Ο βούρκος Μητσοτάκη μυρίζει πλέον μπόχα από παντού.

ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα του Μητσοτάκη είναι αδιανόητα. Η ΑΔΑΕ, αρχή επιφορτισμένη από το Σύνταγμα να προστατεύει το απόρρητο των επικοινωνιών, πήγε στην Cosmote για να μάθει αν παρακολουθούνται ο Κύρτσος κι ο Τέλλογλου μετά από αίτημα που της είχαν υποβάλει.

Σύμφωνα με το EURACTIV: "o νομικός σύμβουλος της εταιρείας, μετά από συνεννόηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο, επιχείρησε να σταματήσει τον έλεγχο αμφισβητώντας την αρμοδιότητα της αρχής. Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ αντέδρασαν επικαλούμενοι τη συνταγματική τους εξουσία και επέμειναν στον έλεγχο. Μετά η εταιρεία τους ενημέρωσε ότι θα επικοινωνήσει με τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρο Ντογιάκο για οδηγίες. Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ ενημερώθηκαν ότι η διαδικασία ήταν παράνομη. Έπειτα η εταιρεία ζήτησε γραπτή γνωμάτευση από τον εισαγγελέα την οποία φέρεται να αρνήθηκε. Παρά τις εκκλήσεις να τερματιστεί ο έλεγχος, οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ επέμειναν, λέγοντας ότι είναι ανεξάρτητοι από το δικαστικό σώμα και συνέχισαν να διενεργούν τον έλεγχο"

Τα ρεπορτάζ του Euractiv και του Documento αναφέρουν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες προσπάθειας συγκάλυψης που καμιά σχέση δεν έχουν με φιλελεύθερα δημοκρατικά καθεστώτα. Τα ρεπορτάζ επιβεβαιώνονται έμμεσα και από τις δηλώσεις Ντογιάκου και Cosmote που πρόβαλαν δικαιολογίες. Τελικά όμως η Cosmote επιβεβαίωσε ότι ο Κύρτσος κι ο Τέλλογλου παρακολουθούντο από την ΕΥΠ.

-Για ποιον λόγο; είναι το φυσιολογικό ερώτημα.

-Για λόγους εθνικής ασφάλειας, έρχεται η πρώτη απάντηση.

-Και ποιοι είναι οι λόγοι εθνικής ασφάλειας; η επόμενη ερώτηση.

-Δεν λέω, είναι απόρρητο, η τελική απάντηση του ενόχου.

Δεν ξέρω τι είναι το πιο ανησυχητικό. Η ίδια η παρακολούθηση από την ΕΥΠ των "εχθρών" του Μητσοτάκη Κύρτσου και Τέλλογλου ή η προσπάθεια Ντογιάκου (και εντέλει της κυβέρνησης) να μην δοθούν στην ΑΔΑΕ οι πληροφορίες με επίκληση του πρόσφατου νόμου του Μητσοτάκη.

Αυτά που συμβαίνουν είναι αδιανόητα για δημοκρατική χώρα.

Δίπλα στις προσπάθειες κατάργησης του ΕΣΥ, δίπλα στην ακρίβεια, δίπλα στην προκλητική στήριξη των μονοπωλίων κάθε είδους, έρχεται και η αντιδημοκρατική εκτροπή.

Ο βούρκος Μητσοτάκη μυρίζει πλέον μπόχα από παντού.

Ντροπή Έλληνες!

Έξι μήνες μετά την καταγγελία των συγκεκριμένων εταιρειών του Predator, κινήθηκαν οι ελληνικές αρχές. Φυσικά, οι εταιρείες μπόρεσαν στο διάστημα αυτό να κρύψουν τα ίχνη τους. Η κυβέρνηση με δυσκολία συγκρατείται από το να υποσχεθεί ότι κι αν ξέμεινε κατά λάθος κάνα τεκμήριο, ας μην ανησυχούν, θα το αγνοήσει.

Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει να ξεσκεπάζεται η υπόθεση Νοβάρτις κι εδώ να στέλνουν αυτούς που έκαναν τις αποκαλύψεις σε δίκη για σκευωρία. Κι ο λαός το ακούει και σφυρίζει αδιάφορα.

Μόνο στην Ελλάδα ξεσκεπάζεται το σκάνδαλο των υποκλοπών, ο Μητσοτάκης, πολιτικός υπεύθυνος της ΕΥΠ κάνει ότι δεν γνώριζε κι ο λαός σφυρίζει αδιάφορα.

Πρέπει να είμαστε ο πιο ηλίθιος λαός του κόσμου ή τόσο κακομοίρηδες που δεν μάς έμεινε ικμάδα θάρρους κι ελεύθερης γνώμης.

Ντροπή Έλληνες. Ντροπή!

Περί της Καϊλή

Καϊλή 1

Πιστεύει κανείς ότι η Καϊλή έκλεισε μόνη της συμφωνίες για 35 εκ. ευρώ (για τέτοια πόσα μιλάει ο Κύρτσος) με τον Σεΐχη;

Είναι μια ελίτ του κώλου (κυριολεκτικά) που το παίζουν φιλελεύθεροι, ορθολογιστές και εκσυγχρονιστές. Από το 2019 νιώθουν απελευθερωμένοι από τον βραχνά της πρώτης φοράς αριστεράς και, σαν ακρίδες, τσιμπάνε όπου βρουν.

Πετροδόλαρα, εξοπλισμοί, ενεργειακοί πόροι, εθνικά θέματα, όλα είναι μπάζες και βαλίτσες σε ξενοδοχεία πολυτελείας.

