 |
| Οι μακεδονομάχοι της αγιαστούρας |
 |
| Οι Αμερικανοί original |
 |
| Η πλατεία της αξιοπρέπειας |
Η επιδρομή των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο αποτέλεσε πρόκληση για αρκετούς να παραλληλίσουν τα χτεσινά γεγονότα με το ντου στη Βουλή το 2011. Είναι ένα στοιχείο της ιδεολογίας του αντισύριζα μετώπου που ανασύρθηκε από το οπλοστάσιο του καιρού της αντιπολίτευσης.
Όμως στο ντου εκείνο δεν μετείχε όλη η πλατεία. Ήταν μόνο οι ακροδεξιοί "αγανακτισμένοι" και (πιθανά) κάποιοι λίγοι αναρχικοί που αποφάσισαν να μπουν και να κάψουν "το μπουρδέλο τη Βουλή". Το ΚΚΕ είχε κάνει τότε αλυσίδα προστασίας και δεν χρειάστηκε καν να συγκρουστούν με τα ΜΑΤ που τους περίμεναν σιδηρόφρακτα. Φυσικά, ο στόχος των προπαγανδιστών δεν είναι η υπενθύμιση της ιστορίας αλλά η δυσφήμιση της εξέγερσης που διέλυσε σχεδόν το τότε πολιτικό σύστημα.
Γι αυτό, λέω, να υπενθυμίσουμε εμείς την ιστορία:
Θυμίζω λοιπόν ότι η Ελλάδα βρέθηκε προ μιας χρεοκοπίας που την αντιμετώπισε με την συνεργασία ΕΕ και ΔΝΤ. Η πολιτική τάξη, τότε, επέλεξε ή υποχρεώθηκε να χρεώσει τους Έλληνες για να μην πέσουν έξω οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Όλο το ως τότε πολιτικό σύστημα συναίνεσε κι ο λαός αντέδρασε. Φυσικά, πάντοτε κάποιοι ακραίοι βρίσκουν στις περιπτώσεις λαϊκής εξέγερσης χώρο για ακρότητες. Τις έκαναν στο ντου στη Βουλή, στην περίπτωση της Μαρφίν κτλ. Η εξέγερση, όμως, ήταν λαϊκή και αντάξια ενός λαού που θέλει να έχει ελευθερία και αξιοπρέπεια. Η πλατεία το 2011-12 και το δημοψήφισμα του 2015 έσωσαν την αξιοπρέπεια της Ελλάδας.
Η πλατεία είχε ρόλο να πει το μεγάλο ΟΧΙ σε αυτό που συνέβαινε. Είπε όμως και τα δικά της ΝΑΙ που, δυστυχώς, δεν πέρασαν. Γιατί το πρώτο μνημόνιο είχε ψηφιστεί, το μεσοπρόθεσμο είχε ψηφιστεί και οι εκλογές του 2012 έφεραν το 2ο μνημόνιο. Είχαμε δεθεί χειροπόδαρα αλλά δεν το γνωρίζαμε ακόμη. Θα το μαθαίναμε στο πρώτο εξάμηνο του 2015.
Η λύση ήταν, από την αρχή, απλή και δίκαιη. Εφόσον κινδυνεύαμε όλοι μαζί (Ελλάδα και ΕΕ) έπρεπε όλοι μαζί να βρούμε λύση, με τις γνωστές μεθόδους που ίσχυαν παντού και πάντα. Αυτό σήμαινε κούρεμα μέρους του χρέους και ρύθμιση του υπόλοιπου χωρίς να θιγεί το ΑΕΠ που η μείωσή του αύξανε εκπληκτικά το χρέος. Αυτό γίνεται παντού όπου υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας. Μόνο στην Ελλάδα επελέγησαν τα χειρότερα μέτρα του ΔΝΤ που έπληξαν το ΑΕΠ κι επέβαλαν φτωχοποίηση για παραδειγματισμό.
Ας μην μπούμε τώρα σε μια συζήτηση που έγινε κι έδωσε αποτελέσματα. Η Ελλάδα καταστράφηκε κι εμείς βιώνουμε την μεταπολεμική εποχή. Αξίζει όμως να θυμίσουμε ότι εκείνες τις μέρες η Πλατεία του 2011-12 και το δημοψήφισμα του 2015 διέσωσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια της Ελλάδας. Και δεν είναι σωστό για μικροπολιτικές σκοπιμότητες να τις συγκρίνουμε με την γελοία Τραμπική εξέγερση στο Καπιτώλιο που θύμιζε εκπληκτικά τους μακεδονομάχους κατά της συμφωνίας των Πρεσπών. Εξ άλλου κι εκείνοι είχαν επιτεθεί δύο φορές στο Κοινοβούλιο ανεπιτυχώς. Μία σαν "αγανακτισμένοι" και μία σαν "μακεδονομάχοι".
Το αποτέλεσμα της εξέγερσης του 2011 καταγράφηκε στις πρώτες εκλογές του 2012 όταν το ΠαΣοΚ πήρε 13% και η ΝΔ 19%. Το 2009, τρία χρόνια πριν, τα δυο μεγάλα κόμματα είχαν πάρει αθροιστικά 80% περίπου και το 2012 πήραν αθροιστικά 32%. Η ΝΔ κρατήθηκε γιατί η ΧΑ που της πήρε ένα 7% ήταν οργάνωση Ναζί ενώ το ΠαΣοΚ που είχε περισσότερους και αξιόπιστους υποδοχείς της δυσαρέσκειας (Δημαρ, Σύριζα, ΚΚΕ) δεν μπόρεσε από τότε να ανακάμψει.
