Ακούω για τον επώδυνο συμβιβασμό στον οποίο θα υποχρεωθούμε να προσχωρήσουμε. Βγήκαν και οι λίστες με τις υποχωρήσεις μας.
Βλέπω πως ο Βαρουφάκης θυσιάστηκε στον βωμό του κόμπλεξ του Σόιμπλε. (σημείωση: είναι το κόμπλεξ άραγε ή η άρνηση πληρωμής του σουάπ του Σημίτη που πληρώνει ο Yanis;, θα το μάθουμε σύντομα).
Διαβάζω πως όλα αυτά τα είχαν προβλέψει και τα είχαν σχεδιάσει οι Ευρωπαίοι που μας έπιασαν στον ύπνο και μας εξαπάτησαν ταυτόχρονα. Άλλον Ντράγκι περιμέναμε κι άλλος μας βγήκε. Άλλον Νταϊσεμπλουμ θέλαμε κι άλλος μας προέκυψε.
Σωστά όλα και καλώς γι αυτούς (κακώς για εμάς) φτιαγμένα. Τώρα πιεζόμενοι ασφυκτικά θα υπογράψουμε κάποια μέτρα για να πάρουμε χρηματοδότηση ώστε να μην έχουμε πιστωτικό γεγονός.
Η χρηματοδότηση αυτή, φυσικά, θα είναι επίσης λειψή και ατελής. Θα εξακολουθήσουν οι πιέσεις καθώς η διαπραγμάτευση στην ουσία θα γίνει μετά. Η διαπραγμάτευση μέχρι τώρα γινόταν για να φτάσουμε ως τον Μάϊο-Ιούνιο σώοι και να διαπραγματευτούμε την ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ (τρίτο μνημόνιο) με στόχο την αναδιάρθρωση του χρέους και τα αναπτυξιακά μέτρα για τα επόμενα χρόνια. Προσπάθησαν να μας σταματήσουν πριν φτάσουμε εκεί. Εν μέρει τα κατάφεραν και γι αυτό θα αναγκαστούμε να υποχωρήσουμε σε κάποια πράγματα για να μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε το νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Εκεί όμως τα πράγματα δεν θα έχουν επιστροφή. Εκεί δεν θα πρόκειται για μια χρηματοδότηση ολίγων δισ. ώστε να κυλήσουν οι 4-5 μήνες, αλλά για μια συμφωνία που θα επιτρέπει στην Ελλάδα να αναπτυχθεί για να μπορεί να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις στις οποίες θα συμφωνήσει.
Είναι όμως διατεθειμένη η Ευρώπη να φτάσει σε μια τέτοια συμφωνία με την Ελλάδα; Άγνωστο! Μπορεί σε αυτό το θέμα να της επιβληθεί η Αμερική; Άγνωστο!
Το θεωρούσα βέβαιο αλλά βλέπω πως δεν είναι. Οι ΗΠΑ θα πιέσουν όσο μπορούν για να μην μεταπηδήσουμε στο κενό, όμως ίσως αναγκαστούν να αφήσουν την Ευρώπη και να προσπαθήσουν να μας δέσουν αλλιώς. Ίσως αφήσουν τον Σόιμπλε και την Μέρκελ που θέλουν σώνει και καλά να μας βγάλουν στο περιθώριο να το κάνουν για να μας τιμωρήσουν. Να γίνουμε το αντιπαράδειγμα για όποιον άτακτο προκύψει στο μέλλον. Σε αυτή την περίπτωση ίσως το γεωπολιτικό επιχείρημα να μην φτάσει και η Αμερική να επιχειρήσει μαζί μας με άλλα όπλα και άλλα μέσα (καρότα και μαστίγια).
Η ΕΕ και η Ευρωζώνη, αποδεικνύονται πολύ μαφιόζοι για μια αριστερή κυβέρνηση που προχωράει με "τον σταυρό στο χέρι". Νομίζω πως κάθε μέρα που περνάει, η αίσθηση ότι πρέπει να τελειώσουμε με αυτούς θα κυριαρχεί. Όσο η ρήξη ΤΩΡΑ απομακρύνεται, τόσο η ρήξη ΜΕΤΑ γίνεται πιο πιθανή.