Τα πρωτοσέλιδα
των εφημερίδων γράφουν για τον χρόνο
που τελειώνει. Ιστοσελίδες και ΜΜΕ και
εκπομπές με έγκυρους αναλυτές, αγωνιούν
για το αν θα προλάβουμε. Δηλώσεις
Ευρωπαίων λένε ότι η Ελλάδα καθυστερεί.
Πολιτικοί αρχηγοί και αρχηγίσκοι
προσπαθούν να μας εξηγήσουν ότι για όλα
φταίει ο ερασιτεχνισμός της νέας
κυβέρνησης που δεν ξέρει να κοστολογεί
τα μέτρα και δεν μπορεί να τα περιγράψει
σαφώς. Λόγια πετιούνται στο γυαλί,
μελάνια χύνονται στις σελίδες, κραυγές
σαρώνουν τον αέρα αλλά όλα αυτά ει μάτην.
Η επιστολή
Τσίπρα στη Μέρκελ και τους Πρωθυπουργούς
της συνόδου κορυφής έλεγε σε ελεύθερη
μετάφραση:
Θα επιτρέψετε
να γίνει το "τεχνικό" λάθος; Αν ναι,
ας φωνάξουμε τον Λαπαβίτσα να τα βάλουμε
κάτω να δούμε πως αποχωρούμε ήρεμα και
καλά από το ευρώ. Αν όχι, σταματήστε
επιτέλους αυτόν τον κουρνιαχτό.
Η Μέρκελ, που
είχε μετρήσει το γεωπολιτικό κόστος
και το είχε συζητήσει με τον Ομπάμα, με
την υποδοχή που έκανε στον Τσίπρα
μετέδωσε το σήμα: "Να σταματήσει
λοιπόν ο κουρνιαχτός"! ... και ...
σταμάτησε!
Και τότε ...
γιατί κάποιοι συνεχίζουν; Ε, γιατί κανένα
τρένο δεν σταματά αμέσως, θέλει τον
χρόνο του από την στιγμή που τα φρένα
παίρνουν μπρος μέχρι την ακινητοποίηση.
Κάποιοι θέλουν να δείξουν ότι η αλλαγή
της στάσης τους οφείλεται στο ότι
υποχρέωσαν τους άτακτους Έλληνες να
συμμορφωθούν! ΟΚ γιατί όχι, ας συμμορφωθούμε.
Κι ας δώσετε τα χρήματα στο παραπέντε.
Έτσι κι αλλιώς για σας προορίζονται!
Ο Τσίπρας
συγκάλεσε τη Βουλή για να ζητήσει
συναίνεση στις κόκκινες γραμμές. Όχι
βέβαια επί της ουσίας αφού τα μέτρα που
θα λάβει, τις μεταρρυθμίσεις και τους
νόμους τα περνάει όλα ανεξάρτητα και
ερήμην της αντιπολίτευσης. Αν ήθελε
πραγματική συναίνεση θα είχε φτιάξει
μια ομάδα εργασίας με δικούς του και
αντιπολιτευόμενους και θα διαμόρφωνε
κοινό κείμενο, με τις δικές του κατευθύνσεις
και την προεξοφλημένη αποδοχή των άλλων.
Όμως δεν προχώρησε σε κάτι τέτοιο. Πήγε
κατ' ευθείαν στη Βουλή και τους είπε: Να
οι κόκκινες γραμμές, τοποθετηθείτε!
Βέβαια δεν
μπορούσε να υπολογίζει ότι η Ζωή θα του
τίναζε το σκηνικό στον αέρα. Τι να γίνει,
μέχρι να μάθει η κοπέλα θα χρειαστεί
κάποιο χρόνο. Η δουλειά πάντως σε γενικές
γραμμές έγινε. Ο Σύριζα φάνηκε και πάλι
πατριωτική δύναμη, μέχρι και η Χρυσή
Αυγή φάνηκε να το σιγοψιθυρίζει.
Το θέμα είναι
ότι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα (όπως
τα έκανε ο Σόιμπλε) η διαπραγμάτευση
που θα γινόταν τον Μάϊο έγινε πρόωρα
από τον Μάρτιο. Όλα τα όπλα μπήκαν στο
τραπέζι:
- Η ομάδα που μας θέλει έξω επιβεβαίωσε ότι ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΕΙ ΕΞΩ.
- Το τμήμα της Ελλάδας που μας θέλει έξω, έπαιξε το χαρτί Λαπαβίτσα (ήτοι δεν σας φοβόμαστε).
- Παράλληλα ο Καμένος κι ο Κοτζιάς θύμισαν ότι υπάρχουν Ρωσία και Κίνα που μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες.
- Το τμήμα της Ελλάδας που μας θέλει μέσα, έστειλε επιστολή στη Μέρκελ και μήνυμα στον Ομπάμα.
Μετρήθηκαν οι
δυνάμεις, μετρήθηκε το κόστος αποχώρησης
της Ελλάδας (μεγάλο μεν αλλά αντιμετωπίσιμο),
μετρήθηκε το κόστος αλλαγής προσανατολισμού
της Ελλάδας (μικρότερο αλλά μη
αντιμετωπίσιμο), μετρήθηκε το κόστος
επί της ΕΕ και του Ευρώ (αχαρτογράφητο)
και βγήκε το συμπέρασμα. Τελικά η Ελλάδα
θα μείνει. Κι αφού θα μείνει θα της
δώσουμε αυτό που ζητάει, που δεν είναι
και πολύ μια και έχει ήδη κάνει τις
εκπτώσεις της.
Το Eurogroup θα
συζητήσει τις προτάσεις του Brussels Group
που θα συζητήσει την έκθεση του Euroworking
Group και όλοι μαζί θα κάνουν ό,τι τους
έχει ήδη πει η κ. Μέρκελ. Επομένως εμείς
που πήραμε ανάσα (λέει η κυβέρνηση)
μπορούμε επιτέλους να ασχοληθούμε με
τα σοβαρά θέματα: Κάντε μιαν εξεταστική.
Άγονη βέβαια αφού όλα τα αδικήματα έχουν
ήδη παραγραφεί. Θα βγάλουμε όμως τα
πολιτικά μας συμπεράσματα. Κάτι είναι
κι αυτό.
