Στην ανατολική Δραπετσώνα βρίσκεται ο μεγαλύτερος επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος του Πειραιά. Είναι η Ηετιώνεια Πύλη, το Καστράκι. Διατηρούνται οι δύο πύργοι της Πύλης, τμήμα της οχύρωσης και η τάφρος. Δίπλα στην Ηετιώνεια Πύλη βρισκόταν το Αφροδίσιο του οποίου ελάχιστα ευρήματα σώζονται ακόμα. Η περιοχή ήταν γεμάτη τύμβους (τράπεζες) που έδωσαν και το όνομά τους στην πόλη που λεγόταν Τραπεζών και αφού εκλατινίστηκε ως Trapezon και Drapezon έγινε στη σύγχρονη εποχή Δραπετσών ή Δραπετσώνα. Εδώ βρίσκονται και οι Δεξαμενές.
Στην άλλη πλευρά της Δραπετσώνας, την δυτική (στα Λιπάσματα), βρίσκεται το βωμοειδές μνημείο που περιγράφουν ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο Παυσανίας και άλλοι και είναι το Θεμιστόκλειο. Υπάρχουν εμφανή στοιχεία του μνημείου που κάποια στιγμή λένε ως λειτούργησε και ως φάρος, μετά από συσκότιση της ύπαρξης του μνημείου για εκατό περίπου χρόνια από την εταιρεία Λιπασμάτων.
Από την σύγχρονη ιστορία, υπάρχουν βιομηχανικά μνημεία στην περιοχή των Λιπασμάτων. Είναι το γυαλάδικο, το κτήριο ηλεκτροπαραγωγής, ο ταινιόδρομος Κράκαρη (που θέλει επειγόντως επισκευή και συντήρηση) και ο Υδατόπυργος. Υπάρχουν ακόμα το διοικητήριο των Οικημάτων, τα Σφαγεία, και ολόκληρη σχεδόν η εγκατάσταση της ΑΓΕΤ και ο δικός της ταινιόδρομος, το Γυψάδικο και κτήρια διατηρητέα της παλιάς Μόμπιλ (τώρα Όιλ Ουάν) και της ΒΡ.
Η αρχαία ιστορία και η βιομηχανική εποχή του Πειραιά συναντώνται στην Δραπετσώνα και πρέπει να διατηρηθούν. Υπάρχουν κτήρια και στο Κερατσίνι μεγάλης σημασίας όπως η ΔΕΗ, του Καχραμάνογλου, η Νάφθα, οι Μύλοι, η Ιχθυαγορά κτλ και ορισμένα μέρη σημαντικά για τη νεότερη ιστορία μας. Ολόκληρο αυτό το δυναμικό πρέπει να καταγραφεί με τρόπο επιστημονικά σωστό και να παραδοθεί στις επόμενες γενιές.
Ο δήμος πρέπει να φροντίσει με τις υπηρεσίες του και με την βοήθεια ειδικών ώστε να επιτελέσει αυτό το έργο. Το χρωστάμε στις επόμενες γενιές.
