Αντί για οποιοδήποτε άλλο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ με τον Ντράγκι και τους εταίρους μας στο Ευρωγκρούπ, η Ελλάδα θα έπρεπε να πάει με την επιστολή των 15 οικονομολόγων που δημοσιεύτηκε σήμερα στους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς και αναδημοσιεύουμε εμείς παρακάτω από την ελληνική Χάφιγκτον Ποστ.
Ένα είναι βέβαιο, ότι δεν γίνεται να προπαγανδίζεις τα επιχειρήματα εναντίον σου κάνοντας ταυτόχρονα διαπραγμάτευση. Αυτό είναι παραλογισμός και είναι η χαρακτηριστική περίπτωση στην οποία έπεσαν οι Σαμαράς και Βενιζέλος.
Έλεγε ο Σόιμπλε "άσε Γιάννη" (επειδή τον βόλευε) έλεγαν κι αυτοί "άσε, δεν πειράζει" (επειδή το είπε ο Σόιμπλε). Έλεγε ο Σόιμπλε "βιώσιμο το χρέος" (γιατί τον εξυπηρετούσε) έλεγαν κι αυτοί "βιώσιμο αγά μου" (γιατί μόνο να επαναλαμβάνουν τις εντολές γνώριζαν). Έλεγε ο Σόιμπλε "δεν πρέπει να κόψει χρήμα η ΚΤΕ" (γιατί δεν συμφέρει τη Γερμανία) έλεγαν κι αυτοί "όχι χρήμα από την ΚΤΕ" (γιατί το είπε ο Σόιμπλε).
Αυτό το αναξιοπρεπές αναμάσημα το ονόμαζαν διαπραγμάτευση. Και όταν ζήτησαν για πληρωμή κάποια ψίχουλα στήριξης από τον Σόιμπλε έφαναγ σουτ κανονικό κι έξω από το γήπεδο.... Τους επέβαλε εκλογές εδώ και τώρα!
Και καλά ... ο Σαμαράς ως συμμαθητής και συγκάτοικος και φίλος του ΓΑΠ είναι φυσικό να είναι όλιγον βλαξ, το εξυπνοπούλι ο Βενιζέλος όμως πως έπεσε σε τέτοια παγίδα; Ίσως έχει άλλα ραμένα στη γούνα του αυτός ...
Πριν καταχωρήσω την επιστολή των 15 οικονομολόγων (βασικά προερχομένων από την Μ.Βρετανία με κάποιους νομπελίστες ανάμεσά τους) να πως δυο πράγματα:
1.- Η απόφαση του Ντράγκι (ΕΚΤ) για τις προϋποθέσεις που βάζει στην Ελλάδα, περιέχει μεν τον όρο της αξιολόγησης (δυσμενές αυτό) αλλά δεν αναφέρει τη λέξη "τρόικα". Αυτό αφήνει στην νέα κυβέρνηση το περιθώριο να ζητήσει αξιολόγηση του προγράμματος από την ΕΕ και το Ευρωγκρούπ συνολικά και να πετύχει αναθεώρησή του, χωρίς να χρειαστεί να περάσει από καμιά τρόικα την οποία έτσι κι αλλιώς δεν αναγνωρίζει ως μη θεσμικό όργανο της ΕΕ. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρει, αυτή είναι μια δική μου γνώμη, δεν ξέρω ούτε αν το βλέπει έτσι ο Σύριζα.
2.- Χτες είχε μια συζήτηση στο Μεγκα. Μετείχαν:
Ένας ύπουλος δημοσιογράφος (Ευαγγελάτος)
Μια οχιά γυναίκα-αράχνη (Μιράντα Ξαφά) που ανήκει στο Ποτάμι (ήταν να μπει επικεφαλής στο Επικρατείας) αλλά εκεί δήλωνε "τεχνοκράτης",
Ένας κοτζάμπασης παλιάς κοπής (Σταμάτης), "τα ζα μου αργά" που καταλάβαινε μόνο μέσες-άκρες τι συζητιόταν και απλά επαναλάμβανε φωνάζοντας τα πιο κοινότυπα επιχειρήματα της ΝΔ,
Ο Αλαβάνος, πολύ σοβαρός, πολύ καλός αλλά εκτός κλίματος καθώς υπεράσπιζε το σενάριο του εθνικού νομίσματος που ήταν εκτός επικαιρότητας και
Ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Απορώ πως άντεξε ...! Φυσικά η επιχειρηματολογία του και το επίπεδο των παρεμβάσεών του τόσο υψηλό που δεν ξέρω αν άγγιξε τον μέσο τηλεθεατή. Τον μέμφομαι μόνο γιατί δεν δήλωσε εξ αρχής "τεχνοκράτης κι εγώ όσο η κυρία απέναντι λέει πως είναι τεχνοκράτισσα" και γιατί φέρθηκε ευγενικά στον άξεστο μπαστουνόβλαχο που είχε απέναντί του και στον δημοσιογράφο ειδικών αποστολών που είχε δίπλα του,
Ένας ύπουλος δημοσιογράφος (Ευαγγελάτος)
Μια οχιά γυναίκα-αράχνη (Μιράντα Ξαφά) που ανήκει στο Ποτάμι (ήταν να μπει επικεφαλής στο Επικρατείας) αλλά εκεί δήλωνε "τεχνοκράτης",
Ένας κοτζάμπασης παλιάς κοπής (Σταμάτης), "τα ζα μου αργά" που καταλάβαινε μόνο μέσες-άκρες τι συζητιόταν και απλά επαναλάμβανε φωνάζοντας τα πιο κοινότυπα επιχειρήματα της ΝΔ,