Ο χρόνος τους πρέπει να τελειώσει γιατί αλλιώς θα τελειώσουν κι εμάς και την χώρα

Καϊλή 2

Η ελληνική δικαιοσύνη δεν είναι βιαστική και πρόχειρη όπως η βελγική. Θα περιμένει τις εκλογές.

Αν κερδίσει τις εκλογές και ξαναβγεί η ελληνική δικαιοσύνη (συγνώμη ... η ΝΔ) τότε θα βρεθεί η άκρη σιγά σιγά και θα αποκαλυφθούν όλες οι σκευωρίες των σημερινών Παππά και Παπαγγελόπουλου, του Βαξεβάνη, του Ραγκούση, του Πολάκη και όποιου άλλου τους χαλάει την σούπα.

Αν πάλι η ελληνική δικαιοσύνη (συγνώμη ... η ΝΔ) χάσει τις εκλογές, τότε θα κληθούν τα λαμόγια να εξηγήσουν γιατί είχαν στήσει το μαφιόζικο σύστημα των παρακολουθήσεων όσων σχετίζονται με δημόσιο χρήμα (έργα, ενέργεια, εξοπλισμοί).

Όχι, δεν τον λυπάμαι αυτόν τον τύπο που ζει μέσα στα δισεκατομμύρια κρατικού χρήματος που έβγαλε η οικογένειά του τις δεκαετίες του '60 και του '90 και που τώρα την δεκαετία του '20 την τροφοδοτεί με νέους πόρους για τις επόμενες γενιές.

Δεν λυπάμαι τον αλαζόνα που φτύνει μέσα στα μούτρα μας και μας κοροϊδεύει ξεδιάντροπα, φτωχοποιώντας τον ελληνικό λαό και θέτοντας σε κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα. Δεν λυπάμαι για όσα θα ακολουθήσουν μετά τις εκλογές, εφόσον βέβαια τις χάσει.

 

Τουίτ που καίνε

Σημερινό TOYIT της Matina Stevis-Gridneff (συνυπογράφει το άρθρο των Νιου Γιορκ Τάϊμς)

«Έλληνας θύμα του Predator, άτομο που επένδυσε στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (το κυβερνών συντηρητικό κόμμα) μου είπε: Ξέρω ότι με χάκαραν. Ξέρω όμως και πόσο ενοχλητικά πράγματα υπάρχουν στο κινητό μου. Πώς μπορώ να μιλήσω; Ανησυχώ επίσης ότι αν μιλήσω ανοιχτά, θα το εκμεταλλευτεί η αντιπολίτευση.»

Άλλο τουίτ της ίδιας:

«Ένα βασικό πρόβλημα στα ρεπορτάζ μου από την Ελλάδα ήταν ότι κανένα νέο θύμα του Predator δεν ήθελε να μιλήσει.

Μίλησα με 7 άτομα που επιβεβαίωσαν ότι είχαν χακαριστεί. Δεν τους συμπεριλάβαμε γιατί αρνήθηκαν να κάνουν ιατροδικαστικό έλεγχο στα τηλέφωνά τους. Έπρεπε να έχουμε αποδείξεις. Προτίμησαν να μην το κάνουν.»

Πίσω από αυτά κρύβεται ο πρωθυπουργός-φυγάς.

Αν δεν βγουν όσοι τον ψήφισαν ή τον στήριξαν να τον κράξουν, θα κάνει ό,τι μπορεί σε βάρος της δημοκρατίας πιστεύοντας ότι θα διαφύγει τελικά. Το αντισύριζα μέτωπο ας ξυπνήσει από τον ύπνο του δικαίου στον οποίο είχε βυθιστεί. Κάποιοι κάνουν δουλειές στην πλάτη τους (κάθε τριάντα χρόνια εφορμούν, το 1963-67, το 1990-93 και το 2019-23) και η αγία οικογένεια συντηρείται σε παλάτια χωρίς ποτέ κανείς τους να έχει δουλέψει.

ΞΗΛΩΜΑ ΝΟΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕ

Προς ενημέρωση όποιου ενδιαφέρεται, παραθέτω την απόφαση (περίληψη) της απόφασης του ΣτΕ με τις οποίες κρίθηκε αντισυνταγματική η "αντιμεταρρύθμιση Θεοδωρικάκου" του 2019 με την οποία κατάργησε εκ των υστέρων την απλή αναλογική που καθιέρωσε ο Σύριζα για την τοπική αυτοδιοίκηση. Μνημείο οπισθοδρόμησης και γελοιότητας, η προσπάθεια εκείνη κατέρρευσε αφού βέβαια έβαλε ταφόπλακα στην δημοκρατία στους δήμους για τριάμισι χρόνια.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ:

ΣτΕ Ολομ. 2377/2022: Διατάξεις μεταβάλλουσες την συγκρότηση της οικονομικής επιτροπής και επιτροπής ποιότητας ζωής των δήμων είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα. Δεν είναι όμως κατά το μέρος που καταλαμβάνουν την αμέσως επόμενη των εκλογών περίοδο.

