OLD GREXIT ή NEW GRENTRY

Με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, τα ΜΜΕ επιδίδονται σε έναν ανελέητο βομβαρδισμό του Σύριζα. Χρησιμοποιούν δηλώσεις στελεχών του ως ενδεικτικές των βαθύτερων «ανομολόγητων» σχεδίων του. Χρησιμοποιούν Ξηρούς και Χλωρούς για να δείξουν πόσο φίλοι-τακίμια των τρομοκρατών και άθεοι είναι οι άνθρωποί του. Χρησιμοποιούν και δηλώσεις ξένων επισήμων που δείχνουν καθαρά ποιους θεωρούν «δικούς» τους ανθρώπους εδώ και επομένως τους αβαντάρουν για να στηρίξουν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Και, τέλος, χρησιμοποιούν και κάποια άλλα αθέμιτα μέσα που και την Ελλάδα βλάπτουν αλλά και τους ίδιους εκθέτουν.

Να το εξηγήσω λίγο καλύτερα αυτό το τελευταίο γιατί το βρίσκω να είναι βαριά κατηγορία. 

Λένε λοιπόν περιχαρείς ότι οι Ευρωπαίοι δεν φοβούνται το GREXIT γιατί τα έχουν βολέψει με τις τράπεζες και τις άλλες χώρες της επικίνδυνης ζώνης. Για αυτό λοιπόν, μας λένε, ας το σκεφτούμε λίγο καλύτερα. 

ΕΡΩΤΗΜΑ: Αν πραγματικά δεν κινδύνευαν από το GREXIT αυτό θα έπρεπε να μας γεμίζει με χαρά ή με μελαγχολία; 

Αν είχαμε στερηθεί ένα τόσο βασικό επιχείρημα σε μια σκληρή διαπραγμάτευση, θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε γι αυτό; Και, τότε, γιατί η Νέα Δημοκρατία κι αυτή η δημοσιογράφος του Μέγκα που αναβαθμίστηκε σε ευρωβουλευτίνα χαίρεται;

Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη -ευτυχώς- φοβάται το GREXIT. Το λένε σοβαροί αναλυτές, εφημερίδες όπως οι Financial Times και δίκτυα όπως ο Bloomberg. Λέω "ευτυχώς που το φοβάται", γιατί αυτό θα είναι ένα σημανικό διαπραγματευτικό ατού στα χέρια της κυβέρνησης του Σύριζα. Ο οποίος θέλει να υπάρχει η απειλή χωρίς να τείνει στην πραγμάτωσή της γιατί σε μια διαπραγμάτευση ποτέ δεν φτάνεις στο «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

Λένε ακόμη οι Ευρωπαίοι (ο Σόιμπλε, ο Μοσκοβισί και κάποιοι άλλοι) ότι δεν υπάρχει λόγος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, εννοώντας τις δεσμεύσεις της Ν.Δ.. 

Γιατί άραγε θεωρούν ( ... λένε ...) ότι θα συμβεί κάτι που είναι απολύτως προφανές ότι δεν θα ισχύσει; 

Ξέρουν βέβαια ότι ο Σύριζα δεν θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί παριστάνουν, λοιπόν, τους χαζούς; Μήπως περιμένουν άραγε στη γωνιά για να απαλλαγούν από εμάς; Μήπως μας σπρώχνουν συνειδητά στην έξοδο; 

Σε αυτή την περίπτωση η Νέα Δημοκρατία, που θέλει το ευρώ, θα έπρεπε να ανησυχεί. Θα έπρεπε να τους καταγγέλλει ότι παίζουν παιχνίδια σε βάρος της χώρας μας. Αντ’ αυτού όμως δείχνει χαζοχαρούμενα τον Σύριζα λέγοντας «βλέπεις, θα γίνεις κι εσύ σαν εμάς, παραδέξου το!»

Μα ο Σύριζα δεν θα γίνει σαν κι αυτούς. Επομένως η απειλή που υποκρύπτεται πίσω από την δήθεν «εμπιστοσύνη τους» (που φυσικά θα διαψευστεί) είναι πραγματική. Όταν θέτεις σαν απαίτηση κάτι που ο ξέρεις καλά ότι ο άλλος δεν θα δεχτεί, σημαίνει ότι έχεις αποφασίσει να τα σπάσεις. Η απαίτηση τους να τηρήσει η επόμενη κυβέρνηση του Σύριζα τις δεσμεύσεις της προηγούμενης (της Ν.Δ.) είναι ένα τέτοιο πρόσχημα. Επομένως η προσπάθεια εκδίωξής μας από την Ευρώπη είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Και ο μεν Σύριζα δεν θα έχει πρόβλημα, γιατί έχει εναλλακτική λύση (κι ας μην την διαλαλεί), η Νέα Δημοκρατία όμως θα έχει στην περίπτωση αυτή μέγα πρόβλημα.

Θα μου πείτε, πως γίνεται και να είναι πραγματικός κίνδυνος για την Ευρζώνη ένα GREXIT αλλά -παρά ταύτα- να τον επιδιώκουν και να τους καλαρέσει;

Η απάντηση είναι ότι ΕΥΡΩΠΗ δεν είναι μόνο ο Σόιμπλε. Υπάρχουν -και πάντα υπήρχαν- κι άλλα πράγματα που την συναποτελούν εκτός από την σημερινή γερμανική ηγεσία.

