Σάββατο 10 Απριλίου 2021

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΕΛΠΙΔΑ. Ένα τραγούδι του Θερβάντες

Στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, το 1570 μΧ., όταν ο σταυροφορικός στόλος τους Ιερής Αντιτουρκικής Συμμαχίας με επικεφαλής τον Δον Χουάν νίκησε τους Τούρκους, στον ισπανικό στρατό ήταν κι ο Μιγκέλ Θερβάντες, ο περίφημος συγγραφέας του Δον Κιχώτη.

Γράφοντας τον Δον Χουάν Ηρακλείδη, και καθώς η δράση έχει κορυφωθεί και φτάνουμε μεθαύριο στην ναυμαχία της Ναυπάκτου όπου πήρε μέρος ο Θερβάντες, θα κάνω ένα δημιουργικό διάλειμμα. Θα σας δώσω ένα τραγούδι των Γιάννη Πατεράκη και String Theory (θεωρία των χορδών). Το τραγούδι αυτό λέγεται "Γλυκιά μου ελπίδα" και είναι σε στίχους του Μιγκέλ ντε Θερβάντες μεταφρασμένους από τον Κ.Καθραίο.

Οι στίχοι στα ελληνικά (και κατόπιν στα ισπανικά) λένε τα εξής:

Γλυκιά, γλυκιά μου ελπίδα 

που πάνω από τα ενάντια 

κι αδύνατα περνώντας 

το δρόμο σου κρατείς, 

ω, μη λιγοψυχήσεις 

που, όπου σταθείς, 

μπροστά σου τον θάνατο θωρείς. 

 Για τους οκνούς δεν είναι 

του θριάμβου τα στεφάνια, 

μήτε τα νικητήρια 

γι' αυτούς, μήτε η χαρά. 

Κι ούτε γι' αυτούς 

που σκύβουν στην τύχη 

μπρος τα μάτια, μ' αδύναμη καρδιά. 

Ναι, η δόξα της αγάπης 

χιλιάκριβα αποχτιέται, 

μα σαν κι αυτήν στον κόσμο 

δεν είν' άλλο καλό. 

Και ποιος δεν το γνωρίζει 

πως ό,τι δεν αξίζει μονάχα 

είναι φτηνό. 

Η επιμονή σου, αγάπη, 

τ' άφθαστα κατορθώνει 

γι' αυτό, κι αν η καρδιά μου 

τ' αδύνατο ζητεί, 

δεν χάνω την ελπίδα 

πως θα χαρώ μια μέρα 

τον ουρανό στη γη. 


Dulce esperanza mía, que rompiendo imposibles y malezas sigues firme la vía que tú mesma te finges y aderezas: no te desmaye el verte a cada paso junto al de tu muerte No alcanzan perezosos honrados triunfos ni vitoria alguna, ni pueden ser dichosos los que, no contrastando a la fortuna, entregan desvalidos al ocio blando todos los sentidos. Que amor sus glorias venda caras, es gran razón y es trato justo, pues no hay más rica prenda que la que se quilata por su gusto, y es cosa manifiesta que no es de estima lo que poco cuesta. Amorosas porfías tal vez alcanzan imposibles cosas; y, ansí, aunque con las mías sigo de amor las más dificultosas, no por eso recelo de no alcanzar desde la tierra el cielo