Ποτέ άλλοτε δεν είχε τόσο ανίκανη ηγεσία η Ευρώπη, ποτέ οι λαοί της δεν ήταν τόσο πολύ βυθισμένοι σε ομαδικές υπνώσεις, ποτέ άλλοτε δεν βάδιζε με τέτοια ταχύτητα στην υποβάθμιση και την περιθωριοποίηση. Τα σημάδια τα βλέπουμε παντού.
* Από το ανιστόρητο Brexit μέχρι την ενίσχυση της ακροδεξιάς παντού.
* Από την αποβιομηχάνιση μέχρι την εμφανή πλέον τεχνολογική καθυστέρηση έναντι της Κίνας και των ΗΠΑ.
* Από την θέση του οδηγού σε θέματα διεθνούς δικαίου, σε ουραγό των γεωπολιτικών εξελίξεων που δέχεται χαστούκια από τον Τραμπ.
* Από μια ομάδα επιτυχημένων κυρίαρχων κρατών σε έναν όμιλο διαμαρτυρίας, ένα λόμπι πίεσης.
Η Ευρώπη κόβει όσο πιο πολύ μπορεί το πάλαι ποτέ κοινωνικό της κράτος (Βέλγιο, Γερμανία κτλ), η Ελλάδα έφτασε στον πάτο τιμωρούμενη, η Γαλλία κινδυνεύει με χρεοκοπία κι οι ηλίθιοι που κυβερνούν την ΕΕ ετοιμάζουν "πακέτα κυρώσεων" κατά της Ρωσίας. Δεν βλέπουν ότι πρόκειται για μια ψευδαίσθηση; Η Ουκρανία είναι μια χώρα που την έχουν ήδη μοιράσει μεταξύ τους ο Τραμπ κι ο Πούτιν. Η ΕΕ το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γαυγίζει σαν σκύλος που δεν δαγκώνει και στο τέλος να γίνεται το κορόιδο που τού φορτώνουν να πληρώσει τον λογαριασμό.
Σίγουρα δεν είναι θέμα προσώπων. Κι αν υπήρχαν ηγέτες θα είχαν παρασυρθεί από την κατηφόρα που δεν έχει τέλος. Στην νέα γεωπολιτική σκακιέρα όπου ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία και Ρωσία μοιράζουν εκ νέου τον κόσμο, η ΕΕ θα είναι απλά ένας χώρος που θα αφεθεί στην διακριτική ευχέρεια των Αμερικανών να αποφασίσουν για το οριστικό της τέλος.
