Αν είχαμε δημοκρατία, θα ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας ένας πολίτης, άνδρας ή γυναίκα, υπάλληλος ή εργάτης, δικηγόρος ή δάσκαλος, που θα είχε επιλεγεί τυχαία από τους εκλογικούς καταλόγους της χώρας. Θα είχε θητεία ενός έτους και πριν αναλάβει το αξίωμά του θα έμενε τρεις μήνες κοντά στον παλιό αποχωρούντα πρόεδρο για να μάθει την δουλειά. Θα είχαμε κανένα πρόβλημα; Θα είχε τους τεχνικούς της προεδρίας δίπλα του να τον συμβουλεύουν σχετικά με τα καθήκοντά του και την κυβέρνηση κύριο σύμβουλό του για τις δημόσιες εμφανίσεις του. Θα ήταν ένας από εμάς, αληθινά ένας από εμάς, όχι δήθεν και στα λόγια.
Αν είχαμε δημοκρατία θα ήταν βουλευτές κάποιοι χίλιοι εξ ημών, τυχαία επιλεγμένοι από τους εκλογικούς καταλόγους. Με φροντίδα ώστε να είναι στη σωστή αναλογία άνδρες γυναίκες, πολίτες από κάθε περιφέρεια της χώρας και από κάθε ομάδα επαγγελμάτων (π.χ. ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργάτες, αγρότες κτλ.). Αυτοί οι χίλιοι θα ήταν εκπρόσωποι του έθνους για ένα χρόνο και μετά θα άλλαζαν. Θα ψήφιζαν κατά συνείδηση τα νομοσχέδια που θα τους ετοίμαζε μια επιτροπή ειδικών νομομαθών της Βουλής, ώστε να μην αντιφάσκουν με προηγούμενες ρυθμίσεις. Πριν ψηφίσουν, θα άκουγαν τους ομιλητές υπέρ ή κατά του νομοσχεδίου και θα άκουγαν επίσης τις προτεινόμενες τροπολογίες. Πιστεύετε ότι θα ψήφιζαν νόμους χειρότερους από τους σημερινούς; Μήπως θα ψήφιζαν για πρώτη φορά στην ιστορία του έθνους νόμους πραγματικά καλούς για το έθνος, την πατρίδα και τον λαό;
Αν είχαμε δημοκρατία τα μεγάλα ζητήματα θα τα έκρινε ένα σώμα από χίλιους δικαστές που θα κληρώνονταν από τους εκλογικούς καταλόγους, όχι με βάση τις νομικές τους γνώσεις αλλά με τρόπο που να κάλυπτε όλο το φάσμα των Ελλήνων κατά επάγγελμα, γεωγραφική περιφέρεια, φύλλο κτλ. Θα κληρώνονταν περισσότεροι και οι χίλιοι θα προέκυπταν το πρωινό της ημέρας της δίκης, έτσι που κανείς να μην ξέρει ποιος θα τον δικάσει. Θα άκουγαν τις απόψεις των αντιμαχομένων πλευρών, δικηγόρων και εισαγγελέων και θα ψήφιζαν ένοχος ή αθώος και μετά την τάξη της ποινής αν έπρεπε να αποδοθεί ποινή. Πιστεύετε ότι θα έβγαιναν χειρότερες αποφάσεις από τις σημερινές; Μήπως για πρώτη φορά θα έβγαιναν αποφάσεις αληθινά δίκαιες;
Αυτά θα συνέβαιναν αν είχαμε δημοκρατία. Τώρα έχουμε κοινοβουλευτισμό. Ζήστε με αυτό, αλλά, μην ξεχνάτε να διεκδικείτε το όνειρο. Γιατί τα όνειρα για να γίνουν πράξη θέλουν διεκδικητές.