Ο Αλαβάνος, πολύ σοβαρός, πολύ καλός αλλά εκτός κλίματος καθώς υπεράσπιζε το σενάριο του εθνικού νομίσματος που ήταν εκτός επικαιρότητας και
Ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Απορώ πως άντεξε ...! Φυσικά η επιχειρηματολογία του και το επίπεδο των παρεμβάσεών του τόσο υψηλό που δεν ξέρω αν άγγιξε τον μέσο τηλεθεατή. Τον μέμφομαι μόνο γιατί δεν δήλωσε εξ αρχής "τεχνοκράτης κι εγώ όσο η κυρία απέναντι λέει πως είναι τεχνοκράτισσα" και γιατί φέρθηκε ευγενικά στον άξεστο μπαστουνόβλαχο που είχε απέναντί του και στον δημοσιογράφο ειδικών αποστολών που είχε δίπλα του,
Το ρεπορτάζ για την επιστολή των 15 κορυφαίων οικονομολόγων στους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς έχει ως εξής:
Υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και της χορήγησης αναπτυξιακών κονδυλίων στην Ελλάδα τάσσονται 15 διεθνούς φήμης οικονομολόγοι με επιστολή τους στους Financial Times. Μεταξύ αυτών που υπογράφουν στην επιστολή είναι και οι νομπελίστες Χριστόφορος Πισσαρίδης και Τζόζεφ Στίγκλιτς.
Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν χαρακτηριστικά ότι πως η ελάφρυνση χρέους είναι μία αναγκαία, αν και όχι αρκετή, συνθήκη για να μπορέσει να «αναρρώσει» η Ελλάδα.
«Μόνο με μία τέτοια ανακούφιση θα καταφέρει να αναπτύξει μία οικονομία που αξιοποιεί τις ικανότητες των ανθρώπων της και συμβάλει σε μία ενωμένη και δημοκρατική Ευρώπη.»
Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, ενώ θα πρέπει να ενισχυθεί και η αύξηση της αποδοτικότητας στην είσπραξη φόρων.
Οι οικονομολόγοι στην επιστολή τους προτείνουν:
Πρώτον, την υπό όρους παράταση της περιόδου χάριτος, έτσι ώστε η Ελλάδα να μην χρειάζεται να εξυπηρετεί χρέος, παρά μόνον όταν καταγράφει ρυθμό ανάπτυξης τουλάχιστον 3% και μέχρις ότου ανακτήσει τουλάχιστον το 50% του ΑΕΠ που έχει χάσει από το 2008 (ρήτρα ανάπτυξης).
Δεύτερον, την μείωση κάποιου μέρους του επίσημου χρέους, ώστε να υπάρχει περισσότερος διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος
Και τρίτον, τη χορήγηση σημαντικών επενδυτικών κεφαλαίων στη βάση του σχεδίου Γιούνκερ, που θα στηρίξουν τις ελληνικές εξαγωγές.
«Πιστεύουμε ότι όλη η Ευρώπη θα ωφεληθεί εάν δοθεί στην Ελλάδα η ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή. Άλλωστε, όπως μας έχει υπενθυμίσει (σε άρθρο της) η Γκίλιαν Τετ, μετά την ελάφρυνση του χρέους κατάφερε η οικονομία της Γερμανίας να αναπτυχθεί – και να μεταρρυθμιστεί – το 1950.»
Αναλυτικά οι νομπελίστες που υπογράφουν την επιστολή:
- Prof Joseph Stiglitz,Columbia University
- Prof Chris Pissarides,London School of Economics
- Prof Charles Goodhart,London School of Economics
- Prof Marcus Miller,Warwick University
- Michael Burke,Economists Against Austerity
- Prof Panicos Demetriadis,University of Leicester
- Prof Stephany Griffith-Jones,IPD Columbia University
- Prof Gustav A Horn,Macroeconomic Policy Institute (IMK)
- Prof Mary Kaldor,London School of Economics
- Neil MacKinnon,VTB Capital
- Prof Jose Antonio Ocampo,Columbia University
- Avinash Persaud Peterson,Institute for International Economics
- Helmut Reisen,Shifting Wealth Consult
- Robert Skidelsky,University of Warwick
- Prof Frances Stewart,University of Oxford
- Prof Robert Wade,London School of Economics
- Hilary Wainwright,Transnational Institute, Amsterdam
- Prof Simon Wren-Lewis,Merton College Oxford