Θα έχετε ακουστά για τους τρισδιάστατους (3-D ήτοι 3-dimension) εκτυπωτές. Αν σε "κοιτάξουν" από όλες τις πλευρές, βγάζουν ένα ακριβές πλαστικό ή χάρτινο ή ακόμα και σιδερένιο αντίγραφό σου. Φτιαχνουν και τσιπάκια. Με την τεχνολογία αυτή, ένα ΡΟΜΠΟΤ που θα φτιάχναμε ενδεχομένως στον Άρη ή σε έναν άλλο πλανήτη (με κοντινό προς την Γη περιβαλλον) κι εφόσον είχε τις αναγκαίες πρώτες ύλες, θα μπορούσε κατόπιν να αναπαράξει και να συνεχίσει να αναπαράγει τον εαυτό του.
[Σημείωση: Θα έπρεπε βέβαια προηγουμένως να έχουμε στείλει εκεί άλλα ρομπότ, φτιαγμένα εδώ, με τα οποία να σκάψουμε τον πλανήτη, να φτιάξουμε χώμα και γαρμπίλι, να ψήσουμε το χώμα, να πάρουμε μέταλλα που να τα κάνουμε ράβδους και καλώδια, να στήσουμε μικρά εργοστάσια παραγωγής κι επεξεργασίας πρώτων υλών κτλ. Η διαδικασία αυτή είναι εφικτή αλλά και δύσκολη μια και πρέπει να μεταφερθούν τεράστιες ποσότητες υλικών.]
Από την στιγμή που θα είχαμε ένα ρομπότ κατασκευασμένο εκεί έξω, εφοδιασμένο με 3-D εκτυπωτές και με όλα τα υλικά στην διάθεσή του, αυτό θα μπορούσε να αναπαράξει τον εαυτό του. Και μετά τα δυο ρομπότ θα μπορούσαν να αναπαράξουν άλλα δύο για να γίνουν τέσσερα. Και τα 4 να γίνουν 8, 16, 32 και σύντομα 1024 (δύο εις την 10), τα οποία να φτιάξουν 1000 το καθένα και να έχουμε εναν πληθυσμό ενός εκατομμυρίου ρομπότ στον Άρη ή σε κάποιον άλλο πλανήτη ή δορυφόρο. Με τα δικά μας τσιπάκια στο μυαλό τους, γεμάτα αλγορίθμους, αυτά θα έφτιαχναν ιεραρχίες και κάποια εξ αυτών θα αποφάσιζαν, άλλα θα μετέφεραν εντολές και άλλα θα εκτελούσαν.
Όλα αυτά δεν είναι επιστημονική φαντασία, είναι προγράμματα που έχει εκπονήσει η ΝΑΣΑ ή άλλες μεγάλες εταιρείες που ασχολούνται με το διάστημα. Η δυνατότητα κι η τεχνολογία υπάρχει ήδη από σήμερα, μόνο που ακόμη το κόστος είναι απαγορευτικό. Δεν θα είναι όμως για πολύ. Τα κέρδη από μια τέτοια -δι εκπροσώπων- κατάκτηση ενός πλανήτη έχουν μετρηθεί ότι θα είναι τεράστια καθώς θα λύσουν κάθε πρόβλημα πρώτων υλών στην Γη.
Ο σχεδιασμός και η δημιουργία αυτοαναπαραγόμενων μηχανών είναι ένας στόχος εφικτός θεωρητικά αλλά κάτι άλλο θεωρείται πως είναι το Ιερό Δισκοπότηρο της Ρομποτικής. Είναι οι μηχανές με αυτοεπίγνωση. Αυτές που θα ξεπερνούσαν την απλή δημιουργία αντιγράφων του εαυτού τους. Οι μηχανές που θα αντιλαμβάνονταν τον εαυτό τους, που θα καταλάβαιναν τι είναι. Αυτές θα μπορούσαν να αναλάβουν ηγετικές πρωτοβουλίες, να καθορίσουν στόχους και να ξεφύγουν απ' τον ανθρώπινο έλεγχο. Θα μπορούσαν να δουν λάθη στον σχεδιασμό μας και να τα διορθώσουν και -γιατί όχι- να μάς θεωρήσουν αναξιόπιστους και να μάς αγνοήσουν.
Η δημιουργία τέτοιων προηγμένων μηχανών-ρομπότ που θα είναι αυτοαναπαραγόμενες και θα έχουν αυτοεπίγνωση προκαλεί ηθικά ερωτήματα και φόβους. Θα δούμε σε κάποια επόμενη ανάρτηση πώς αντιμετωπίζουν το θέμα οι αρμόδιοι επιστήμονες ή ακόμη και φιλόσοφοι. Ενδιαφέρον έχει και μια σύγκρουση του Μαρκ Ζέρτεμπεργκ (Facebook) με τον Ίλον Μασκ (τον γνωστό) σχετικά με τα ρομπότ με αυτοεπίγνωση και την Τεχνητή Νοημοσύνη που θα τα υποστηρίζει έχει ενδιαφέρον και θα μιλήσω γι αυτήν προσεχώς. Θα σας μιλήσω και για κάποιους τρελούς πάμπλουτους επιστήμονες που πειραματίζονται πέρα από τα ανθρώπινα όρια, τον Ρέι Κέρζουελ, τον Μπράιαν Τζόνσον και άλλους.
[Προς το παρόν, αυτά!
Τις ευχαριστίες μου και πάλι στον Μίκιο Κάκου, τον Μαξ Τέγκμαρκ, την Γκουγκλ και την Deepseek που είναι πάντα πρόθυμη για πληροφορίες].
