Ένας Πειραιώτης φίλος μου που την Κυριακή θα ψηφίσει Σύριζα ήταν χτες ψιλο-αγριεμένος!

“Ακόμα κι αν δεν ήμουνα Σύριζα, απλά και μόνο σαν Πειραιώτης κάτοικος μιας από τις “δυτικές” συνοικίες του Πειραιά, θα ψήφιζα τον Τσίπρα την Κυριακή” μου είπε ο φίλος μου που τον συνάντησα στη χτεσινή συγκέντρωση του Σύριζα στο Κερατσίνι.

“Ακόμα κι αν δεν άκουγες την σαφή αναφορά του Τσίπρα στην “τροπολογία Λαφαζάνη” για την περιοχή της Ανάπλασης;” τον ρώτησα

“Αν δεν έκανε καμιά αναφορά, θα ήταν σκάνδαλο μεγάλο! Ο τρόπος που μίλησε γι αυτήν την τροπολογία, όμως, με έπεισε ότι θα το κάνει. Εξ άλλου η τροπολογία έχει κατατεθεί από καιρό στη Βουλή και αν δεν είχε μεσολαβήσει η πτώση της κυβέρνησης θα ήταν ήδη νόμος του κράτους. Την ετοίμασε ο Λαφαζάνης ως υπουργός ΥΠΑΠΕΝ, την υιοθέτησε ο Σκουρλέτης ως διάδοχός του και θα γίνει νόμος αμέσως μετά την εκλογή του Τσίπρα”, μου είπε

Αν και εγώ έχω κι άλλους λόγους για να ψηφίσω τον Σύριζα την Κυριακή, με κυριότερο ότι δεν θέλω να μου κατσικωθεί πάνω από το κεφάλι μου όλο το παλιό διεφθαρμένο και μιζαδόρικο σύστημα με τον Μεϊμαράκη επικεφαλής για μια τετραετία, ωστόσο δεν διαφωνώ με τον συλλογισμό του φίλου μου. Πραγματικά, για έναν Πειραιώτη, κι ακόμη περισσότερο για έναν κάτοικο της Β' Πειραιά, αρκεί και μόνον αυτή η τροπολογία για να καταψηφίσει το “σύστημα Σαμαρά” και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτό.

Για όποιον δεν ξέρει την υπόθεση, να πω απλά ότι το καλοκαίρι του 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά της ΝΔ και ο υπουργός ΥΠΕΚΑ Μανιάτης του ΠαΣοΚ πέρασαν καλοκαιριάτικα στα μουγκά μια τροπολογία με την οποία ΑΝΕΤΡΕΠΑΝ κεκτημένα μιας ολόκληρης τριακοντααετίας!!! Κεκτημένα από αγώνες και κινητοποιήσεις των δημοτών και των δημοτικών αρχών. Από το 1984 η περιοχή είχε κηρυχτεί κορεσμένη από βιομηχανικές μονάδες, από το 1997 είχε χαρακτηριστεί ζώνη ανάπλασης με Συντελεστή δόμησης 0.4 και χρήσεις πολεοδομικού κέντρου (χωρίς βιομηχανία και βιοτεχνία) και από το 2003 που είχε γκρεμιστεί το εργοστάσιο Λιπασμάτων είχε στην πράξη ξεκινήσει το σχέδιο της ανάπλασης. Οι προβλέψεις ήταν για εκτεταμένο πράσινο (περίπου 400 στρεμμάτων), για χρήσεις πολιτισμού και αναψυχής και για δράσεις που θα έδιναν ανάπτυξη και απασχόληση στην πολύπαθη περιοχή της Β' Πειραιά. Η ανάκτηση των ακτών από τους κατοίκους, οι ελεύθεροι χώροι και η αναβάθμιση της περιοχής ήταν το προδιαγεγραμμένο μέλλον της. Μέχρι που φάνηκε στον ορίζοντα η κυβέρνηση Σαμαρά.

