Τελειώνει
ο Μάιος, τελειώνει και το πανηγύρι της
διαπραγμάτευσης. Θα συνεχιστεί ίσως
για λίγο ακόμα το πήγαινε έλα των
προτάσεων αλλά η διαπραγμάτευση έχει
λήξει. Μπήκαν όλα τα όπλα στο τραπέζι,
βγήκαν όλα τα μαχαίρια, και στο τέλος,
εν όψει του γεωπολιτικού προ-τάγματος,
ο Σόιμπλε θα κάνει πίσω και η συμφωνία
θα υπογραφτεί.
Να
θυμίσουμε τι προηγήθηκε:
Α.-
Απίστευτοι εκβιασμοί του ανεκδιήγητου
Σόιμπλε που εκπροσωπεί την παράταξη
της "λιτότητας", με την συμπαράσταση
(αναγκαστική μάλλον) του Ντράγκι. Από
κοντά όλοι οι υποτακτικοί εξωτερικού
και εσωτερικού να ανυψώνουν κάθε κουβέντα
του Σόιμπλε σε θέσφατο και να κατηγορούν
τον Σύριζα γιατί δεν υποκύπτει.
Β.-
Ευελιξία μέχρις αηδίας από ελληνικής
πλευράς με βομβαρδισμό σχεδίων που
ικανοποιούσαν κάθε καινούρια απαίτηση
κρατώντας όμως τις "κόκκινες γραμμές",
με αποτέλεσμα να μπαίνουν όλο και νέα
ζητούμενα μήπως και εξαντληθεί η
ικανότητα της άλλης πλευράς να βρίσκει
εναλλακτικές. Όμως ... εξαντλείται ο
Βαρουφάκης;
Γ.-
Κυνική αποστράγγιση της ελληνικής
οικονομίας από ρευστό. Με σχέδιο "άμεσης καταστροφής" μάλιστα μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου! Δεν είχαν
υπολογίσει ότι ο Βαρουφάκης γνωρίζει
περισσότερο κόσμο από αυτούς και θα
κατάφερνε να βρει 5 δις για να μπορέσει
να τους πει "δεν θέλουμε λεφτά, δεν
θέλουμε τα 7 δις σας!". Φυσικά αυτή η
αποστροφή ίσχυε για τους 4 μήνες του
προγράμματος γέφυρα. Κάποτε θα τελείωνε
το ρευστό. Όμως το σχέδιο "ασφυξία"
δεν πέτυχε. Είναι σαν να μην είχαν περάσει έγκαιρα το δάσος των Αρδενών οι στρατιές του
Χίτλερ. Τότε ο αιφνιδιασμός του θα γινόταν
μπούμερανγκ.
Δ.-
Θριάμβευσε το γεωπολιτικό επιχείρημα που "ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ
τους Ευρωπαίους να μας θέλουν κι εμάς
να τους θέλουμε". Έφυγε από το παρασκήνιο
και μπήκε τόσο μπροστά όσο εξ αρχής του
άξιζε. Η ανοιχτή επέμβαση Ομπάμα-Μέρκελ
τις τελευταίες μέρες έσβησε και την
παραμικρή επί τούτου αμφιβολία.
Ε.-
Ο εξευτελισμός των εκβιαστών (Σόιμπλε
καθοδηγητής, Ντράγκι αρωγός και ΔΝΤ
παπαγαλάκι) άρχισε να βγάζει μάτια όταν
η Ελλάδα (και μπράβο της) είπε "τέλος,
μέχρι εδώ ήταν το παραμύθι, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ το ΔΝΤ προηγούνται μισθοί και συντάξεις".
Τότε η απειλή του "πιστωτικού γεγονότος"
κατέρρευσε και το ΔΝΤ αυτοπληρώθηκε!!!
βρήκε λεφτά στα δικά του ταμεία, μας τα
έδωσε και το πληρώσαμε... Και όταν κατάλαβαν
ότι θα το ξαναπούμε, μόνοι τους πήραν
ΑΝΑΣΤΟΛΗ πληρωμής, χωρίς καν να το
ζητήσουμε ή να το υπαινιχθούμε.