02/12/2022 ΣτΕ Ολομ. 2377/2022

Πρόεδρος: Δ. Σκαλτσούνης, Πρόεδρος ΣτΕ

Εισηγητής: Β. Ανδρουλάκης, Σύμβουλος Επικρατείας

«Με την απόφαση 2377/2022 της Ολομέλειας κρίθηκε ότι οι διατάξεις των ν. 4623/2019 και 4625/2019 με τις οποίες θεσπίσθηκαν αλλαγές στον τρόπο συγκροτήσεως της οικονομικής επιτροπής και της επιτροπής ποιότητας ζωής των δήμων, καθώς και των διοικητικών συμβουλίων δημοτικών νομικών προσώπων (Δ.Ε.Υ.Α. κ.λπ.), προκειμένου στα όργανα αυτά να υπάρχει πλειοψηφία της παρατάξεως του δημάρχου, α) καθ’ ό μέρος δεν καταλαμβάνουν την αμέσως επόμενη των εκλογών της 26ης Μαΐου 2019 και της 2ας Ιουνίου 2019 δημοτική περίοδο, δεν είναι αντίθετες σε κάποια συνταγματική ή υπερνομοθετικής ισχύος διάταξη ή αρχή, και β) καθ’ ο μέρος όμως καταλαμβάνουν τη δημοτική περίοδο που διανύεται μετά τις εκλογές της 26ης Μαΐου και της 2ας Ιουνίου 2019,ο νομοθέτης παρενέβη, αμέσως μετά τη διεξαγωγή των εκλογών στη λειτουργία των Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού, επιφέροντας δύο βασικές αλλαγές στο υφιστάμενο σύστημα, οι οποίες είναι μεταξύ τους αλληλένδετες: αφενός μετέβαλε τον τρόπο συγκροτήσεως της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι σε αυτές η πλειοψηφία θα ανήκει στην παράταξη με την οποία εξελέγη ο Δήμαρχος· αφετέρου προέβη σε μεταφορά αρμοδιοτήτων από το δημοτικό συμβούλιο προς την Οικονομική Επιτροπή, προς την οποία μεταβιβάστηκαν αποφασιστικές αρμοδιότητες σημαντικού οικονομικού αντικειμένου και προς την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, προς την οποία μεταβιβάστηκε η αρμοδιότητα λήψεως αποφάσεων που αφορούν την κυκλοφορία. Οι εν λόγω διατάξεις κατά το μέρος που καταλαμβάνουν την αμέσως επομένη των δημοτικών εκλογών περίοδο μετέβαλαν εκ των υστέρων το πλαίσιο ασκήσεως του κατοχυρούμενου στο Σύνταγμα δικαιώματος εκλογής των αρχών των Ο.Τ.Α.· και τούτο, διότι η εκφρασθείσα θέληση των εκλογέων είχε διαμορφωθεί κατά συνεκτίμηση, εκτός των άλλων, και του ότι, σύμφωνα με την ισχύουσα κατά τις εκλογές αυτές νομοθεσία, οι αποφάσεις που αφορούν σημαντικές αρμοδιότητες του δήμου, όπως αυτές που προαναφέρθηκαν και που αφορούν ζητήματα που κατ’ εξοχήν συνάπτονται με την κατοχυρούμενη στο άρθρο 102 παρ. 2 του Συντάγματος οικονομική αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α., θα λαμβάνονται από το δημοτικό συμβούλιο, όργανο διοικήσεως του δήμου με άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση, απαιτουμένων ενδεχομένως ευρύτερων συναινέσεων για την επίτευξη πλειοψηφίας και από δημοτικούς συμβούλους που δεν εξελέγησαν με τον συνδυασμό του Δημάρχου. Εξάλλου, κατά τον χρόνο ψηφίσεως των σχετικών διατάξεων, δεν είχε δοκιμαστεί στην πράξη η εφαρμογή του συστήματος της απλής αναλογικής που είχε εισαχθεί με τον ν. 4555/2018 στη διοίκηση των δήμων, προκειμένου να δικαιολογείται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, αναγόμενους στην ομαλή λειτουργία αυτών, η τόσο σοβαρή και έντονη επέμβαση του νομοθέτη στη θέληση των εκλογέων, με την εφαρμογή των επίδικων ρυθμίσεων και κατά την τρέχουσα δημοτική περίοδο. Για τους λόγους αυτούς, οι προαναφερθείσες ρυθμίσεις, καθ’ ό μέρος καταλαμβάνουν τη δημοτική περίοδο που διανύεται μετά τις εκλογές, έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 52 και 102 παρ. 2 του Συντάγματος. Αντιθέτως, δεν αντίκεινται στις διατάξεις αυτές του Συντάγματος οι ρυθμίσεις που αφορούν την ανάδειξη των μελών των διοικητικών συμβουλίων δημοτικών νομικών προσώπων (Δ.Ε.Υ.Α. κ.λπ.), καθ’ όσον οι εν λόγω οργανωτικές μεταβολές δεν συνδυάζονται και με μεταφορά αρμοδιοτήτων από άμεσα όργανα διοίκησης του δήμου προς τα αντίστοιχα συλλογικά όργανα των νομικών αυτών προσώπων. Διατυπώθηκαν δύο μειοψηφίες: Σύμφωνα με την πρώτη, οι ανωτέρω διατάξεις κατά το μέρος που καταλαμβάνουν το αμέσως επόμενο της εκλογής διάστημα είναι στο σύνολό τους αντισυνταγματικές. Κατά την δεύτερη, οι αυτές διατάξεις δεν έρχονται σε αντίθεση με καμία συνταγματική διάταξη.-»

Ματιές στο παρελθόν

Πέντε χρόνια πριν από σήμερα και δύο χρόνια περίπου πριν την λήξη της προηγούμενης τετραετίας, την Πέμπτη στις 28 Δεκεμβρίου 2017 (θυμίζω ότι η τετραετία έληγε Σεπτέμβρη του '19) είχα γράψει ένα άρθρο για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών μέσα στο 2018. Φυσικά προέβλεπα ότι δεν θα γίνουν, όμως προσέθετα και κάποια ακόμη στοιχεία, όπλα στα χέρια του Συριζα, που τα βλέπω τώρα, εκ των υστέρων, και απορώ γιατί αφέθηκαν να πάνε χαμένα. Η πρόβλεψη ότι οι εκλογές θα γίνονταν το 2019 ήταν σωστή, όμως κάποιοι συλλογισμοί μου δεν επαληθεύτηκαν. Ο Σύριζα προτίμησε μια στάση πιο "ηθική" από αυτήν που πρότεινα και παρέδωσε την χώρα στον Μητσοτάκη. Δεν λέω πως έκανε λάθος, γιατί το "ηθικό" μπορεί μακροπρόθεσμα να επιβραβευτεί, όμως καλό είναι να ξαναδούμε εκείνο το άρθρο και τις προτάσεις που περιείχε. Έλεγα λοιπόν (scripta manent στο: https//epitheorisi2014gt.blogspot com/2017/12/18.html), τότε, δυο χρόνια πριν τις εκλογές του 2019 τα παρακάτω:

