- Ότι θα βρουν την ευκαιρία να τα περάσουν όλα, το έχουν καταλάβει πολλοί, ακόμη και οι πλέον εύπιστοι και νομοταγείς πολίτες ...
- Ότι θα γίνουν θρασείς ως εκεί που δεν πάει άλλο, είναι κι αυτό πασιφανές αφού ο πανικός κι ο φόβος έχουν πλήρως αδρανοποιήσει την κοινωνία. Όταν οι πολίτες δέχονται όλες τις υποδείξεις, όχι μόνο αδιαμαρτύρητα, αλλά, και με ενθουσιασμό, τι να περιμένει κανείς; Ο τρόπος, μάλιστα, που στολίζουν οι φοβισμένοι πολίτες όποιον τολμά να σκεφτεί (όχι να δράσει) λίγο διαφορετικά δείχνει και το μέγεθος του πανικού που έχει καταλάβει το ποίμνιο και δικαιώνει την θρασύτητα του τσοπάνη.
- Ότι θα είναι η αυριανή μέρα μια -μάλλον- μαύρη μέρα, το μυρίζονται πλέον πολλοί και το περιγράφουν με αριθμούς επίσημα όργανα κι όχι μόνο ένας Βαρουφάκης ή ένα ΚΚΕ.
Στη Δραπετσώνα και το Κερατσίνι, βρήκαν κάσα και παπά κι είπαν να θάψουν μερικούς ακόμα. Το διαβάζουμε στη σημερινή δήλωση του δημάρχου Κερατσινίου- Δραπετσώνας κ. Χρήστου Βρεττάκου:
«ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ...
Η Oil One, με αίτησή της προς το υπουργείο Περιβάλλοντος, ζητάει τροποποίηση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, με στόχο την επέκταση των δραστηριοτήτων της στην περιοχή μας.
Ο Δήμος Κερατσινίου- Δραπετσώνας απαιτεί από το αρμόδιο υπουργείο να μην προχωρήσει στην αδειοδότηση της νέας δραστηριότητας που ζητάει η εταιρεία. Ταυτόχρονα, οφείλει να ακούσει την απαίτηση των κατοίκων της πόλης για την άμεση απομάκρυνση των εργοστασίων από τον οικιστικό ιστό.»
Απαιτεί ο δήμος και θα παλέψει. Δεν ξέρω τι και πόσα θα πετύχει. Ίσως όχι όλα, αλλά, κάτι ... Παίζει το ενδεχόμενο αυτό λόγω των εκλογών που μαγειρεύονται με αποτέλεσμα να έχουν ήδη δοθεί εντολές για ήπιους τόνους. Θα κάνουν λάθη οι υπουργοί και θα τα μαζεύει ο μεγάλος που θα εκτεθεί και στην ψήφο του λαού. Ίσως κι εδώ, αφήσουν τον δήμο να κερδίσει κάτι, μια παράταση, μιαν αναβολή. Όμως η όρεξη άνοιξε και το θηρίο δεν χορταίνει εύκολα.
Εμείς θα είμαστε στις επάλξεις!
Ακούμε τον Κούτρα σε στίχους Τριπολίτη (μουσική Χατζηνάσιου)
ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ
Η ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ, ΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ...
Λιπάσματα, τσιμέντα και χαλυβουργικές
σε βρήκα ένα βράδυ στον πυρετό να καις
και μου `πες κοίτα χάλι, για μας κανείς δε γράφει
που τρώμε στο ψωμί μας καρκίνο και θειάφι. ...
Πίσω απ' τη βιτρίνα η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι, η Ελευσίνα
πίσω απ' τη βιτρίνα όλα αυτά.
Γκαζάδικα, βαφεία κι η θάλασσα λεκές,
έγινε το κορμί μου σκουπιδοντενεκές
και βρίζω τον αγέρα κι αυτή τη μαύρη σκόνη
που γδέρνει τα πλεμόνια και τη ζωή μου λιώνει.