ΣΑΜΣΟΥΣ-ΠΑΠΑΝΘΗΝΑΪΚΟΣ αύριο για την πρόκριση μιας ομάδας στην ΛιγκΦέιζ του Γιουρόπα λιγκ. Ο ηττημένος θα παίξει στο Κονφερενς. Στην Παναθηναϊκό (και στην Ελλάδα) συμφέρει να αποκλειστεί για να παίξει στο ευκολότερο κύπελλο με βατούς αντιπάλους για να πάρει νίκες και βαθμούς. Το ίδιο και την Σαμσούντα. Ωστόσο λόγω πρεστίζ ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει να κερδίσει. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, εν έτει 2025 κερδισμένοι θα βγουν κι οι δυο, κι ο Παναθηναϊκός κι η Σαμσούντα όποιος κι αν προκριθεί σήμερα
Δεν ήταν όμως έτσι και πριν 106 χρόνια, όταν στην Σαμσούντα αποβιβαζόταν ο Κεμάλ με τους Νεότουρκους και του Τσέτες του για να αρχίσει τις σφαγές των Ελλήνων, την γενοκτονία. Τότε το παιχνίδι ήταν ο "θάνατός σου (του Ρωμιού) η ζωή μου (της νέας Τουρκίας που έφτιαχνε ο Κεμάλ)".
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (αγγλ. Pontic Greek genocide), ήταν το τεράστιο κύμα σφαγών και η συστηματική καταστροφή των Ρωμιών, των γηγενών ελληνικών πληθυσμών του Πόντου, αλλά και περιοχών της δυτικής Μικράς Ασίας, Καππαδοκίας και ανατολικής Θράκης. Ήταν μια σφαγή που πραγματοποιήθηκε από το Κίνημα των Νεότουρκων και των Κεμαλιστών κατά τη χρονική περίοδο 1914-1923.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση,η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις. Ο αριθμός των θυμάτων έχει υπολογιστεί σε 353.000, περίπου ο μισός ποντιακός ελληνισμός.
Η γενοκτονία πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες και άλλων πληθυσμών, δηλαδή των Αρμενίων (που ήταν και η μεγαλύτερη σε απώλειες με 1,5 εκατομμύριο νεκρούς) αλλά και των Ασσυρίων.
Η άφιξη του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, στις 19 Μαΐου του 1919, στην Σαμσούντα (την αρχαία Αμισό που οι Τούρκοι το έκαναν εις Αμισόν=σ'Αμ'σον=Σαμσούν) σηματοδοτεί έξαρση του κινήματός του, με δράση των τσέτων κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Στις 29 Μαϊου, ο Κεμάλ ανέθεσε στον τσέτη Τοπάλ Οσμάν την επιχείρηση για τη διενέργεια μαζικών επιχειρήσεων κατά του τοπικού πληθυσμού. Έτσι πραγματοποιήθηκαν οι σφαγές και οι εκτοπίσεις των Ελλήνων στη Σαμψούντα και σε 394 χωριά της περιοχής, κατοικημένα από ελληνικούς πληθυσμούς.
Δεν θα καθοδηγήσουν βέβαια αυτές οι φοβερές μνήμες έναν απλό ποδοσφαιρικό αγώνα, ούτε είναι λόγος για να υποδαυλιστούν φανατισμοί. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος θα ξεχάσει. Γιατί ο πόνος εκείνα τα χρόνια ήταν πολύς και το αίμα που χύθηκε πολύ κι αυτό. Κι αν δεν γυρεύει πια εκδίκηση, τουλάχιστον απαιτεί την μνήμη.