"Εκλογές το '18; Πλάκα μου κάνεις;"

Πάλι μιλούν για εκλογές. Στην αντιπολίτευση μιλούν για “απώλεια δεδηλωμένης” που θα πει “πέφτει η κυβέρνηση”. Το ΠαΣοΚ ετοιμάζει νωρίς-νωρίς το συνέδριό του για να προλάβει τις εκλογές. Ο Λεβέντης (γνωστός για τις μαντεψιές του) προβλέπει εκλογές το 2018. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να προηγείται η Νεα Δημοκρατία έστω κι αν μειώνεται η διαφορά της με τον Σύριζα. Η έξοδος από το μνημόνιο δημιουργεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο η κυβέρνηση θα “δικαιούται” να προκηρύξει εκλογές. Σημαίνουν όλα αυτά ότι μπορεί οι εκλογές να γίνουν στη χρονιά που έρχεται;

Με προηγούμενο άρθρο μου έχω απαντήσει πως οι εκλογές θα γίνουν το 2019, τον Σεπτέμβρη. Δεν έχω καμιά “εσωτερική” πληροφόρηση. Στηρίζω κατά βάση τον συλλογισμό μου στο αξίωμα ότι “ο Τσίπρας δεν είναι βλάκας”. Δευτερευόντως βασίζομαι και στον ισχυρισμό ότι είναι “ο Τσίπρας πολιτικά πανούργος”. Αν πέφτω έξω στο δεύτερο (και δεν είναι πανούργος) ή ακόμα χειρότερα στο πρώτο (και είναι βλάκας) τότε φυσικά όσα γράφω δεν ισχύουν. Αν όμως θεωρήσουμε ότι οι δυο ισχυρισμοί έχουν βάση, τότε κοιτάξτε πως έχουν τα πράγματα:

Μετά τον Αύγουστο του ‘18 και την έξοδο από τα μνημόνια η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι πέτυχε το “ακατόρθωτο” (προπαγάνδα σκέτη) και κλαίγεται που ο λαός θα υποστεί κάποια βάρβαρα μέτρα “εξ αιτίας των άλλων” (έτσι θα λέει). Στις αρχές του '19 αρχίζουν να εφαρμόζονται τα σκληρά μέτρα αλλά η κυβέρνηση φωνάζει σε όλους τους τόνους ότι θα ξαναφέρει την χώρα στην κανονικότητα κι όλοι κάτι θα έχουν να λάβουν, ιδιαίτερα οι φτωχοί.

Στο μεταξύ παρατείνει τη θητεία των δημάρχων κατά πέντε περίπου μήνες για να γίνουν οι δημοτικές εκλογές τον Σεπτέμβρη. Γίνονται τον Απρίλιο του ‘19 οι Ευρωεκλογές και βλέπει ο καθένας -κι όχι μόνο η κυβέρνηση- σε πραγματική μέτρηση (κι όχι σε γκάλοπ) τι πιάνει. Έστω ότι προηγείται η ΝΔ σταθερά (όπως είναι το αναμενόμενο), είτε με μεγάλη είτε με μικρή διαφορά. Βλέπει και το ΠαΣοΚ τι πιάνει, βλέπει κι ο Λεβέντης, βλέπουν όλοι. Και τότε, καλοκαιριάτικα, ο Τσίπρας προτείνει με μια τροπολογία την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών.

Λέει σε όλους: "Κοιτάξτε το αποτέλεσμα. Χωρίς μπόνους είστε ρυθμιστές, με μπόνους χαρίζετε παντοδυναμία στον Μητσοτάκη. Σας προτείνω να το καταργήσουμε". Θα χρειάζονται 200 ψήφοι για να καταργηθεί αλλά θα δυσκολευτεί πολύ ο μεσαίος χώρος να το καταψηφίσει. Θα είναι σαν να λέει: "Ρε παιδιά, ας χαρίσουμε τις δικές μας έδρες στον Μητσοτάκη. Ας το κάνουμε όχι τόσο για το καλό του τόπου όσο για το κακό του Σύριζα". ‘Όποιος εκ των ΠαΣοΚ, Λεβέντη το κάνει, ισοδύναμα, θα είναι σαν να λέει: "Είμαστε άχρηστοι"! Ο Ανδρουλάκης παραφυλάει την Φώφη που δεν τολμάει να εκδηλώσει τον έρωτά της με τον γιο του -κατά Ανδρέα- “εφιάλτη”. Ψηφίζεται η απλή αναλογική (χωρίς μπόνους ούτε μιας έδρας) κι οι εκλογές γίνονται ρουλέτα. 
Ο κόσμος θα έχει την κάλπη των δημοτικών για να βγάλει το άχτι του. Ο Σύριζα θα έχει ψαλιδίσει -όσο γίνεται - τη διαφορά, αν δεν την έχει ανατρέψει. Η απλή αναλογική απελευθερώνει ψηφοφόρους που δεν έχουν πλέον λόγο να συσπειρώνονται στη ΝΔ (ούτε και στον Σύριζα). Φυσιολογικά έχουμε πολυδιάσπαση ψήφων. Αυτοδυναμία ούτε με το κιάλι. Ακόμα κι αν βγει πρώτος ο Μητσοτάκης θα θέλει πολλούς εταίρους για να κάνει κυβέρνηση. Κι έρχεται το 2020, μόλις έξι μήνες μετά, η εκλογή Προέδρου οπότε, αν δεν πιάσει αυτή η κυβέρνηση 180 ψήφους, ξαναγίνονται εκλογές!

