Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Προβλέψεις και γνώμες για την πορεία μας στο μέλλον

Ό,τι κι αν γίνει από εδώ και πέρα το βέβαιο είναι ότι κάποια στιγμή, πολύ σύντομα ή έστω κάπως πιο αργά, ο Σύριζα θα πάρει την πολιτική εξουσία και ο Τσίπρας θα γίνει πρωθυπουργός.
Από τη μια είναι οι δημοσκοπήσεις που, όσο κι αν χειραγωγούνται, επιμένουν πως ο Σύριζα θα είναι νικητής των επομένων εκλογών. Κρατούν μόνο (οι πιο ξεφωνημένες) τη διαφορά μικρή για να προσφέρουν ελπίδες-προσχήματα σε βουλευτές που θέλουν να συνταχτούν με το σύστημα ότι το χαρτί της ΝΔ δεν είναι ολοσχερώς καμένο. Το φοβερό είναι ότι "βάζουν" τους πολίτες να θέλουν μεν τον Σύριζα αλλά να προτιμούν την παραμονή της Νέας Δημοκρατίας (!!!), ζητώντας  εκλογή προέδρου και επομένως παράταση του βίου της! Αθάνατοι Έλληνες εκλογολόγοι!
Από την άλλη είναι τα συμφέροντα και το πολύ χρήμα που κυκλοφορεί, είτε σε δεσμίδες είτε σε οφσόρ εταιρείες είτε σε υποσχέσεις είτε σε μορφή πολλαπλών εκβιασμών που σκοπεύουν να πείσουν τους ανεξάρτητους βουλευτές να ψηφίσουν υπέρ της παράτασης του βίου αυτής της κυβέρνησης (δια του όποιου προέδρου).



Όπως κι αν πάνε τα πράγματα όμως, αργά ή γρήγορα, η εποχή του Τσίπρα ξεκίνησε. Εκείνο που έχει σημασία είναι το πως θα τελειώσει. Άλλοι ελπίζουν ότι θα λήξει με μια μορφή εθνικής ανάκαμψης και άλλοι φοβούνται μια μορφή εθνικής καταστροφής.
Και οι ελπίδες και οι φόβοι είναι βάσιμα ενδεχόμενα. Πολλοί θα του βάλουν τρικλοποδιές κυρίως από το εξωτερικό και πολλοί θα χαρούν ιδιαίτερα και θα γελάσουν χαιρέκακα στην ενδεχόμενη αποτυχία του, κυρίως στο εσωτερικό. Πάρα πολλά πράγματα, όμως, αν όχι και το ίδιο το μέλλον της Ελλάδας θα καθοριστούν από τα πεπραγμένα αυτής της κυβέρνησης Τσίπρα. 
Πιστεύω πως μέσα στο ευρώ η αποτυχία της αριστερής κυβέρνησης είναι σχεδόν δεδομένη. Όχι μόνο γιατί θα παίξουν σενάρια εξωτερικής πολιτικής και διεθνείς απειλές, ούτε γιατί στο εσωτερικό θα αντιμετωπίσει το σύνολο των θεσμών να βάλει εναντίον της (δικαιοσύνη, στρατός, αστυνομία κλπ). Θα είναι προβλήματα μεγάλα όλα αυτά αλλά το κυριότερο αδιέξοδο θα προέλθει από την ίδια την οικονομία. 
Το λέω αυτό γιατί πιστεύω ότι περιθώρια να κινηθεί μια αριστερή κυβέρνηση εντός του ευρώ δεν υπάρχουν. Για να εξασφαλίζει ρευστότητα στις τράπεζες και χρήματα για τον προϋπολογισμό θα πρέπει να ακολουθεί τα προγράμματα-προστάγματα των δανειστών, επομένως ευρώ χωρίς μνημόνιο δεν γίνεται. Όταν ο Σύριζα λέει όχι στα μνημόνια είναι σαν να λέει όχι στο ευρώ. Κι αν δεν το λέει είναι για ψηφοθηρικούς και μόνο λόγους τους οποίους κατανοώ. Πιστεύω όμως ότι θα βρει το πρόβλημα μπροστά του κι ελπίζω να είναι αρκετά προετοιμασμένος ώστε να μην πανικοβληθεί και τα χάσει. Η προσφυγή στον λαό θα είναι η μόνη διέξοδος έστω και με τον κίνδυνο να νικήσουν οι ευρωλάγνοι και να δεθεί η χώρα δια παντός. Έτσι κι αλλιώς, όμως, δεμένη είναι χειροπόδαρα!

