Τη θέση μου για το θέμα του κορωνοϊού την έχω εκθέσει επανειλημμένα. Ωστόσο δεν είμαι εγώ στην θέση ευθύνης για να αποφασίζω κι αυτό το αναγνωρίζω. Το θέμα δεν είναι προσωπικά δικό μου αφού αφορά στην υγιεινή του συνολικού πληθυσμού. Είναι η κυβέρνηση που θα πάρει τα μέτρα, σωστά ή λάθος, και θα κριθεί εκείνη από αυτά.
Στο θέμα αυτό, πολλά ψέμματα έχουν ακουστεί από επίσημα και μη στόματα, πολλές βλακείες έχουν διατυπωθεί άλλοτε με τη στόφα του επιστήμονα κι άλλοτε με την δύναμη του εξουσιαστή. Πιστεύω πως άδικα ξέσπασε ο πανικός που ενέσκηψε σε όλη την ανθρωπότητα. Φτάσαμε σε ακραίες συμπεριφορές όπως τα λοκντάουν στη ζωή μας και στις οικονομίες όλων των χωρών. Όμως, η γνώμη μου δεν μετράει. Αυτό που μετράει είναι οι θέσεις του ΠΟΥ (κι ας μου φαίνεται όλο και πιο αναξιόπιστος), οι θέσεις της κυβέρνησης (που έχει την ευθύνη του γενικού πληθυσμού) και κατόπιν η λογική μου.
Αφού, λοιπόν, δέχομαι την εξουσία των εξουσιαστών, δηλαδή της κυβέρνησης και των επίσημων ενώσεων των γιατρών, ακολουθώ τα μέτρα που προτείνουν, αλλά, διατηρώ κι εξασκώ το δικαίωμά μου να ασκώ και κριτική.
Παρατηρώ λοιπόν τι έχει γίνει:
Η κυβέρνηση μας έκλεισε όλους μέσα και πήρε τα συγχαρητήρια ημεδαπών και αλλοδαπών για την προνοητικότητά της. Κι αμέσως μετά, άνοιξε τα σύνορα για τους τουρίστες. Ταυτόχρονα κατάργησε όλα σχεδόν τα μέτρα, κυρίως αυτά που αφορούν σε γιορτές και πανηγύρια, σε εκκλησίες και πάρτι. Δημιούργησε ένα κλίμα εφησυχασμού με εμφανίσεις πολιτικών και δημόσιων προσώπων χωρίς μάσκες, αποστάσεις κτλ. Το κλίμα αυτό πέρασε σε όλους τους πολίτες που ξέχασαν μάσκες, απολυμαντικά, αποστάσεις και όλα τα άλλα μέτρα.
Άρχισαν οι εισαγωγές κρουσμάτων και θορυβήθηκαν. Και τώρα, με το ξεκίνημα του Αυγούστου, παίρνουν κι άλλα μέτρα. Αποτελειώνουν, μεσούντος του καλοκαιριού, την δουλειά που άρχισαν με το έμπα της άνοιξης. Αποδεικνύουν περίτρανα ότι δεν ήταν ούτε επιστημονική σκέψη ούτε πολιτικός ορθολογισμός αυτό που τους οδηγούσε, αλλά, πανικός. Από πανικό τα έκλεισαν όλα, από πανικό ότι η οικονομία πάει στράφι τα άνοιξαν κι από πανικό τείνουν να τα ξανακλείσουν.
Λύσεις για την οικονομία είχαν, τους έδωσε η ΕΕ και συναίνεσε, αν δεν υπερέβαλε μάλιστα, η αντιπολίτευση. Με τις ενισχύσεις της ΕΕ μπορούσαν να βάλουν σε καταλύματα σε όλη την χώρα τους αιτούντες ασύλου, έτσι ώστε να αποφύγουν εστίες μετάδοσης ιού στα νησιά χωρίς να χαθεί ο έλεγχος αυτών των πληθυσμών. Παράλληλα, και αυτό είναι το σπουδαιότερο, μπορούσε να επιδοτήσει γενναία τον εσωτερικό τουρισμό. Όχι με τα μίζερα προγράμματα που "όποιος πρόλαβε τον κύριον είδε". Το έκαναν άλλες χώρες, γιατί όχι κι εμείς; Θα κρατούσαμε έτσι ζωντανές τις περιοχές που τώρα πλήττονται ανεπανόρθωτα.
Τώρα η κυβέρνηση τρέχει να μαζέψει ό,τι μπορεί. Ανοίγει τα σύνορα για τους Βαλκάνιους, τα κλείνει, τα ξανανοίγει. Λέει ναι στους Βρετανούς, μετά λέει όχι, μετά ζητά τεστ κορωνοϊού από τους εισερχόμενους. Τους διώχνει χωρίς να εξασφαλίζει τίποτε, ούτε την υγεία, ούτε την οικονομία. Το θέμα όμως δεν είναι αν θα το πληρώσει. Το θέμα είναι ότι θα πληρώσουμε όλοι μας την ύφεση που θα προκαλέσει ο κορωνοϊός σε συνδυασμό με την κάκιστη διαχείρισή του.
