Τα σημερινά ρεπορτάζ των ΜΜΕ (π.χ. στο LEFT εδώ) αναφέρουν πως η ελληνική ναυτιλία βρίσκεται και πάλι στην ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ παγκοσμίως. Τα στοιχεία που ανακοίνωσε η UNCTAD (united nations conference on trade and development) λένε πως το 16% περίπου του παγκόσμιου εμπορικού στόλου (πάνω από 4.000 πλοία αξιόλογης χωρητικότητας) είναι ελληνικής πλοιοκτησίας. Δεύτερη η Ιαπωνία με 13%, τρίτη η Κίνα με 9% και τέταρτη η Γερμανία με 7%. Μπορείτε να συλλάβετε τα μεγέθη; Η Κίνα έχει πληθυσμό πάνω από 1.500 εκατομμύρια κι εμείς μόνο 10 αλλά διπλάσια περίπου πλοία (οι χωρητικότητες μετρούν), κι η οικονομική υπερδύναμη Γερμανία έχει λιγότερα από τα μισά πλοία από εκείνα των Ελλήνων.
Αν έχει κάτι να υπερηφανεύεται το ρωμαίικο στη σύγχρονη εποχή είναι για την ικανότητά του να είναι πάντοτε στις πρώτες θέσεις στην εμπορική ναυτιλία. Δεν είναι πολλά τα κατορθώματα του νεοελληνικού κράτους ... η επανάσταση του '21, η αντίσταση του '40 (με τη συνέχειά της του '42-'44), η ενσωμάτωση του τεράστιου πλήθους των προσφύγων (για την δημιουργία ομοιογενούς κράτους) και η ναυτιλία του! Μιλάω για κατορθώματα που αναγνωρίζονται διεθνώς άσχετα με το πως εμείς τα αξιολογούμε.
Επανέρχομαι στη ναυτιλία. Είναι κρίμα που οι Έλληνες εγκατέλειψαν την ναυτοσύνη, συνέπεια των καλύτερων συνθηκών εργασίας και ζωής που προσέφερε η στεριανή απασχόληση. Είναι κρίμα που το κράτος απαξίωσε τις ναυτικές σχολές σε βαθμό που σήμερα να φυτοζωούν. Είναι κρίμα να έχουμε ανεργία 28% και να μην υπάρχουν αξιωματικοί για να στελεχώσουν τα ελληνικά πλοία της ποντοπόρου ναυτιλίας. Κι όσοι ασχολούνται θέλουν υπαλληλίκι σε πλοία γραμμής Πειραιάς-Νήσοι. Όμως το θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας βρίσκεται στις ανοιχτές θάλασσες. Το 95% των πλοίων ελληνικής πλοιοκτησίας εκτελεί δρομολόγια ελεύθερης ναυσιπλοΐας μεταφέροντας φορτία από λιμάνι σε λιμάνι με ναύλους που κλείνονται στην ελεύθερη αγορά του παγκόσμιου χωριού που λέγεται Γη. Δεν έχουν πλοία γραμμής οι Έλληνες, πλοία επιβατικά ή πλοία με κοντέϊνερ ή τάνκερ που εκτελούν τακτικά και συγκεκριμένα δρομολόγια. Τα ελληνικά πλοία τρέχουν τις θάλασσες αναλαμβάνοντας το ρίσκο να μη βρουν φορτίο ή να βρουν πολύ χαμηλές τιμές και με την προσδοκία να πετύχουν μεγάλα κέρδη. Κι όταν η ναυτιλία "πέφτει" (όπως αυτόν τον καιρό) τότε οι Έλληνες αγοράζουν τα πλοία που όλοι οι άλλοι εγκαταλείπουν ως οικονομικά ασύμφορα. Αντίθετα, όταν η ναυτιλία ανεβαίνει, οι Έλληνες πουλούν, φυσικά πανάκριβα.
Δεν θα πω ιστορίες τώρα για ναυτικούς ... απλά ήθελα να σημειώσω ότι η Εμπορική Ναυτιλία και κυρίως η Ελεύθερη Ναυσιπλοΐα είναι κάτι για το οποίο η Ελλάδα μπορεί να νιώθει περήφανη. Δεν θα μας γεμίσει το στομάχι, δεν θα μας λύσει τα προβλήματα, ίσως όμως μας δείξει έναν δρόμο ...
