξανά βιομηχανική ζώνη.
Έλειπα από Αθήνα και δεν ήμουν παρών στη συνεδρίαση. Διάβασα, όμως, τις ψηφοφορίες που έγιναν στο περιφερειακό συμβούλιο και ένιωσα πολύ άσχημα. Όλες οι παρατάξεις προφανώς ήταν υπέρ των θέσεων του δήμου. Όμως την ώρα της ψηφοφορίας κατάφεραν να γίνουν "από δυο χωριά χωριάτες".
Η πρόταση της διοίκησης (Πατούλης-ΝΔ) είπε ότι πρέπει να φύγουν οι βιομηχανίες και να αλλάξει ο νόμος του 2005 που ουσιαστικά κάνει την μετεγκατάσταση αδύνατη. Την πρόταση ψήφισε και το ΚΚΕ κι η Ελληνική (χρυσή;) Αυγή αλλά όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κιναλ κι οι οικολόγοι.
Η πρόταση της αντιπολίτευσης είπε να φύγουν οι βιομηχανίες και να αλλάξει ο νόμος του 2005 που κάνει την μετεγκατάσταση αδύνατη, και συγκεκριμένα ζήτησε να ψηφιστεί η πρόταση του δήμου που αυτό ακριβώς λέει. Την πρόταση ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι οικολόγοι αλλά όχι η ΝΔ, το ΚΚΕ, το Κιναλ και η Ελληνική Αυγή.
Το Κιναλ δεν κατέθεσε δική του 3η πρόταση (ευτυχώς) με αποτέλεσμα να είναι και στις δύο προηγούμενες προτάσεις στο λευκό ενώ οι άλλοι είχαν ψηφίσει οι μεν της ΝΔ και οι δε του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιες ανοησίες που ακούστηκαν για το Κιναλ εξ αιτίας της μη εμπλοκής του σε συμπληγάδες είναι ανάξιες λόγου.
Το βέβαιο είναι ότι ΟΛΟΙ συμφωνούσαν σε δύο βασικά πράγματα:
α) Να φύγουν οι βιομηχανίες
β) Να αλλάξει ο νόμος του 2005 που καθιστά την μετεγκατάσταση αδύνατη.
[Παρεμπιπτόντως να σημειώσω εδώ ότι αυτό ακριβώς είχε αναδείξει ο Ραγκούσης κι είχε απορρίψει αρχικά η νομική μας υπηρεσία αλλά κατόπιν στην πράξη προσχώρησε και ζήτησε τροποποίηση του νόμου του 2005.]
Το θέμα όμως δεν είναι ούτε η στάση του Κιναλ ούτε η αστοχία της διοίκησης ή της νομικής της υπηρεσίας (αν την παρέσυρε στο λάθος).
Το θέμα είναι ότι ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΎΣΑΝ ΟΛΟΙ, ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΑΝ ΣΕ ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ!
Τι περιμένουμε μετά από αυτό;
ΛΑΟΣ ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΣ
ΠΑΝΤΑ ΗΤΤΗΜΕΝΟΣ