Γι αυτό πιστεύω πως μια τέτοια κυβέρνηση θα αναγκαστεί να μας βγάλει έξω από το σκληρό ευρωγερμανικό νόμισμα. Θα το προσπαθήσει με ένα δημοψήφισμα για να έχει τη συναίνεση του κόσμου κι αν δεν τα καταφέρει θα τα παρατήσει δίνοντας την εξουσία πίσω. 
Να τα εξηγήσω όμως όλα τα παραπάνω και με ιστορικούς όρους:

Με την οικονομική (και εξωτερική) της πολιτική να έχει εκχωρηθεί στους δανειστές, η Ελλάδα δεν έχει καμιά ελπίδα να αποφύγει την Μερκελική τιμωρία. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή την τιμωρία είναι που υφιστάμεθα όλον αυτόν τον καιρό. Και να μην ξεχνάμε ότι είναι μια τιμωρία αντιστάθμισμα για την παραμονή μας στο ευρώ. Το είχαν πει ξεκάθαρα και ο Σόιμπλε και η Μέρκελ και ο Γιούνκερ το 2010. Δεν μπορεί η Ελλάδα να μένει στο ευρώ έχοντας κάνει όσα έκανε. "Kι επειδή ΠΡΕΠΕΙ να μείνει στο ευρώ (αλλιώς χαθήκαμε όλοι μας!!!) γι αυτό θα την κρατήσουμε αλλά θα την τιμωρήσουμε τόσο σκληρά που να τρομάξουν όλοι οι άλλοι"
Για τους Γερμανούς η Ελλάδα ΕΜΕΙΝΕ στο ευρώ ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΗ και επειδή ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ αλλιώς αλλά ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ και θα συνεχίσει ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ώστε να πληρώσει για το έγκλημά της!

Τα θύμισα αυτά για όποιον δεν θυμάται ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο συντελέστηκε και συνεχίζει να συντελείται η διάσωση της χώρας από τους Ευρωπαίους. Και πως τώρα που αυτοί έχουν θωρακιστεί (αμφίβολο αλλά αυτό πιστεύουν) από ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ μπορούν να σκληραίνουν τη στάση τους. "Δεν έφυγε, δεν την διώξαμε, το 2010 γιατί θα μας παρέσερνε κι εμάς και τις τράπεζές μας στην χρεοκοπία και την καταστροφή, ας φύγει τώρα, είτε γιατί δεν μπορεί ο Σαμαράς να αντέξει τα μέτρα που του προτείνει η τρόικα είτε γιατί δεν θέλει ο Τσίπρας να ακολουθήσει την πεπατημένη".

Είτε με ευρώ είτε με δραχμή, αν η Ελλάδα μάθει να καταναλώνει χωρίς δανεικά, και να παράγει όσα εισάγει, τότε ο Τσίπρας θα χαρακτηριστεί σαν ο άνθρωπος που έκανε το ξεκίνημα μιας νέας εποχής. Θα είναι ήρωας με όποιο νόμισμα κι αν κυκλοφορούμε στις τσέπες μας. Αν όμως η αριστερή κυβέρνηση διαχειριστεί απλά την επιβεβλημένη από την Γερμανία πολιτική, με κάποιες έστω διορθώσεις, τότε θα συγκαταλεχθεί μεταξύ των σκουπιδιών της ιστορίας μαζί με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και τον ΓΑΠ και τον Καραμανλή και όλο το παλιό πολιτικό σύστημα με το οποίο θα μοιάζει. Δεν νομίζω, όμως, ότι ο Τσίπρας είναι αυτής της κοψιάς πολιτικός ούτε ότι ο Σύριζα είναι τόσο ανόητος σχηματισμός. Εντάξει, είναι άπειρος ... εντάξει, είναι αεροβατών ... ωστόσο κάτι έχει πάρει χαμπάρι η ηγετική του ομάδα και ιδιαίτερα οι Τσίπρας-Λαφαζάνης ώστε να μην αφήσουν το καράβι να βουλιάξει αμέσως μετά την έξοδό του από το λιμάνι, όταν μάλιστα έχει έναν ωκεανό μπροστά του για να διασχίσει.