Η ΚΤΕ ανακοίνωσε χτες ότι θα εξακολουθεί να
εγγυάται τα ελληνικά ομόλογα για έξι ακόμα μήνες πέραν του Μαρτίου 2015 που
έληγε η εγγύηση που είχε δώσει. Κατέρρευσε, λένε, ένας ακόμα μύθος, ότι θα
αδειάσουν τα ΑΤΜ των τραπεζών αν βγει ο Σύριζα που στηριζόταν στον μύθο της ασφυξίας
λόγω έλλειψης ρευστότητας των τραπεζών.
Ναι, αλλά τον ρόλο του τον έπαιξε, κάνοντας την
κυρά-Μαρία, φίλη της πεθεράς μου να λέει ότι θα ψηφίσει ΝΔ γιατί αν βγει ο
Σύριζα η σύνταξή της δεν θα φτάσει μέχρι τα ταμεία των τραπεζών. Κι από την
άλλη, ποιος εμποδίζει την διακοπή της παροχής εγγυήσεων μετά από έξι μήνες;
Η ζωή δεν κινείται με γραμμικές εξισώσεις αλλά
δυναμικά και με τρόπο απρόβλεπτο. Τα γεγονότα δεν προκύπτουν από κάποιες
ΑΡΧΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και κάποιους ΝΟΜΟΥΣ ώστε να είναι προβλέψιμα ανά πάσα στιγμή. Κάθε
νέο γεγονός ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ σαν συνέπεια του άμεσου και απώτερου παρελθόντος και
τυχαίων νέων περιστατικών, έτσι οι προβλέψεις είναι πάντοτε επισφαλείς. Όταν οι
άνθρωποι σχεδιάζουν, οι Θεοί γελούν!
Ωστόσο, με όποιες διανοητικές δυνάμεις έχουμε,
κάνουμε εκτιμήσεις που λίγο απέχουν από προβλέψεις. Στην ουσία βλέπουμε ένα θολό τοπίο που λέγεται «μέλλον»
και κάνουμε μια ενέργεια προς μια γενική κατεύθυνση ελπίζοντας ότι θα επηρεάσει αυτό το μέλλον προς την επιθυμητή τάση.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα εξελιχθεί το
ντόμινο που θα ξεκινήσει στις 25 Ιανουαρίου με την εκλογή του Σύριζα. Πολλές ενδείξεις
υπάρχουν ότι η Ελλάδα θα μπει σε μια νέα αναγεννητική πορεία και ότι η Ευρώπη
θα βρει την αφορμή για να αλλάξει. Δεν αποκλείεται όμως η Ελλάδα να γίνει το «Κούγκι»
στο οποίο θα αποτίνουν φόρο τιμής οι λοιποί Ευρωπαίοι αναγνωρίζοντας ότι με το
δικό μας ολοκαύτωμα απελευθερώθηκαν αυτοί. Ωστόσο η πρόκληση παραμένει:
Θα συνεχίσει η Ελλάδα με την ουρά στα σκέλια,
υπόδειγμα της τιμωρημένης και ρημαγμένης χώρας, βουτηγμένη σε αντιδημοκρατικό
κατήφορο, και ζαλισμένη από τα τρομερά ψέματα περί μεταρρυθμίσεων, ανάπτυξης,
πλεονασμάτων και όλων των άλλων που απλά προσβάλουν τη νοημοσύνη μας; Ή θα
ψηφίσει Αριστερά για πρώτη φορά στην ιστορία της (και στην ιστορία της Ευρώπης
νομίζω), διαλέγοντας να αγωνιστεί αντί να κρύβεται;
Τα επιχειρήματα υπέρ ή κατά της πρότασης του
Σύριζα πολλά. Τα «κατά» τα ακούτε κάθε μέρα σε υπερβολική ποσότητα από τα
κανάλια. Τα «υπέρ» τα έχω αναλύσει και εγώ (και άλλοι πολύ καλύτερα βεβαίως) τα
τελευταία χρόνια που τίθεται το θέμα. Δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Απλά, όσο
πλησιάζουμε στις εκλογές έχω την αίσθηση ότι το δίλημμα ξεκαθαρίζει:
Θα φοβηθούμε και θα βάλουμε την ουρά στα σκέλια ή
θα τολμήσουμε, έχοντας καλές πιθανότητες αλλά καμιά σιγουριά;
Αυτό νομίζω ότι θα είναι το μήνυμα της 25ης
Ιανουαρίου 2015.