Άλλος είναι αυτός που ηδονίζεται με μια εκδίωξη της Ελλάδας από την Ευρωζώνη κι άλλος αυτός που την φοβάται. Και για άλλους λόγους ο καθένας. Η γερμανική ηγεσία δεν θέλει να αμφισβητηθεί ΘΕΣΜΙΚΑ η αυθεντία της (λόγοι πολιτικοί) και η ευρωπαϊκή οικονομία φοβάται πως μια έξοδος της Ελλάδας θα πυροδοτήσει διάλυση και νέα κρίση (λόγοι κοινωνικοοικονομικοί).

Η έξοδος της Ελλάδας του Τσίπρα από την Ευρωζώνη δεν φαίνεται κακή λύση στον Σόιμπλε, φαίνεται όμως κάκιστη σε όλους τους Ευρωπαίους, στους λαούς, τις μεσαίες τάξεις ακόμα και τις τράπεζες ... στην κοινωνία. Γιατί αν ο Σόιμπλε μπορεί να λέει "κάλλιο πέντε και στο χέρι" και να επιζητά την απομάκρυνση μιας πολιτικά μολυσματικής Ελλάδας από τα λημέρια του, οι κοινωνίες της Ευρώπης δεν θέλουν να υποστούν μια νέα κρίση με απροσδιόριστο τέλος.

Για την κυρία Σπυράκη όμως και τα ανησυζούντα ΜΜΕ της χώρας μας, αυτές οι διακρίσεις είναι πολυτέλειες. Όταν ο Σόιμπλε λέει πως είναι ασφαλισμένος από ένα GREXIT, αυτή η ασφάλεια δεν καλύπτει και τον Ευρωπαίο μισθωτό ή καταθέτη. Γι αυτό τα σχόλια των οικονομολόγων, Γερμανών και μη, λένε πως δεν πρέπει η Γερμανική κυβέρνηση να παίζει με αυτόν τον κίνδυνο, γιατί βλέπουν τη διαφορά οπτικής και συμφερόντων. Η Νέα Δημοκρατία όμως δεν βλέπει τίποτε! (μεταξύ μας, δεν ξέρω αν το βλέπουν και πολλοί στον Σύριζα αν κρίνω από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το ζήτημα...) Γι αυτό και προηγουμένως έγραψα ότι ο τρόπος που χειρίζεται αυτά τα θέματα είναι από βλαπτικός για την χώρα μέχρι ανόητος.

Ανεξάρτητα από τον «χαζό» τρόπο με τον οποίο χειρίζεται ο οποιοσδήποτε το ζήτημα, το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή το GREXIT βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των στοιχημάτων.

Οι Γερμανοί που κινούν τα νήματα στην ευρωζώνη θα ήθελαν να φύγουμε (από μόνοι μας κι εφ' όσον βέβαια έχουμε εκλέξει τον Τσίπρα) για λόγους κατά βάση ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ. 

Εμείς όμως θα μένουμε καθώς δεν υπάρχει διαδικασία εκδίωξης. Και θα διεκδικούμε λύση διαφορετική από αυτήν που έδιναν μέχρι τώρα ο Σόιμπλε και η Μέρκελ. Θα τους ζητάμε το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις, θα απαιτούμε κούρεμα λέγοντας πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο και θα ζητάμε τερματισμό της λιτότητας που φέρνει την ύφεση. Και, το κυριότερο, θα ζητάμε από την Γερμανία να μην υπερβαίνει το όριο που υπάρχει για τις πλεονασματικές χώρες στο εμπορικό τους ισοζύγιο. Με νόμιμα και αποδεκτά από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς μέσα θα ζητάμε αλλαγή πολιτικής.

Σύμμαχοί μας θα είναι δύο:
1ον: ΟΙ ΛΑΟΙ της Ευρώπης και 
2ον: ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ στην Ευρώπη. 

Ο Σύριζα δια του Τσίπρα προχτές ανακοίνωσε κάποια οικονομικά μέτρα και είπε μερικά πράγματα για την διαπραγμάτευση που θα κάνει.

Δεν μίλησε για πορεία εκτός Ευρώπης ούτε για δραχμή.

Μίλησε για πάλη μέσα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, με άλλη κατεύθυνση και με επιδίωξη συμμαχιών. Δεν μίλησε για κανένα EXIT αλλά περιέγραψε ένα NEW ENTRY της Ελλάδας στο παγκόσμιο και κυρίως ευρωπαϊκό σκηνικό.

Αυτό ακριβώς είναι που φοβάται η Γερμανία και που θα προτιμούσε να αποφύγει. 

Δεν την προβληματίζει το OLD EXIT, παρά τους μεγάλους κινδύνους του ντόμινο που ενεδρεύουν πίσω του, αλλά το NEW ENTRY που θα την βάλει σε θέση άμυνας τη στιγμή που πίστευε ότι με τον Ολάντ και τον Ρέντζι είχε καταφέρει να περιορίσει την γκρίνια και να κάνει την άγρια γερμανοκεντρική πολιτική της ανεκτή. 

Ο Τσίπρας θα είναι από τον Φεβρουάριο ένας κακός μπελάς στο κεφάλι της. Γιατί δεν μπαίνει με ξεροκεφαλιά και τσαμπουκά να πει "γεια σας, φεύγω και ξαναφέρνω και τη δραχμή" κι ας έχει αυτό το όπλο ανά χείρας για κάθε περίπτωση. Πάει λέγοντας "γεια σας, ήρθα για να διορθώσουμε μαζί τα κακώς κείμενα και τις αδικίες". Και με αυτόν τον χαιρετισμό θα βρει πολλούς υποστηρικτές. Γι αυτό η Μέρκελ και ο Σόιμπλε προβληματίζονται και ανακατεύεται το στομάχι τους.