Λαμβάνοντας αφορμή από το μνημόνιο που, εκτός όλων των άλλων, το χρησιμοποιούσαν για να περνάνε τις δικές τους εσωτερικές πολιτικές, ο Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία (με την ευγενική αρωγή του ΠαΣοΚ) νομοθέτησαν μιαν ολοκληρωτική αλλαγή αυτής της πορείας για να εξυπηρετήσουν φίλους του κυρίου Σαμαρά και πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα.

Ο συντελεστής δόμησης έγινε 0.6 και (το πιο σημαντικό) επιτράπηκαν χρήσεις βιομηχανικές με αποτέλεσμα να λειτουργούν σήμερα εταιρείες λιπαντικών και διύλισης πετρελαιοειδών αποβλήτων των πλοίων και να ετοιμάζεται η λειτουργία σκυροδέματος από την τσιμεντοβιομηχανία. Μια περιοχή ανάπλασης, ο μοναδικός πνεύμονας του Πειραιά και η μοναδική διέξοδος προς την θάλασσα χαρίστηκαν σε συμφέροντα που επόμενο στόχο τους θα είχαν και το οικόπεδο της Εθνικής Τράπεζας (τα πρώην Λιπάσματα) θάβοντας έτσι κάθε ελπίδα περιβαλλοντικής αναβάθμισης και ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής των 250.000 κατοίκων. Το όραμα της ανάπλασης επ' ωφελεία των κατοίκων, της ανάκτησης του θαλασσίου μετώπου και της ανάπτυξης δραστηριοτήτων με πράσινο και θέσεις εργασίας πήγε περίπατο. 
Άρχισαν οι προσφυγές στο Σ.τ.Ε.. Μία προσφυγή έκανε ο Δήμος και άλλες δυο κατατέθηκαν από διαφορετικές ομάδες πολιτών. Ωστόσο μόνη πραγματική και άμεση λύση ήταν η ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά. Η ανατροπή έγινε τον Ιανουάριο του 2015 και η τροπολογία που κατατέθηκε από το ΥΠΕΚΑ που είχε γίνει ΥΠΑΠΕΝ έδινε την λύση. Όχι μόνο ανέτρεπε τις απαράδεκτες ανατροπές του 2014 αλλά έδινε και την πρωτοβουλία ανάπλασης στον Δήμο.

Ωστόσο η κυβέρνηση ανατράπηκε. Όχι για την τροπολογία, βέβαια, αλλά βρέθηκε κι αυτή θύμα της ανατροπής. Αν βγει ο Μεϊμαράκης, η τροπολογία πάει περίπατο. Αν βγει ο Τσίπρας, η τροπολογία θα γίνει νόμος του κράτους.

“Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί θα ψήφιζα Σύριζα και Τσίπρα ακόμη κι αν δεν τους θεωρούσα σαν την καλύτερη λύση; Γιατί όντας Πειραιώτης, η ζωή μου και το μέλλον μου εξαρτιέται από την απόφαση που θα πάρει η νέα κυβέρνηση πάνω στο θέμα αυτό. Και οι θέσεις είναι σαφείς, διαμορφωμένες εδώ και καιρό. Η Νέα Δημοκρατία ψήφισε την δική της τροπολογία το 2014 καταστρέφοντας τις προοπτικές της πόλης μου και ο Σύριζα κατέθεσε την δική του τροπολογία ξαναδίνοντας πίσω τη ζωή μου. Θέλει και ρώτημα λοιπόν τι ψηφίζει ένας Πειραιώτης; Εκτός αν με περνάς για ηλίθιο ...” έκανε ο φίλος μου ψιλοαγριεμένος.

Τι να του έλεγα, ότι υπάρχουν κι άλλοι λόγοι για να ψηφίσει κανείς Σύριζα σε αυτές τις εκλογές; Εδώ παιζόταν το μέλλον το δικό του, των παιδιών του, της πόλης του. Οι άλλοι λόγοι, υπαρκτοί και σεβαστοί αλλά ... του ήταν περιττοί! Γιατί ήταν Πειραιώτης και δεν ήθελε να περνιέται για ηλίθιος, έτσι μου είπε μέσα στην υπερβολή του, και δεν του απάντησα.