Δηλαδή ο Τσίπρας έχει στο χέρι του όλα τα πολιτικά και συνταγματικά “όπλα” για να είναι πρωταγωνιστής. Μπορεί να παίξει σενάρια "επανόδου" ή "δεξιάς παρένθεσης". Θα τα εγκαταλείψει; Θα το “σκάσει” το '18 και θα αφήσει τον Μητσοτάκη να εφαρμόζει τα σκληρά μέτρα λέγοντας ότι “δεν φταίει αυτός, ο Τσίπρας τα ψήφισε”;

Είναι ο Τσίπρας τόσο ηλίθιος;

Τελικά οι εκλογές έγιναν το καλοκαίρι του '19. Ο Τσίπρας (για την ακρίβεια, ο Σύριζα) δεν εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημα που είχε. Δεν χρησιμοποίησε το εκβιαστικό δίλημμα αρχικά ώστε να επιβάλει την απλή αναλογική στις πρώτες εκλογές ή έστω να εκμεταλλευτεί την δεύτερη εκλογή με βέβαιη την απλή αναλογική και να έχει δικαίωμα για νέες εκλογές με την εκλογή Προέδρου το 2020. Άφησε αναξιοποίητα τα ατού που είχε στα χέρια του και, θεωρώντας ως αποδοκιμασία το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, παρέδωσε αμαχητί την εξουσία και την πολιτική κυριαρχία στον Μητσοτάκη. Δεν το έκανε το 2018 όπως προέβλεπα, το έκανε όμως το 2019 όπως δεν το φανταζόμουν. Για μένα, κρίμα. Πάντως, η ιστορία προσφέρεται προς γνώση και συμμόρφωση.

 Την ημέρα αντίδρασης στην αστυνομική βία, ο Μητσοτάκης δίνει 600 ευρώ μπόνους στους ένστολους. Ποτέ κανείς άλλος τόσο προκλητικός!

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΥ

ΠΟΥ ΕΔΕΣΑΝ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ

Από την πρώτη στιγμή (το 2019) είχαμε σημειώσει πόσο απαράδεκτοι και αντιδημοκρατικοί ήταν οι επονομαζόμενοι "νόμοι Θεοδωρικάκου" οι οποίοι μέσω της οικονομικής επιτροπής καταργούσαν ουσιαστικά το δημοτικό συμβούλιο. Οι νόμοι αυτοί βγήκαν τον καιρό που η Ελλάδα ήταν μεθυσμένη από ένα ακατανόητο αντισύριζα μένος και παρακολουθούσε αδρανής τον Μητσοτάκη να γκρεμίζει την δημοκρατία (τότε πήρε την ΕΥΠ, την ΕΡΤ, τα ασυνόδευτα προσφυγάκια κτλ.). Οι καταγγελίες μας για τα απίστευτες έως γελοίες ρυθμίσεις που προέβλεπαν αυτές οι διατάξεις (απαγόρευση κατάθεσης αντίθετης πρότασης, ομοφωνία με μία ψήφο υπέρ κτλ) πέρασαν χωρίς να ακουστεί ένα κιχ από τους δημοκρατικούς πολίτες του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας που ήταν ζαλισμένοι από το σοκ του δήθεν κεντρώου Μητσοτάκη. Αυτή η ζαλάδα, σε συνδυασμό με τα επερχόμενα λοκντάουν και τις απαγορεύσεις, γέμισε με σκιές τον δημόσιο βίο.

Μέσα στο καλοκαίρι του 2019 και πριν ακόμα αναλάβουν οι νέες δημοτικές αρχές (και αντιπολιτεύσεις) ο Θεοδωρικάκος, ως υπουργός των Εσωτερικών, με μια σειρά νόμων και τροπολογιών κατάργησε όλες τις δημοκρατικές διατάξεις που φιλοδοξούσαν να αλλάξουν προς το καλύτερο την τοπική αυτοδιοίκηση που είχε εκλεγεί με απλή αναλογική τον Μάϊο του 2019. Με τις διατάξεις αυτές αφαιρέθηκαν από τα δημοτικά συμβούλια ΟΛΕΣ οι ουσιαστικές αρμοδιότητες και εκχωρήθηκαν στον δήμαρχο μέσω μιας οικονομικής επιτροπής της αρεσκείας του. Τώρα όλα αυτά βγαίνουν αντισυνταγματικά. Προηγουμένως μια ολόκληρη τετραετία πήγε χαμένη για τους δήμους και για την χώρα, καθώς το μάθημα της απλής αναλογικής, το μάθημα της δημοκρατίας, ακυρώθηκε εν μέσω των γελοιοτήτων που επέβαλαν αυτές οι διατάξεις.

