Η Δρακοσπηλιά του Οδυσσέα Ανδρούτσου

Τις τελευταίες μέρες δημοσιεύω τμήματα από το βιβλίο μου, το ιστορικό μυθιστόρημα "ΕΡΩΤΑΣ κι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ" που κινείται στα χρόνια 1818-1822.

Σήμερα θα βάλω ένα μικρό σχετικά κομμάτι (800 λέξεις) από ένα ακόμη άγνωστο κομμάτι της επανάστασης. Τα γεγονότα πριν τον εμφύλιο που οδήγησαν στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Ελλήνων.

Στο κομμάτι που ακολουθεί, ένας ήρωάς μου (ο Ομερ) βρίσκεται μαζί με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην Δρακοσπηλιά του (κάπου στην Λιβαδιά) όταν έρχονται απεσταλμένοι του Κωλέτη να τον συλλάβουν (η και να τον σκοτώσουν). Προλαβαίνει και τους συλλαμβάνει εκείνος. Τα παλικάρια ρτου τους σκοτώνουν.  

_______________________________________________________________

Τελείωνε ο Μάης όταν ο Ομέρ ειδοποιήθηκε πως είχαν έρθει αντιπρόσωποι από τον Άρειο Πάγο. Ο ίδιος ήταν στη Δρακοσπηλιά¹, το λημέρι και ταυτόχρονα σπίτι-αετοφωλιά, του Ανδρούτσου. Αμέσως πήγε μαζί να τους βρει. Συνάντησε πρώτα τον Γιάννη Λάπα. Είχε πάνω του μιαν επιστολή με εθνόσημο που ο Ομέρ την πρόσεξε και του την ζήτησε.

 

«Γιάννη, δώσε μου αυτή την επιστολή με το εθνόσημο να την δω» του είπε ευγενικά.

 

Ο Λάπας εμφανώς συγχυσμένος προσπάθησε να την κρύψει. Θα προτιμούσε να μην μάθει ο Ανδρούτσος ούτε κάν την ύπαρξή της. Όμως το λάθος είχε γίνει, ο Ομέρ την είχε δει..

 

«Δεν είναι τίποτε Ομέρ» του είπε. «Δεν σε αφορά.»

 

Ο Ομέρ την είχε δει και δεν θα πιανόταν κορόιδο.

 

«Γιάννη, μην με αναγκάσεις» του είπε απειλητικά.

 

Το μαχαίρι στη ζώνη του και το σπαθί στο πλευρό του έδειχναν πως δεν αστειευόταν. Ωστόσο ο Λάπας προσπάθησε να ξεφύγει. Ο Ομέρ τον πρόλαβε. Πήρε την επιστολή και την διάβασε. Το αίμα του ανέβηκε στο κεφάλι του. Με αυτά που διάβασε θα σκότωνε πρόθυμα τους απεσταλμένους του Αρείου Πάγου. «Καθαίρεση του Οδυσσέα Ανδρούτσου και θάνατος» ήταν η εντολή των ολιγαρχικών. Έδεσε τον Λάπα τον πήγε μαζί με την επιστολή στον Ανδρούτσο.

 

«Την βρήκες πάνω στον Γιάννη;» ρώτησε ο Οδυσσέας.

 

«Ναι. Τον πίεσα κι ομολόγησε ότι τέτοιες εντολές έχουν κι ο Παλάσκας κι ο Νούτσος. Μην τους παίρνεις αψήφιστα.»

 

Γνώριζαν καλά τον Νούτσο και τον Παλάσκα από την αυλή του Αλή Πασά. Φιλικοί κι οι δυο ήταν καλοί πατριώτες πριν κηρυχθεί ο Αλής φιραρής από τον Σουλτάνο. Πούλησαν τον Αλή και προσχώρησαν στη νομιμότητα. Μετά τον θάνατο του πασά είχαν μετάσχει στην εκστρατεία κατά των Ελλήνων. Στο Χάνι της Γραβιάς ήταν με τον Βρυώνη απέναντι στον Ανδρούτσο και τα παλικάρια του. Ύστερα άλλαξαν πάλι και προσχώρησαν στην επανάσταση χάρη στον Οδυσσέα.

 

«Εσύ τους έβαλες Δυσσέα στο ρεμπελιό» είπε ο Ομέρ. «Εγγυήθηκες γι αυτούς και τώρα σε προδίνουν ψυχρά!»

 

«Αχαριστία» ήταν το μόνο που είπε ο Ανδρούτσος.

 

«Πριν από εδώ, πήγαν στον πρίγκιπα² για να τον πείσουν να γυρίσει στον Μοριά.»

«Μα αυτό θα είναι σε βάρος της πατρίδας! Άρα είναι προδότες αυτοί που δίνουν αυτές τις εντολές. Ο Νούτσος κι ο Παλάσκας είναι απλά ηλίθιοι που τις ακούν» είπε ο Οδυσσέας.

