Διάλογος παραπλάνησης

Όλο και χειροτερεύει η κατάσταση στον δημόσιο διάλογο. Η κόντρα για το τηλεγράφημα του ΑΠΕ ενδεικτική. Το ΑΠΕ είπε ότι «σύμφωνα με πληροφορίες του, οι θεσμοί κρίνουν το ασφαλιστικό βιώσιμο. Επομένως δεν συζητούν μόνο την αναβολή αλλά και για την ακύρωση του μέτρου των περικοπών στις συντάξεις. Έχει ενημερωθεί κι η αντιπολίτευση.» 

Αυτό το τελευταίο έδωσε την αφορμή για την κόντρα. Για ποιο πράγμα ενημερώθηκε η αντιπολίτευση; Ότι θα ακυρωθεί το μέτρο; Όχι, βέβαια. Αυτό δεν είναι δυνατό γιατί δεν παίρνονται τώρα οι αποφάσεις. Τότε; Η αντιπολίτευση ενημερώθηκε ότι κατά τη γνώμη και των θεσμών το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο. Ναι, αλλά δεν είναι σαφές. Αρχίζει λοιπόν πάνω στην αιχμή αυτής της ασάφειας το γαϊτανάκι των δηλώσεων και αντιδηλώσεων. «Δεν μάς είπαν τέτοια πράγματα». «Σάς είπαν αυτά κι όχι τα άλλα». «Είστε αναξιόπιστοι». «Είστε κλέφτες». »Εσείς είστε ψεύτες». «Κι εσείς πίνετε το αίμα του λαού». κ.ο.κ.
Που θα πει ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να συνεννοηθούν. Θέλουν να μαλώνουν. Τούς βολεύει. Η αντιπολίτευση για να κρατά το προβάδισμα συσπειρώνοντας τους "ενάντιους" που θέλουν "να πάνε οι βρωμοαριστεροί εκεί από όπου ήρθαν" κι η κυβέρνηση για να συσπειρώσει όσους μένουν διστακτικοί και στα γκάλοπ λένε ΔΞ/ΔΑ (δεν ξέρω ή δεν απαντώ).

Μέχρι τον Μάιο θα πάμε έτσι και χειρότερα. Ειδικά όταν θα βγουν στο προσκήνιο τα καυτά θέματα που έχουν ήδη προαναγγελθεί, θα γίνει χαμός. Τα θυμίζω εν τάχει: 

1.- Η τροποποίηση του Συντάγματος (εκκλησία, νόμος περί ευθύνης υπουργών κτλ.)

2.- Ο εκλογικός νόμος (κατάργηση μπόνους)

3.- Η εκδίκαση κάποιων σκανδάλων (Νοβάρτις, Χρηματοδότηση κομμάτων κτλ.)

4.- Το Μακεδονικό (που θα είναι κι η αφορμή για να γίνουν οι εκλογές Μάιο κι όχι Σεπτέμβρη)

Καλό κουράγιο σε όσους θα μπουν στο τρυπάκι να παρακολουθήσουν αυτόν τον δημόσιο διάλογο (δυστυχώς, από βίτσιο, θα είμαι ένας από αυτούς). Κενολογίες με στόμφο, βρισιές με λούστρο, ανοησίες με ύφος και προπαγάνδα με ψέμματα και υπερβολές. Ωραίος διάλογος, αντάξιος μιας δημοκρατίας που μόνο δημοκρατία δεν είναι, αφού, αντί της κλήρωσης, δηλαδή της θεϊκής επιλογής, προτιμά την ψήφο, δηλαδή (εν πολλοίς) την παραπλάνηση.