Ήθελα να γράψω κάτι για τον Μάη και την χαρά της ζωής αλλά τα πράγματα με αναγκάζουν να γράψω για τα καθημερινά. Η κατάσταση των σχέσεων Σύριζανέλ-Ευρωπαίων έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο και από μέρα σε μέρα θα προκύψει μια συμφωνία ή το "ατύχημα" δηλαδή η μη πληρωμή κάποιας υποχρέωσης στο ΔΝΤ. Η διάθεση της κυβέρνησης να βρει οπωσδήποτε μια λύση είναι πλέον εμφανής και θεωρώ ότι χρειάζεται μια εξήγηση του φαινομένου πέρα από την επιχειρηματολογία της ίδιας της κυβέρνησης και των κύκλων της.
Να σημειώσουμε πριν από όλα κάτι σημαντικό: Αυτή τη στιγμή διαπραγματευόμαστε μεν αλλά δεν βρισκόμαστε στην ΚΥΡΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΆΤΕΥΣΗ, είμαστε στην ενδιάμεση συμφωνία, στην προσωρινή λύση μέχρι να μπούμε στο "ψητό".
Μην ξεχνάμε ότι η κύρια διαπραγμάτευση θα γίνει τον Ιούνιο, μέχρι τις 19 Ιουλίου το αργότερο όπως είπαμε.
- Τότε θα μπει το θέμα της ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ (ή κουρέματος) του χρέους και τα διηνεκή ομόλογα ή τα σουάπς που έχει προτείνει στην ΚΤΕ ο Βαρουφάκης.
- Τότε θα μπει το θέμα της ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ όλου του ελληνικού προγράμματος με τις ισχύουσες σήμερα προβλέψεις για πλεονάσματα 4,5% και αποπληρωμές 9 δις. ευρώ τον χρόνο.
- Τότε θα μπει το θέμα της ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΉΣ ΠΟΡΕΊΑΣ της Ελλάδας για να είναι σε θέση να αποπληρώσει τα δάνεια και να ανατάξει την οικονομία της.
- Τότε θα συζητηθεί και το μοντέλο ανταγωνιστικότητας που θα ακολουθήσει η χώρα (επομένως και τα εργασιακά).
Τότε θα μετρήσουν τα οικονομικά και γεωπολιτικά επιχειρήματα που μπήκαν στην επικαιρότητα άκαιρα (πολύ πρόωρα) καθώς βιάστηκε να μας κάψει ο Σόιμπλε πριν καν φτάσουμε στην διαπραγμάτευση.
Ο Σύριζα θέλει (ΠΡΕΠΕΙ να θέλει) να φτάσει στην κύρια διαπραγμάτευση πριν πει το οποιοδήποτε ΟΧΙ. Δεν θέλει να πάμε από ασφυξία ούτε να παίξει όλα του τα χαρτιά στη φάση αυτή. Τον σπρώχνουν όμως προς τα εκεί απειλώντας την οικονομία με διάλυση και κατηγορώντας τον για έλλειψη συνεργασίας, για οκνηρία και άλλες αηδίες.
Μην ξεχνάμε ότι στη φάση αυτή διαπραγματευόμαστε την λήψη κάποιων χρημάτων έναντι της συμφωνίας του Σαμαρά που έληγε στις 28 Φεβρουαρίου και παρατάθηκε ως το τέλος Ιουνίου. Να τα δώσεις όλα (ακόμα και δημοψήφισμα να κάνεις) για θέματα όπως οι μειώσεις των επικουρικών, ο ΦΠΑ στα νησιά και οι άλλες κόκκινες γραμμές μας δεν είναι λογικό, όταν έπονται τα σοβαρά θέματα του χρέους, του πλεονάσματος, των αποπληρωμών, της ανάπτυξης.
Ας το έχουν αυτό υπ' όψιν τους όσοι θέλουν ρήξη εδώ και τώρα.
Δεν είναι εδώ και τώρα τα σημαντικά ζητήματα, είναι τα δευτερεύοντα που γίνονται σπουδαία μόνο όταν εμείς τα ανάγουμε σε κορυφαία. Εντάξει, δεν θέλουμε υφεσιακά μέτρα (για φέτος) και θέλουμε μείωση της υποχρέωσης πλεονάσματος για το 2015 στο 1,4% αλλά όταν αυτά δεν γίνονται απολύτως αποδεκτά δεν προχωράμε αμέσως σε ρήξη. Αυτή τη στιγμή. στον κόσμο που έχει πάθει τα πάνδεινα επί τέσσερα χρόνια, οι κόκκινες γραμμές για το 2015 φαίνονται ωραίες αλλά δεν δικαιολογούν ένα ολοκληρωτικό πισωγύρισμα. Η ρήξη σήμερα δεν φαίνεται δικαιολογημένη και γι αυτό δεν έχει την στήριξη του κόσμου. Πρέπει συνεπώς να αναδιαταχθούν πραγματικά οι τακτικές και η στρατηγική της κυβέρνησης.
Πρέπει να πάμε πάση θυσία στην κύρια διαπραγμάτευση και εκεί, αν συναντήσουμε το ίδιο τείχος να μην κάνουμε πίσω ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ. να μην συζητήσουμε έντιμο συμβιβασμό αλλά ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ δίκαιη και βιώσιμη λύση για το χρέος και την ανάπτυξη. Και εκεί να εκδηλώσουμε τη διαφωνία μας είτε μέσω Βουλής είτε μέσω δημοψηφίσματος είτε με όποιον άλλον τρόπο αποφασίσει η κυβέρνηση.
Αν κάνουμε τη ρήξη, σημασία δεν έχει τόσο η τυπική επικύρωση του λαού όσο η ουσιαστική δικαιολόγηση της ρήξης. Πρέπει να γίνει γιατί διαφωνούμε στα ΜΕΓΑΛΑ ζητήματα που υποσχέθηκε να διαπραγματευτεί ο Σύριζα και όχι στα δευτερεύοντα της παλιάς συμφωνίας Σαμαρά.
Στον λαό ο Σύριζα είπε ότι θα παλέψει για το Χρέος, για την Ανάπτυξη, για το νέο μοντέλο Παραγωγικότητας και όχι για το e-mail Χαρδούβελη που του προέκυψε σαν ένα χαμηλό εμπόδιο και κινδυνεύει να γίνει βουνό με την σοβαρότητα που το αντιμετωπίζουμε. Αν διαφωνήσουμε με τους Ευρωπαίους για τα σημαντικά ζητήματα που ο Σύριζα (και οι Ανελ) ανέλαβε να αντιμετωπίσει, τότε αξίζει να προτείνει στον λαό την ρήξη και θα έχει κάθε λόγο να εξηγήσει γιατί την προτείνει.