Στο θέμα αυτό, πολλά ψέμματα έχουν ακουστεί από επίσημα και μη στόματα, πολλές βλακείες έχουν διατυπωθεί άλλοτε με τη στόφα του επιστήμονα κι άλλοτε με την δύναμη του εξουσιαστή. Πιστεύω πως άδικα ξέσπασε ο πανικός που ενέσκηψε σε όλη την ανθρωπότητα. Φτάσαμε σε ακραίες συμπεριφορές όπως τα λοκντάουν στη ζωή μας και στις οικονομίες όλων των χωρών. Όμως, η γνώμη μου δεν μετράει. Αυτό που μετράει είναι οι θέσεις του ΠΟΥ (κι ας μου φαίνεται όλο και πιο αναξιόπιστος), οι θέσεις της κυβέρνησης (που έχει την ευθύνη του γενικού πληθυσμού) και κατόπιν η λογική μου.
Αφού, λοιπόν, δέχομαι την εξουσία των εξουσιαστών, δηλαδή της κυβέρνησης και των επίσημων ενώσεων των γιατρών, ακολουθώ τα μέτρα που προτείνουν, αλλά, διατηρώ κι εξασκώ το δικαίωμά μου να ασκώ και κριτική.
Παρατηρώ λοιπόν τι έχει γίνει:
Η κυβέρνηση μας έκλεισε όλους μέσα και πήρε τα συγχαρητήρια ημεδαπών και αλλοδαπών για την προνοητικότητά της. Κι αμέσως μετά, άνοιξε τα σύνορα για τους τουρίστες. Ταυτόχρονα κατάργησε όλα σχεδόν τα μέτρα, κυρίως αυτά που αφορούν σε γιορτές και πανηγύρια, σε εκκλησίες και πάρτι. Δημιούργησε ένα κλίμα εφησυχασμού με εμφανίσεις πολιτικών και δημόσιων προσώπων χωρίς μάσκες, αποστάσεις κτλ. Το κλίμα αυτό πέρασε σε όλους τους πολίτες που ξέχασαν μάσκες, απολυμαντικά, αποστάσεις και όλα τα άλλα μέτρα.
Άρχισαν οι εισαγωγές κρουσμάτων και θορυβήθηκαν. Και τώρα, με το ξεκίνημα του Αυγούστου, παίρνουν κι άλλα μέτρα. Αποτελειώνουν, μεσούντος του καλοκαιριού, την δουλειά που άρχισαν με το έμπα της άνοιξης. Αποδεικνύουν περίτρανα ότι δεν ήταν ούτε επιστημονική σκέψη ούτε πολιτικός ορθολογισμός αυτό που τους οδηγούσε, αλλά, πανικός. Από πανικό τα έκλεισαν όλα, από πανικό ότι η οικονομία πάει στράφι τα άνοιξαν κι από πανικό τείνουν να τα ξανακλείσουν.
Λύσεις για την οικονομία είχαν, τους έδωσε η ΕΕ και συναίνεσε, αν δεν υπερέβαλε μάλιστα, η αντιπολίτευση. Με τις ενισχύσεις της ΕΕ μπορούσαν να βάλουν σε καταλύματα σε όλη την χώρα τους αιτούντες ασύλου, έτσι ώστε να αποφύγουν εστίες μετάδοσης ιού στα νησιά χωρίς να χαθεί ο έλεγχος αυτών των πληθυσμών. Παράλληλα, και αυτό είναι το σπουδαιότερο, μπορούσε να επιδοτήσει γενναία τον εσωτερικό τουρισμό. Όχι με τα μίζερα προγράμματα που "όποιος πρόλαβε τον κύριον είδε". Το έκαναν άλλες χώρες, γιατί όχι κι εμείς; Θα κρατούσαμε έτσι ζωντανές τις περιοχές που τώρα πλήττονται ανεπανόρθωτα.
Τώρα η κυβέρνηση τρέχει να μαζέψει ό,τι μπορεί. Ανοίγει τα σύνορα για τους Βαλκάνιους, τα κλείνει, τα ξανανοίγει. Λέει ναι στους Βρετανούς, μετά λέει όχι, μετά ζητά τεστ κορωνοϊού από τους εισερχόμενους. Τους διώχνει χωρίς να εξασφαλίζει τίποτε, ούτε την υγεία, ούτε την οικονομία. Το θέμα όμως δεν είναι αν θα το πληρώσει. Το θέμα είναι ότι θα πληρώσουμε όλοι μας την ύφεση που θα προκαλέσει ο κορωνοϊός σε συνδυασμό με την κάκιστη διαχείρισή του.