 

«Μπορεί να είναι φιλόδοξοι» είπε ο Ομέρ. «Ο Νούτσος ήρθε από τον Μαυροκορδάτο για πολιτικός καθοδηγητής. Ο Κωλέττης έστειλε τον Παλάσκα για στρατηγό στη θέση σου.»

Ο Οδυσσέας το σκέφτηκε κι έσκασε στα γέλια.

 

«Α, χα, ωρέ Ομέρ, αυτό κι αν είναι αστείο πια!»

«Γιατί γελάς Δυσσέα;»

«Δεν το ξέρεις ότι ο Κωλέττης έχει μορόζα³ του, την γυναίκα του Παλάσκα; Α, ο άτιμος, στέλνει εδώ τον Παλάσκα για να τον σκοτώσω εγώ, να του μείνει η γυναίκα του αμανάτι. Βρε τον άθλιο!»

Είχε ξεραθεί στα γέλια. Δεν την έπαιρνε την υπόθεση στα σοβαρά. Είχαν προσπαθήσει πάλι να τον δολοφονήσουν. Μια φορά στο καράβι του καπετάν Βισβίκη. Τον είχαν καλέσει κι είχαν δώσει εντολή στον καπετάνιο να τον δολοφονήσει. Εκείνος, τελικά, δίστασε και δεν το έκανε. Μιαν άλλη φορά είχαν στείλει εντολή στον Νικηταρά να σκοτώσει τον Δυσσέα. Ο Νικηταράς τούς έστειλε στο διάολο.

 

«Αν με κατηγορούν εμένα για τουρκισμό, αυτούς που είχαν πάει με τον Βρυώνη δεν τους φοβούνται;»

Αυτή ήταν η αλήθεια. Ο Νούτσος κι ο Παλάσκας είχαν εντολή του Αρείου Πάγου, δηλαδή του Κωλέττη και του Νέγρη. Αυτοί οι δυο ήταν η φωνή του Μαυροκορδάτου στην ανατολική Στερεά. Θα σκότωναν τον Οδυσσέα και θα έπαιρναν τη θέση του. Οι άθλιοι ήθελαν να εξοντώσουν τον ήρωα στον οποίο υποκλίνονταν οι οπλαρχηγοί και που ο λαός θεωρούσε σωτήρα. Οι Νούτσος και Παλάσκας κυκλώθηκαν κι αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Πάνω τους βρέθηκαν οι εντολές του Νέγρη κι οι δόλιοι διορισμοί τους.

 

«Δίκη» απαίτησαν τα παλικάρια του Οδυσσέα.

 

«Ποια δίκη; Αν γίνει δίκη θα τους καταδικάσετε» τους είπε ο Δυσσέας.

 

«Να γίνει δίκη!» του ζήτησαν και πάλι.

 

Ο Ανδρούτσος γνώριζε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα μιας δίκης. Για να το αποτρέψει θα έπρεπε να τους το αρνηθεί. Όμως δίστασε κι άφησε τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους. Η καταδίκη σε θάνατο βγήκε πολύ εύκολα. Τα γράμματα, η ομολογία τους, η επιστολή του Γιάννη Λάπα δεν άφησαν αμφιβολίες. Κι οι τρεις καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η καταδίκη εκτελέστηκε αμέσως. Δεν πρόλαβε ο Δυσσέας να μετανιώσει και τους δώσει χάρη.

 

Μόνο τον Λάπα πρόλαβε να σώσει. Εκτελέστηκαν όλοι οι άλλοι στη Δρακοσπηλιά. Έπεσε λάδι στη φωτιά. Η κόντρα του Οδυσσέα με τον Άρειο Πάγο μετά από αυτό αγρίεψε κι άλλο. Δεν θα ησύχαζαν πια αν δεν τον σκότωναν, κι ο Ομέρ βρέθηκε μέσα στην δίνη αυτής της εξοντωτικής διαμάχης.

 

Η εκτέλεση έγινε στις εικοσιέξι Μαΐου. 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:  

1 Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος είχε κάνει σπίτι του αυτή τη σπηλιά στον Παρνασσό. Είχε μπροστά ένα μεγάλο άνοιγμα κι έτσι ήταν ευάερη κι ευήλια. Βρισκόταν σε μεγάλο ύψος κι αγνάντευε τον κάμπο της Λοκρίδας. Ανέβαινε κανείς επάνω μόνο από μια ξύλινη σκάλα. Εκεί έμεναν η αδελφή του Ταρσίτσα, ο Άγγλος Τρελόνι και τέσσερις φύλακες εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Μπαμπά Αχμέτης κι ο άλλος ο Ούγγρος Καμαρόν σπουδαίος ιππέας που δίδαξε και τον Ανδρούτσο.

2 Όταν λένε "πρίγκιπα" εννοούν τον Δημήτριο Υψηλάντη, αδελφό του Αλέξανδρου

3 Μορόζα = ερωμένη