Για να μην ξεχνιόμαστε. Η Ελλάδα κάποτε ήταν μεγάλη γιατί όλος ο κόσμος μιλούσε γι αυτήν και γιατί από τα δέκα "καλά" που γίνονταν στον κόσμο τα επτά με οχτώ από την Ελλάδα έβγαιναν. Κάτι σαν την Ρώμη τους επόμενους αιώνες, την Βρετανία πρόσφατα και τις ΗΠΑ εσχάτως. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια άγνωστη χώρα. Κι αν από κάτι γίνεται γνωστή είναι από δυο τρία συγκεκριμένα πράγματα:
1) Μια φήμη που την ακολουθεί, ως του γεννήτορα της δημοκρατίας και του δυτικού πολιτισμού. Φυσικά άλλη ήταν η δική της δημοκρατία κι άλλος ο πολιτισμός, αλλά, δεν θα κολλήσουμε τώρα εκεί. Δεν μιλάμε για την ουσία των πραγμάτων αλλά για τους λόγους που μπορεί κάποιος να γνωρίζει την Ελλάδα.
2) Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των τουριστών που την επισκέπτονται γιατί την βρίσκουν όμορφη κι ενδιαφέρουσα χώρα, είναι ένας ακόμη λόγος για να γίνεται διακριτή η παρουσία της στον σύγχρονο κόσμο.
3) Η Ναυτιλία της είναι αναμφίβολα ο τρίτος λόγος. Είναι εκπληκτικό ότι μια χώρα με τόσο λίγους κατοίκους έχει στα χέρια της το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου εμπορίου. Για να γίνει σαφέστερο το γεγονός, ας πάρουμε το εξής παράδειγμα:
Χίλιοι τυχαίοι ανθρώποι από όλο τον κόσμο θέλουν να μεταφέρουν χίλιους τόννους αγαθών (από ενα τόνο ο καθένας). Στους χίλιους γήινους, ανθρώπους της οικουμένης, οι Έλληνες είναι λιγότεροι από δύο!!! Μόλις 0,15%. Κι όμως σε κάθε χίλους τόννους μεταφερόμενων αγαθών, οι δύο αυτοί Έλληνες μεταφέρουν τους διακόσιους!!!. Ναι, το 20%. Αν αυτό δεν είναι δαιμόνιο, τότε τι θα πει "δαιμόνιο";
Χίλιοι τυχαίοι ανθρώποι από όλο τον κόσμο θέλουν να μεταφέρουν χίλιους τόννους αγαθών (από ενα τόνο ο καθένας). Στους χίλιους γήινους, ανθρώπους της οικουμένης, οι Έλληνες είναι λιγότεροι από δύο!!! Μόλις 0,15%. Κι όμως σε κάθε χίλους τόννους μεταφερόμενων αγαθών, οι δύο αυτοί Έλληνες μεταφέρουν τους διακόσιους!!!. Ναι, το 20%. Αν αυτό δεν είναι δαιμόνιο, τότε τι θα πει "δαιμόνιο";
Παραθέτω δυο-τρία στοιχεία: Στην εισαγωγή της ετήσιας έκθεσης της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) ο πρόεδρος της Ένωσης, κ. Θεόδωρος Βενιάμης ανέφερε:
«... παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας αντιπροσωπεύει μόνο το 0,15%
του παγκόσμιου πληθυσμού, τα πλοία που μεταφέρουν το 20% του παγκόσμιου
θαλάσσιου εμπορίου ελέγχονται από Έλληνες. Ειδικότερα, η ελληνική
ναυτιλία εξακολουθεί να κατέχει την πρώτη θέση διεθνώς, όπως φαίνεται
στον παρακάτω πίνακα. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, ο στόλος
ανέρχεται σε 4.746 πλοία (άνω των 1.000 gt) χωρητικότητας 365,45
εκατομμυρίων τόνων (dwt), αύξηση περίπου 6,6% σε σχέση με το προηγούμενο
έτος – που αντιπροσωπεύει το 19,89% σε dwt του συνόλου του παγκόσμιου
στόλου και το 49,15% του συνόλου του στόλου της ΕΕ».
Δεν
είναι όλος ο ελληνόκτητος στόλος υπό ελληνική σημαία. Μόνο ένα μικρό
μέρος του έχει την ελληνική σημαία, το μεγάλο μέρος βρίσκεται υπό ξένες
σημαίες. Λέει επ' αυτού ο Πρόεδρος:
«Η ελληνική σημαία αριθμεί 753 πλοία (άνω των 1.000 gt) χωρητικότητας
41,70 εκατομμυρίων gt . Ο στόλος με ελληνική σημαία κατατάσσεται στην
έβδομη θέση διεθνώς και δεύτερος στην ΕΕ (σε όρους dwt). Επιπλέον, οι
Έλληνες εφοπλιστές ελέγχουν το 29,19% του παγκόσμιου στόλου
δεξαμενοπλοίων αργού πετρελαίου, το 22,03% του παγκόσμιου στόλου πλοίων
χύδην ξηρού φορτίου και το 15,45% του παγκόσμιου στόλου πλοίων μεταφοράς
χημικών και παράγωγων προϊόντων πετρελαίου.»
Υπάρχουν λόγοι για να είμαστε ακόμα περήφανοι οι νεοέλληνες. Μάς αναγνωρίζουν την πολιτιστική μας κληρονομιά (κι ας μην είναι ουσιαστικά δική μας), τούς αρέσει η χώρα μας (γι αυτό την επισκέπτονται) και μάς έχουν αφέντες των θαλασσών. Κάτι είναι κι αυτό μέσα στην γενική μαυρίλα. Νά'χαμε και λίγη δημοκρατία ...
