Πολλοί
φίλοι μου που ψήφισαν Σύριζα τον Ιανουάριο
και στήριξαν με ενθουσιασμό το ΟΧΙ τον
Ιούλιο, είναι εδώ και δυο μήνες (από τις
12 Ιουλίου) σε κατάσταση μελαγχολίας.
Είδαν το όνειρό τους να διαψεύδεται και
δεν έχουν χωνέψει ακόμα ότι ο αρχηγός
προτίμησε να παραδώσει το Κούγκι αντί
να το τινάξει στον αέρα.
Οι
περισσότεροι θα ψηφίσουν ξανά Σύριζα
για να μην έρθει η δεξιά και για να μην
ανακοπεί μια ελπιδοφόρα πορεία που καλά
καλά δεν πρόλαβε να ξεκινήσει. Αυτοί
νιώθουν σχετικά καλά καθώς ξεπερνούν
το σοκ αποδεχόμενοι το γεγονός ότι
βρισκόμαστε πια σε νέες συνθήκες όπου
επιλέγουμε μεταξύ αριστεράς και δεξιάς
για την διαχείριση των οικονομικών
υποχρεώσεων και για την εφαρμογή μιας
νεοφιλελεύθερης ή μιας δημοκρατικής
πολιτικής στα κοινωνικά ζητήματα του
τόπου.
Μερικοί
θα ψηφίσουν ΛΑΕ επιμένοντας πως δεν
χάσαμε τον αγώνα αλλά απλά δεν το παλέψαμε
μέχρι τέλους. Αυτοί θα ζήσουν την
απελπισία της επανεκκίνησης μιας
αριστεράς από τα ιστορικώς παραδεκτά
χαμηλά ποσοστά της με προβολή ενός
οράματος που ξεθώριασε. Γιατί κι αυτή
η νέα αριστερά του Λαφαζάνη, αν μεγαλώσει
με την αποδοχή των λαϊκών μαζών πάλι
στα ίδια θα καταλήξει κι αυτή, τον
συμβιβασμό και την διάσπαση. Θα πρέπει
να ψάξει ουσιαστικά για έναν νέο λαό,
πράγμα γενικώς δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο.
Κάποιοι
παραμένουν διστακτικοί. Ξέρουν ότι
χάσαμε το παιχνίδι αλλά δεν θέλουν ακόμη
να το παραδεχτούν. Προβλέπω πως οι
ολίγιστοι εξ αυτών θα μείνουν σπίτι
τους μη πηγαίνοντας στην κάλπη και οι
περισσότεροι θα αποφασίσουν μέσα στο
παραβάν να ψηφίσουν Σύριζα δαγκωτό, με
την έννοια όχι του φανατικού υποστηρικτή
αλλά του εκνευρισμένου που νιώθει
εκβιαζόμενος.
Ο
κυριότερος υποστηρικτής του Σύριζα,
που δεν έχει ακόμα συνέλθει από το
χαστούκι που δέχτηκε στις Βρυξέλλες,
είναι ο Μεϊμαράκης. Το φάντασμα της
επανόδου της δεξιάς είναι εκείνο που
μπορεί να επιστρατεύσει δυνάμεις που
θα μείνουν μέχρι και την είσοδο ακόμη
στο εκλογικό κέντρο αναποφάσιστες. Δεν
είναι πολλοί, είναι όμως η κρίσιμη μάζα
που είναι απαραίτητη για να μην ζήσουμε
την απογοήτευση της επιβεβαίωσης της
αριστερής παρένθεσης. Η απροκάλυπτη
επίθεση του παλαιοκομματισμού προκειμένου
να συγκαλυφθούν υποθέσεις και να διασωθεί
το σύστημα της διαφθοράς, είναι η ελπίδα
του Σύριζα πως ο κόσμος που κλείστηκε
στην μελαγχολία του θα απαντήσει έστω
και την τελευταία στιγμή με τον κατάλληλο
τρόπο.