Ελπίζουμε το έργο της κατεδάφισης των κατεδαφιστών να ολοκληρωθεί σύντομα με την επαναφορά της δημοκρατίας στο κύτταρό της την τοπική αυτοδιοίκηση.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ"

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ

Ποιον ενδιαφέρει η νίκη στις εκλογές; Τον Συριζα ΠΣ ή τον λαό;

Κάποιοι ακροκεντρώοι ηδονίζονται με τις διαφορές 6-10% υπέρ του Μητσοτάκη στις δημοσκοπήσεις. Πέραν του ότι δεν αποτυπώνουν αυτές οι διαφορές την πραγματικότητα, γιατί διαχρονικά υποτιμάται το ποσοστό του Σύριζα ΠΣ, πέραν και της σκοπιμότητας που μπορεί να κρύβεται πίσω από τις αυτοεκπληρούμενες προφητείες, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα που ίσως έχουν θολώσει κάποια μυαλά

Η νίκη στις εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι μέσον για να επιτευχθεί κάτι θετικό σε αυτή την χώρα, κάτι σημαντικό για τους πολίτες της. Αν οι πολίτες δεν το επιθυμούν, δεν θα συμβεί. Αν οι πολίτες θέλουν να κυβερνηθούν κι άλλα τέσσερα χρόνια από τον Μητσοτάκη και τον εσμό που κουβαλάει δίπλα του και μέσα του, ας το πάθουν, με γεια τους με χαρά τους.

 

Η αριστερά έχει μάθει να ζει με μικρά ποσοστά και να μην ενδιαφέρεται για την εξουσία. Ποσοστά σαν το 25% που δίνουν σήμερα στον ΣύριζαΠΣ οι δημοσκοπήσεις είναι φανταστικά και κάνουν το κόμμα αυτό την μεγαλύτερη δύναμη της αριστεράς στην Ευρώπη. Κι είναι μια δύναμη ικανή να εμποδίζει τα χειρότερα που θα είχαν συμβεί σίγουρα και στην Ελλάδα από έναν ανεξέλεγκτο Μητσοτάκη ή μια απόλυτα κυρίαρχη δεξιά.

 

Το πικρό ποτήρι, όμως, θα το πιει ο λαός αν δεν πέσει αυτό το σάπιο και δυσμορφικό καθεστώς Μητσοτάκη. Θα το πληρώσει και στην οικονομία (όπου η χώρα μας πλέον ξεπεράστηκε από τις χώρες του ανατολικού μπλοκ και μόνο με Βουλγαρία και Ρουμανία συγκρίνεται) θα το πληρώσει και στα εθνικά θέματα, γιατί, οι εθνικιστές κάθε φορά με τις μεγαλοστομίες και την τύφλα τους απέναντι στους διεθνείς συσχετισμούς και την δουλικότητά τους οδηγούν την χώρα σε εθνικές ήττες.

 

Αυτό το πικρό ποτήρι μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί στις εκλογές που έρχονται. Αυτό θα συμβεί αν ο Σύριζα ΠΣ πάρει τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας, είτε με συνεργασίες μετά τις προσεχείς εκλογές της απλής αναλογικής, είτε αυτοδύναμα στις μεθεπόμενες εκλογές του μπόνους, αν η ανοησία κάποιων κεντρώων και δήθεν σοσιαλιστών που θέλγονται από τον Κούλη (όσο κι αν αυτό συνιστά κανονικά ανωμαλία για κάποιον μη δεξιό) οδηγήσουν το ΠαΣοΚ στην εξαφάνιση.

Η νίκη του Σύριζα ΠΣ (και της προοδευτικής δημοκρατικής συνεργασίας) στις προσεχείς εκλογές θα είναι νίκη του λαού. Η ήττα του Σύριζα ΠΣ θα είναι ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο της Ελλάδας ως χώρας και των Πολιτών που θέλουν την πρόοδο. Ο ρόλος που θα παίξουν το ΠαΣοΚ-Κιναλ, όπως και το Μερα25 θα είναι πολύ κρίσιμος στο άμεσο μέλλον και θα κρίνει πολλά. Το ΚΚΕ, δυστυχώς, αυτοαποκλείεται από αυτήν την πανδημοκρατική στρατιά που μπορεί να δώσει στην χώρα μας μια δημοκρατική διέξοδο. Ελπίζω να αλλάξει αυτό, αν και δεν το πιστεύω

 

Σε τελευταία ανάλυση, αν οι δημοκρατικές δυνάμεις δεν συμφωνήσουν στην άμεση απαλλαγή της χώρας από τον Μητσοτάκη, τότε, όλα θα κριθούν από το "ο πρώτος τα παίρνει όλα" της δεύτερης εκλογής με τον ταυτόχρονο θάνατο της ιδέας της απλής αναλογικής και της κοινής λογικής, πράγμα που απεύχομαι.

ΚΑΓΚΕΛΑ, ΚΑΓΚΕΛΑ ΠΑΝΤΟΥ

Έθεσα σήμερα στο Δημοτικό συμβούλιο το θέμα της εμφάνισης του δημαρχείου Δραπετσώνας που είναι σαν φυλακή με τις σιδεριές και τα κάγκελα που μπήκαν παντού γύρω του.

 

Ο δήμαρχος απαντώντας επικαλέστηκε παραβατικές συμπεριφορές που έκαναν την λύση αυτή υποχρεωτική. Εν μέρει έχει δίκιο αφού πρόβλημα υπάρχει. Υπάρχει όμως και η λύση της φύλαξης του χώρου που θα επέτρεπε στα παιδιά να συνεχίσουν να έχουν τον άπλετο χώρο τους και θα απέτρεπε τις παραβάσεις.

 

Η αισθητική του χώρου σήμερα είναι τρομακτική σαν φυλακή.

Βούρλα παντού και κάγκελα παντού.

Τζαβάρας ή Βαραββάς

Η πιο αδίστακτη κι ένοχη κυβέρνηση ever, βγάζει τον Τζαβάρα από την Επιτροπή διαφάνειας για να συντηρήσει την Ομερτά.

