Εδώ
και πολύ καιρό διάλεξα να μην γράφω
(επομένως να μην λέω) πολλά, για την
ακρίβεια ... τίποτε! Απ' ό,τι παρατήρησα
γύρω μου, την στάση αυτή διάλεξαν πολλοί,
πάρα πολλοί. Όσοι μιλούσαμε πολύ, εδώ
και καιρό το έχουμε κλείσει. Κι έμειναν
κάτι ενδιάμεσοι της προσκολλήσεως (πότε
από αριστερά και πότε από δεξιά) να
μιλούν, να χαριτολογούν και να χαίρονται.
Νομίζω
πως:
- α) με τα γεγονότα να τρέχουν και να λένε από μόνα τους τόσα πολλά, (συμφωνία 12ης Ιουλίου, ψήφιση προαπαιτούμενων, προκήρυξη εκλογών),
- β) με τις τόσο θλιβερές συζητήσεις στα κανάλια και τις θριαμβολογίες των δεξιών και των συνοδοιπόρων τους “κεντροαριστερών” ότι αυτοί “τα έλεγαν”
- γ) με τις τόσο οργισμένες εκδηλώσεις των εξαπατημένων της άλλης πλευράς που συνεχίζουν σταθεροί ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω τους αλλάζει
- δ) την γεμάτη ενοχικά σύνδρομα υπεράσπιση της κυβερνητικής πλευράς
... νομίζω
πως υπό τις συνθηκες αυτές η σιωπή ήταν χρυσός.
Επειδή
όμως έρχονται εκλογές, η σιωπή τώρα
αρχίζει να γίνεται κρυφτό.
Στις
εκλογές αυτές θα ψηφίσω τον Σύριζα. Οι
λόγοι πολλοί, δύο όμως είναι οι κυριότεροι.
Ο ένας αφορά την Ελλάδα συνολικά, ο άλλος
τοπικά τον Πειραιά και την γειτονιά
μου.
Χωρίς
πολλά λόγια λοιπόν:
1ον:
Οι
εκλογές αυτές κρίνουν το ποιος θα κυβερνά
την επόμενη τετραετία. Με όλους τους
περιορισμούς που θέτει το μνημόνιο και
όλες τις ελευθερίες που παρέχει η πολύ
πιο σύνθετη πολιτική πραγματικότητα.
Σε αυτή την τετραετία προτιμώ σαφώς να
κυβερνάται η χώρα από δυνάμεις φρέσκες,
που δεν έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα και
μίζες και που δεν έχουν δεσμεύσεις
απέναντι σε συγκεκριμένα συμφέροντα.
Στις εκλογές αυτές κρίνεται αν η χώρα
θα κυβερνηθεί τα επόμενα τέσσερα χρόνια
από μια συμμαχία δυνάμεων με τον Τσίπρα
επικεφαλής ή τον Μεϊμαράκη. Η σύγκριση
δεν αφήνει κανένα περιθώριο.
2ον:
Στις
εκλογές αυτές κρίνεται μεταξύ άλλων
και η κατίσχυση ή μη ενός νομοσχεδίου
(δύο τροπολογιών) που έχει ήδη κατατεθεί
στη Βουλή και αφορά στην βιομηχανική
ζώνη Δραπετσώνας- Κερατσινίου. Η κυβέρνηση
Σαμαρά νομοθέτησε εις βάρος των κατοίκων
και της περιοχής και υπέρ συμφερόντων
με τρόπο αναίσχυντο. Η κυβέρνηση Τσίπρα
με υπουργό τον Λαφαζάνη ετοίμασε
νομοθέτημα ανάχωμα στα συμφέροντα. Αν
εκλεγεί ο Μεϊμαράκης η πολιτική Σαμαρά
θα συνεχιστεί και το μέλλον της Β' Πειραιά
προβλέπεται μαύρο. Αν εκλεγεί ο Τσίπρας,
υπάρχει ελπίδα. Η σύγκριση δεν αφήνει
ούτε εδώ το παραμικρό περιθώριο.
Γι
αυτούς (τουλάχιστον) τους λόγους, λοιπόν,
θα ψηφίσω τον Σύριζα. Και δεν ήθελα να
το κάνω χωρίς να έχω εξηγήσει την ψήφο
μου, που θα έχει την ίδια ΟΡΜΗ και ΕΛΠΙΔA
με την ψήφο της 25ης Ιανουαρίου.
Καλό
βόλι!