Μέχρι
εδώ, μιλάμε με γεγονότα. Τα είδαμε όλοι,
τα διαβάσαμε και τα ακούσαμε, όσο κι αν
τα ΜΜΕ φρόντιζαν, και ακόμα φροντίζουν,
δίπλα στο οποιοδήποτε “καλό” για την
Ελλάδα νέο να πετούν κακίες και μπηχτές
στηριγμένες στις θολές εκτιμήσεις των θλιμμένων και θλιβερών “αναλυτών”
τους. Από εδώ και πέρα αρχίζουν οι
εκτιμήσεις.
Το
βασικό ερώτημα είναι: Θα αφήσουν την
Ελλάδα ήσυχη να κάνει τη δουλειά της οι
υπέρμαχοι της λιτότητας ή θα προσπαθήσουν
να πάρουν τη ρεβάνς;
Αυτό
θα φανεί σύντομα, μέσα στους επόμενους
μήνες. Αν δεχτούν τις προτάσεις Βαρουφάκη
για αγορά των ομολόγων της ΕΚΤ από τον
EFSF και απαλλάξουν τη χώρα από το βαρίδι
που δεν της επιτρέπει την συμμετοχή στο
πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τότε θα
πει πως μας αφήνουν επιτέλους ήσυχους.
Αν συνεχιστεί ο πόλεμος με άλλα μέσα,
αν δηλαδή προσπαθήσουν να εμποδίσουν
πάση θυσία την ανάπτυξη της χώρας όσο
έχει κυβέρνηση ανεπιθύμητη γι αυτούς,
τότε θα πρέπει να ξεκινήσει ένας αγώνας
δημοσιοποίησης της αντίθεσής μας. Όπως
ο κύκλος των επαφών του Τσίπρα και του
Βαρουφάκη από τον σχηματισμό κυβέρνησης
μέχρι το Ευρωγκρούπ της 20ης Φεβρουαρίου
άνοιξε τον δρόμο για την συμφωνία-γέφυρα,
με τον ίδιο περίπου τρόπο θα πρέπει να
τεθεί το θέμα της ανάπτυξης στις
ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με ταυτόχρονη
καταγγελία των μηχανισμών του Σόιμπλε.
Υπάρχει
βέβαια και το εσωτερικό μέτωπο του
Σύριζα. Ήδη πολλοί έχουν εκτεθεί. Δεν
μιλάω για το κείμενο-τροπολογία στην
Κεντρική του Επιτροπή το οποίο ήταν
υποβοηθητικό της εθνικής προσπάθειας.
Μιλάω για μια γκρίνια χωρίς όρια και
χωρίς τέλος. Για μια δομική γκρίνια αφού
πρόκειται για δομικό πρόβλημα. Κάποιοι
πιστεύουν ότι η Αριστερά πήρε την εξουσία
κι επομένως πρέπει να κάνει τα βήματά
της προς τον σοσιαλισμό. Αυτό δεν θα
διορθωθεί ποτέ.
Ο
Σύριζα πήρε την κυβερνητική εξουσία
στην Ελλάδα μαζί με τους Ανεξάρτητους
Έλληνες και θα διαχειριστεί για τέσσερα
χρόνια τα κυβερνητικά θέματα. Θα
νομοθετήσει και θα εκδώσει διαταγές,
θα προσπαθήσει με τους ανθρώπους του
να αλλάξει κάποιες συνήθειες, αλλά πέραν
αυτού ουδέν. Ούτε με τον καπιταλισμό μπορεί
ή πρόκειται να τα βάλει, ούτε τους θεσμούς
του αστικού κράτους (Δικαιοσύνη,
Αστυνομία, Παιδεία, Ενημέρωση κλπ.)
μπορεί να αλλάξει σοβαρά. Κάποια βήματα
μόνο μπορεί να κάνει και όποιος περιμένει
περισσότερα, απλά, θα απογοητευτεί.