Είναι πολλά τα λεφτά αν πέσει, κι είναι μεγάλος ο φόβος ποινικής δίωξης του αρχινονού αν αποκαλυφθεί.

Στο δίλημμα "Πάτσης ή Τζαβάρας;" ο Μητσοτάκης απάντησε Βαρραβάν!

Ας δουν την ευκαιρία κι όχι την παγίδα

Το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να λέει παντού ότι

α) εξίσου απορρίπτει Μητσοτάκη και Τσίπρα

β) θα δει μετά τις εκλογές με ποιον θα συνεργαστεί

Αυτό σημαίνει πως ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ

1) αποκλείεις την αποκαθήλωση της δεξιάς (αφού ο Τσίπρας είναι αδιαπραγμάτευτος) και

2) μπορεί να έχεις και πάλι την δεξιά στην κυβέρνηση είτε με τον Μητσοτάκη είτε με κάποιον άλλον.

Αν λοιπόν ένας κεντροαριστερός ψηφοφόρος θέλει να ψηφίσει αντιδεξιά, αν θέλει να αλλάξουμε σελίδα, δεν του απομένει παρά να ψηφίσει Σύριζα ΠΣ.

Είναι βέβαιοι εκεί στο ΠΑΣΟΚ για την γραμμή τους;

Ας δουν την ευκαιρία που ανοίγεται με την απλή αναλογική για μια κυβέρνηση προοδευτική (όπως λέει ο Σύριζα) και σοσιαλδημοκρατική (όπως λέει το ΠΑΣΟΚ) κι ας βελτιώσουν λίγο την ρητορική τους ώστε να μην αυτοαποκλείονται.

Πάτερ Αντώνιε, το έχασες το τρένο!

Τα ΜΜΕ και η σοβαρή ΕΡΤ βγάζουν ρεπορτάζ με καταγγελίες ότι

"έδιναν σε κάποια παιδιά λίγο φαγητό",

"τους ζητούσαν να δουλεύουν δύο ώρες"

"τους έκαναν παρατηρήσεις"

κι οι δημοσιογράφοι κοιτάνε έκπληκτοι τον καταγγέλλοντα σαν φρικαρισμένοι και λένε "ώστε γίνονταν όλα αυτά;" με υπότιτλους τέτοιους:

Απίστευτη Φρίκη και Κολαστήριο Κιβωτός.

Παπα-Αντώνη, έχασες!

Δεν ξέρω αν είσαι αθώος ή ένοχος, ξέρω ότι αυτό δεν έχει ΚΑΜΙΑ, μα ΚΑΜΙΑ, σημασία. Η καταδίκη βγήκε και πας στο πυρ το εξώτερο. Αν δεν μπεις και φυλακή να πεις "τελικά θεέ μου υπάρχεις και μ' έσωσες".

Πάτερ ημών και υμών και των άλλων

Ξέχνα την Κιβωτό, αυτή είναι τώρα του Ιερώνυμου και της Μαρέβας. Εσύ καλύτερα πήγαινε στους παπαροκάδες και ριξ'το στις συναυλίες.

Στις εκλογές ελπίζουμε πλέον όλοι για να απαλλαγούμε από τον εφιάλτη. Ως τότε πάψτε να κάνετε όνειρα, κι εσύ Πάτερ Αντώνιε, αν την γλυτώσεις ούτε του παπά μην το πεις!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΙ ΕΤΣΙ

Όταν λέμε "Πολυτεχνείο" δεν πρέπει να εννοούμε ένα συγκεκριμένο γεγονός μόνο. Δεν είναι υπόθεση μόνο τριών ημερών. Θα πρέπει να συνυπολογίζουμε σ' αυτό κι ένα χρόνο πριν από την 17 Νοέμβρη του 1973 αλλά κι ένα χρόνο μετά, δηλαδή από την Νομική και πιο πριν την πορεία της Φυσικομαθηματικής (1972) μέχρι και την περίοδο Ιωαννίδη που ήταν συνέπεια της αποτυχίας της φιλελευθεροποίησης Παπαδόπουλου και ακόμη την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου (1974). Από την έναρξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων μέχρι και την εδραίωση της δημοκρατίας με τις πρώτες εκλογές και την πρώτη μεγάλη διαδήλωση με τα γνωστά αντιχουντικά συνθήματα που δόνησαν απ' άκρου εις άκρον την Ελλάδα.

Συνήθως βλέπουμε τις τρεις μόνο μέρες, ή εκείνο το μοιραίο μόνο βράδυ της εισόδου του τανκς. Όμως όταν το βλέπουμε έτσι, μάλλον υποβαθμίζουμε το γεγονός. Το κάνουμε μια κατάληψη, έστω και αιματηρή. Αν μείνουμε εκεί, τότε είναι εύκολο να το κάνουμε αντικείμενο εκμετάλλευσης και γίνεται πολύ συχνά αυτό.

Κάποιοι νεκροί, 11 (πρώτη καταγραφή) ή 23 (με απόφαση Εφετείου) ή 88 (τόσοι εκφωνούνται) κάποιες διαδηλώσεις, πορείες γιγαντιαίες, κυρίως η πρώτη αλλά και πολλές άλλες που ακολούθησαν, και άλλες καταλήψεις που είχαν φωτιές, χημικά, αντλίες, αστυνομίες κτλ, καρικατούρες εκείνης της εξέγερσης.

ΧΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

Ας δούμε τα γεγονότα με μια χρονική απόσταση από αυτά.

