Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΗΤΑΝ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ,
μόνο που δεν είναι αρκετή για να αλλάξει την ζωή τους
Η διαδήλωση έγινε, ήταν ειρηνική, μαχητική και ογκώδης. Την διέτρεξα από την αρχή της ως το τέλος της κι είδα με τα μάτια μου τις χιλιάδες των φοιτητών αλλά και εκπαιδευτικών που μετείχαν. Ελάχιστοι οι ηλικιωμένοι, μετρημένοι στα δάχτυλα. Οι νέοι, ήταν αποφασισμένοι να δείξουν πως είναι δυνατοί και πως θα ακυρώσουν στην πράξη την αντιδημοκρατική εκτροπή. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, πρυτάνεων, φοιτητών, εργαζομένων, όλων των πανεπιστημίων έβγαλαν ανακοινώσεις αποδοκιμασίας της πρόθεσης της κυβέρνησης να εγκαθιδρύσει αστυνομία, ελεγχόμενη από το υπουργείο δημόσια τάξης (ή Προ-Πο) στα πανεπιστήμια. Ήδη ακύρωσαν την απαγόρευση συγκέντρωσης άνω των 100 ατόμων που αποφάσισε με τυμπανοκρουσίες η κυβέρνηση και απεδείχθη φούσκα. Ή πρόκειται για ανίκανη κυβέρνηση ή πρόκειται για κυβέρνηση γελοία. Δεν είναι συμπονετική ούτε ήπια ούτε κατανοητική. Αν ήταν όλα αυτά δεν θα απαγόρευε την συγκέντρωση, δεν θα απειλούσε δυο μέρες τώρα με πρόστιμα διαδηλωτές κι οργανωτές και δεν θα είχε γεμίσει με αστυνομία όλη την Αθήνα από το πρωί. Απλά έχασε στο πεδίο της αναμέτρησης, στο πεζοδρόμιο. Γιατί τα έβαλε με την νεολαία και τον κόσμο της γνώσης και της μάθησης.
Στην πρωινή μου ανάρτηση έγραψα ότι κατάφεραν οι σημερινοί κυβερνώντες, χωρίς να είναι χούντα, να με κάνουν να νιώσω το ίδιο όπως στην χούντα. Με την μιζέρια και τον αυταρχισμό τους, με τις απειλές προστίμων και με την αστυνομοκρατίας προσπάθησαν να φοβίσουν τον κόσμο. Τελικά δεν κατάφεραν τίποτε. Είχε πολύ κόσμο, πάρα πολλούς φοιτητές και καθόλου αστυνομία στα σημεία που πήγαινε η πορεία. Ήταν ακροβολισμένη στα γύρω στενά και διακριτική όπως γινόταν πάντα επί δημοκρατίας. Αυτό με καθησύχασε, και το γράφω εδώ τώρα που γύρισα, αλλά την αίσθηση του φόβου που μου είχε δημιουργήσει δεν την ξεχνώ. Αυτό ήθελαν εξάλλου. Όμως η νεολαία δεν τους φοβάται, ήταν εκεί, έδωσε ένα βροντερό παρόν, έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις προκλητικές απαγορεύσεις και προειδοποίησε ότι θα πετάξει τα νομοσχέδιά τους στα σκουπίδια.
Η τηλεόραση, ως ένας ακόμη σκουπιδοφάγος και σκουπιδιτενεκές, αντί για φοιτητική πανεκπαιδευτική διαδήλωση είδε κορωνοδιαδήλωση. Ζούμε σε μια εποχή που το χρήμα κυβερνά. Το χρήμα βγάζει κυβερνήσεις, αγοράζει και κατέχει τα ΜΜΕ και εκμαυλίζει την κοινωνία. Δύσκολοι καιροί για την δημοκρατία και την νεολαία που δεν έχει πού να ακουμπήσει. Θα έπρεπε η ηλικία μας, εμάς των μεγαλυτέρων, να νιώθει τύψεις για τον κόσμο που αφήσαμε να δημιουργηθεί.
