Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020

Ο πόλεμος των Αθηνών.

Αν βλέπετε ειδήσεις (εγώ, σπάνια) θα έχετε δει και τις εικόνες των καταλήψεων και ανακαταλήψεων παλιών κτηρίων. Πρόκειται για την κατάληψη από τα ΜΑΤ κτηρίων που έχουν καταλάβει οι αναρχικοί και ανακατάληψης των κτηρίων από τους αναρχικούς και επανακατάληψης των κτηρίων από τα ΜΑΤ κ.ο.κ. Λένε (οι δημοσκόποι) πως αυτές οι επιχειρήσεις των ΜΑΤ έχουν την αποδοχή της πλειοψηφίας των πολιτών. Κι όταν κάτι το λένε οι δημοσκόποι, η κυβέρνηση το ακολουθεί με ευλάβεια θρησκευτική. Άρα οι επιχειρήσεις του τηλεοπτικού "πολέμου των Αθηνών" θα συνεχιστούν.

Εγώ έχω άλλη γνώμη και θα την πω.
  • Αυτή η ιστορία των επιχειρήσεων με τηλεοπτική κάλυψη και αναμετάδοση από τους ρεπόρτερ σαν να πρόκειται για πολεμικές συγκρούσεις με αηδιάζει.
  • Η είσοδος των καμερών μέσα στα υπό εκκένωση κτήρια με την επίδειξη κονσερβών, κουτιών μπύρας κτλ. θυμίζει μέρες ΥΕΝΕΔ μετά το Πολυτεχνείο και με αηδιάζει.
  • Αυτή η κόντρα αναρχικών-αστυνομικών δεν μου αρέσει καθόλου. 
  • Διαφωνώ με τους αναρχικούς και με εκνευρίζει η βία που εκπέμπουν με την παρουσία τους στις μαζικές εκδηλώσεις, αλλά, το ίδιο με φοβίζει η βία εκ μέρους των αστυνομικών που μοιάζει ασύδοτη και με τη σιγουριά ότι υπάρχει άνωθεν κάλυψη.
Δεν μου αρέσει καθόλου μια κατάσταση όπου μια ακραία "αριστερή" ιδεολογική τάση συγκρούεται με μια ακραία "δεξιά" κατασταλτική τάση στους δρόμους της πόλης που ζω. Δεν μου αρέσει καθόλου που η ένταση ή η εκτόνωση της σύγκρουσης εξαρτάται από τα μέσα ενημέρωσης κι ιδιαίτερα τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα που διαμορφώνουν πολιτικό τοπίο στον δημόσιο χώρο.
Ελπίζω κι εύχομαι αυτή η κατάσταση να ανατραπεί σύντομα. Ελπίζω κι εύχομαι όλο και περισσότεροι πολίτες να αγανακτήσουν με αυτή την κατάσταση και κάποτε να αντιδράσουν. Γιατί μόνο όταν εκδηλωθεί η αγανάχτηση των πολιτών, με όποιον τρόπο κι αν προκύψει, μόνο τότε θα αλλάξει αυτή η κατάσταση.