Στιγμιότυπα και προσωπικές μαρτυρίες

Πολλά τα γεγονότα των ημερών. Το overdose των ειδήσεων και των σχολίων από τα μέσα ενημέρωσης δεν μου επιτρέπουν να ασχοληθώ κι εγώ με αυτά εκτός δυο τριών μόνο επιλεγμένων σημείων:

Α.- Οι μεταγραφές.

Αυτή της Γκερέκου η πιο εντυπωσιακή. Όχι τόσο για το ίδιο το γεγονός αφού στην Κέρκυρα η Άντζελα είναι μια «ειδική περίπτωση» όπως και οι Κερκυραίοι είναι ειδική περίπτωση κι αυτοί. Περισσότερο θα σταθώ στην επιστολή Βενιζέλου σε Σαμαρά. Τόσο κλάμα! «Φίλε, γιατί μου το έκανες αυτό, μου φέρθηκες άτιμα φίλε ….!» και παρακάτω «στην τόσο πολιτισμένη Κέρκυρα βρήκες να το κάνεις;» δηλαδή αν το έκανε στη Φωκίδα (Δωριείς αγροίκοι) ή στην Αιτωλοακαρνανία (στα Κράβαρα) τότε θα ήταν όλα εντάξει;

Αυτή του Φορτσάκη ... έλεος! Τόσο γρήγορα και τόσο άμεσα θα εξαργυρώσει την ακροδεξιάς νοοτροπίας συμπεριφορά του στους φοιτητές;

Θέμα είναι ακόμα οι μεταγραφές που ΔΕΝ έγιναν γιατί ο Σύριζα είχε τα εσωτερικά προβλήματά του… Το ψυχρό και ξερό «άδειασμα» της Δημαρ δεν πολυσυζητήθηκε αλλά ήταν μια ενέργεια που καθόλου δεν τιμά τον Σύριζα στο σύνολό του.

Διαμαρτυρία του PEGIDA (Ευρωπαίοι κατά του Εξιλαμισμού) στη Γερμανία με τα ίδια επιχειρήματα όπως όλων των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη και ίδια με εκείνα του Αντώνη Σαμαρά που -αν και του βγήκαν αυθόρμητα- έδειξε πλήρως συντονισμένος 

Β.- Η επίθεση στην Γαλλία

Είναι μια επίθεση φανατικών κατά της ελευθερίας στην χώρα που θεωρείται ο προμαχώνας της. Πολύ άγρια, πολύ αιματηρή, πολύ συμβολική. Για να κλείσουν τα στόματα όσων κοροϊδεύουν τον Προφήτη. Γιατί να το επιχειρήσει κανείς ξανά στο μέλλον, γιατί να πάει γυρεύοντας; Ο στόχος τους πέτυχε. Η Ευρώπη ολόκληρη κινδυνεύει να γίνει φρενοκομείο όπως έγινε η Αμερική μετά τους δίδυμους πύργους.

Γ.- Το ψηφοδέλτιο του Σύριζα στην Β’ Πειραιά

Έντεκα υποψήφιοι όλοι καλοί και αγωνιστές με τα θετικά του και τα πλεονεκτήματά του ο καθένας. Περιλαμβάνει όμως και τρεις φίλους και γνωστούς μου για τους οποίους θέλω να γράψω μια καλή κουβέντα. Όχι σαν υπόδειξη αλλά σαν πληροφορία από πρώτο χέρι.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, φίλος από παλιά και συμφοιτητής μου στα χρόνια 1970-74, είναι γνωστός σε όλους, δεν χρειάζεται συστάσεις. Με τον Παναγιώτη συμπορεύτηκα πολιτικά μόνο σε περιόδους ανωμαλίας, στην χούντα (1971-73) και αργότερα στον Συνασπισμό την περίοδο της διάσπασης του ΚΚΕ (1990-94). Στη μεταπολίτευση (1974-89) εκείνος ήταν στο ΚΚΕ κι εγώ ανένταχτος και μετά το ’94 εγώ πήγα στο ΠαΣοΚ. Τα τελευταία χρόνια υποστηρίζω τον Σύριζα αλλά δεν είμαι ενταγμένος κομματικά. Με τις απόψεις του συμφωνώ κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος.

Η Εύη Καρακώστα από τις αρχές του ’80 ήταν επικεφαλής στην «Ανθρώπινη Πόλη» που ήταν στο Κερατσίνι «αδελφό σχήμα» των «Ανένταχτων» της Δραπετσώνας. Βρεθήκαμε μαζί στην Παμπειραϊκή Επιτροπή για την Ανάπλαση (2000-2008) και ξανά στην Πρωτοβουλία για την δική μας Ανάπλαση (2014). Είναι αρχιτέκτων, με μεγάλη δράση επαγγελματική αλλά και πολιτική (στον Δήμο, στην Περιφέρεια), στέλεχος των «Ενεργών Πολιτών» του Μανώλη Γλέζου. Πολύ αξιόλογος άνθρωπος με απόψεις που βλέπουν στο μέλλον και εγγύηση ότι το θέμα της Ανάπλασης δεν θα βαλτώσει τώρα που όλα μοιάζουν ευνοϊκά (Δήμος, Περιφέρεια και –πιθανότατα- Κυβέρνηση στα χέρια του Σύριζα). Πρωταγωνίστησε στην κατάθεση προσφυγής στο Σ.τ.Ε. από πολίτες (πέραν εκείνης του δήμου) για τον χώρο της Βιομηχανικής Ζώνης.

Ο Θανάσης Λαζαρίδης είναι Δραπετσωνίτης φιλόλογος που δεν διορίστηκε όταν έπρεπε και τώρα ψάχνει στα φροντιστήρια και σε άλλες δραστηριότητες (ραδιόφωνα, σπορ, σινεμά κλπ.) να βρει τρόπους για να επιβιώνει και να εξασφαλίσει σύνταξη. Τον καταλαβαίνω γιατί θα μπορούσα να είμαι στη θέση του (αν δεν είχα κι εσένανε … που λέει και ο Πάριος). Συνεπής στην αριστερά, παρών σε όλα τα πολιτικά γεγονότα με όποιο προσωπικό κόστος, αξίζει να τιμηθεί κι αυτός με την ψήφο μας. Όποτε μιλήσει κανείς μαζί του θα συναντήσει πάντα ένα χαμόγελο και μια αισιόδοξη κουβέντα. Έχει απόψεις, είναι λογικός, έχει χιούμορ και είναι γνώστης της πολιτικής.

Το υπόλοιπο ψηφοδέλτιο αποτελείται από άτομα για τα οποία έχω ακούσει πολλά ή λίγα αλλά δεν τα γνωρίζω προσωπικά (από καθόλου έως λίγο). Το αποτελούν: η Τζένη Βαμβακά, βουλευτής με πολλή δράση, η Καίτη Κυλάκου, αυτοδιοικητικό στέλεχος με πείρα, η Νίνα Κασιμάτη προερχόμενη από το ΠαΣοΚ, ο Σπ. Ραπανάκης νέος και δημοσιογράφος, ο Χρ. Σταυρακάκης, νέος, άνεργος, με δράση στην αλληλεγγύη, ο Βασίλης Σταυρόπουλος εξαιρετικός συνάδελφος εκπαιδευτικός, η Λία Φράγκου, ιδιωτική υπάλληλος και η Μαρία Χατζησταυράκη, βιολόγος.