Ας τοποθετήσουμε το Πολυτεχνείο σε μια περίοδο όχι μόνο ένα-δυο χρόνια πριν κι ένα δυο χρόνια μετά, όχι τόσο περιορισμένα, αλλά, μέσα σε πολύ μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Γιατί αυτό που συνέβη εκείνες τις μέρες, εκείνα τα χρόνια, ήταν μια ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ενός πολύ μεγαλύτερου χρόνου, ένα ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ όπως το λέμε στα μαθηματικά, ένα ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ όπως θα έλεγαν οι φιλόλογοι.

Ας δούμε την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, εκείνης που δημιουργήθηκε από το 1912-22 και μετά, όταν το μικρό διασκορπισμένο έθνος μαζεύτηκε (βιαίως) σε ένα μεγαλύτερο χώρο και σε ένα εθνικά σχεδόν ομοιογενές κράτος.

Το 1915 είχαμε τον διχασμό. Το 1924 εγκαθιδρύεται η δημοκρατία αλλά αμέσως μετά έχουμε πραξικοπήματα, επάνοδο ου βασιλιά, τον Μεταξά, την κατοχή, τον εμφύλιο, την λειψή δημοκρατία και, τέλος, την χούντα. Η ιδεολογική κυριαρχία (ακόμη και με φυλακές) της δεξιάς σε πλήρη ανάπτυξη.

Και έρχεται το 1973-74 και τότε αλλάζουν όλα.

Μετά το 1973-74 έχουμε την ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς. Ακόμα κι οι δεξιοί, όταν θέλουν να πουν είμαι καλός άνθρωπος λένε είμαι κομμουνιστής. Έχουμε πλέον δημοκρατία σταθερή που δεν τρομάζει όταν στην κυβέρνηση βγαίνει ένα κόμμα "σοσιαλιστικό" το 1981 ή "αριστερό" το 2015. Δεν γίνονται σχέδια Περικλής ή δικτατορίες. Έχουμε μια σταθερή πορεία προς την Ευρώπη και τον εκσυγχρονισμό της μικρής βαλκανικής Ελλάδας.

 ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΙ ΕΤΣΙ *** Όταν λέμε "Πολυτεχνείο" δεν πρέπει να εννοούμε ένα συγκεκριμένο γεγονός μόνο. Δεν είναι υπόθεση μόνο τριών ημερών. Θα πρέπει να συνυπολογίζουμε σ' αυτό κι ένα χρόνο πριν από την 17 Νοέμβρη του 1973 αλλά κι ένα χρόνο μετά, δηλαδή από την Νομική και πιο πριν την πορεία της Φυσικομαθηματικής (1972) μέχρι και την περίοδο Ιωαννίδη που ήταν συνέπεια της αποτυχίας της φιλελευθεροποίησης Παπαδόπουλου και ακόμη την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου (1974). Από την έναρξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων μέχρι και την εδραίωση της δημοκρατίας με τις πρώτες εκλογές και την πρώτη μεγάλη διαδήλωση ,με τα γνωστά αντιχουντικά συνθήματα που δόνησαν απ' άκρου εις άκρον την Ελλάδα. Συνήθως βλέπουμε τις τρεις μόνο μέρες, ή εκείνο το μοιραίο μόνο βράδυ της εισόδου του τανκς. Όμως όταν το βλέπουμε έτσι, μάλλον υποβαθμίζουμε το γεγονός. Το κάνουμε μια κατάληψη, έστω και αιματηρή. Αν μείνουμε εκεί, τότε είναι εύκολο να το κάνουμε αντικείμενο εκμετάλλευσης και γίνεται πολύ συχνά αυτό. Κάποιοι νεκροί, 11 (πρώτη καταγραφή) ή 23 (με απόφαση Εφετείου) ή 88 (τόσοι εκφωνούνται) κάποιες διαδηλώσεις, πορείες γιγαντιαίες, κυρίως η πρώτη αλλά και πολλές άλλες που ακολούθησαν, και άλλες καταλήψεις που είχαν φωτιές, χημικά, αντλίες, αστυνομίες κτλ, καρικατούρες εκείνης της εξέγερσης. ΧΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ Ας δούμε τα γεγονότα με μια χρονική απόσταση από αυτά. Ας τοποθετήσουμε το Πολυτεχνείο σε μια περίοδο όχι μόνο ένα-δυο χρόνια πριν κι ένα δυο χρόνια μετά, όχι τόσο περιορισμένα, αλλά, μέσα σε πολύ μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Γιατί αυτό που συνέβη εκείνες τις μέρες, εκείνα τα χρόνια, ήταν μια ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ενός πολύ μεγαλύτερου χρόνου, ένα ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ όπως το λέμε στα μαθηματικά, ένα ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ όπως θα έλεγαν οι φιλόλογοι. Ας δούμε την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, εκείνης που δημιουργήθηκε από το 1912-22 και μετά, όταν το μικρό διασκορπισμένο έθνος μαζεύτηκε (βιαίως) σε ένα μεγαλύτερο χώρο και σε ένα εθνικά σχεδόν ομοιογενές κράτος. Το 1915 είχαμε τον διχασμό. Το 1924 εγκαθιδρύεται η δημοκρατία αλλά αμέσως μετά έχουμε πραξικοπήματα, επάνοδο ου βασιλιά, τον Μεταξά, την κατοχή, τον εμφύλιο, την λειψή δημοκρατία και, τέλος, την χούντα. Η ιδεολογική κυριαρχία (ακόμη και με φυλακές) της δεξιάς σε πλήρη ανάπτυξη. Και έρχεται το 1973-74 και τότε αλλάζουν όλα. Μετά το 1973-74 έχουμε την ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς. Ακόμα κι οι δεξιοί, όταν θέλουν να πουν είμαι καλός άνθρωπος λένε είμαι κομμουνιστής. Έχουμε πλέον δημοκρατία σταθερή που δεν τρομάζει όταν στην κυβέρνηση βγαίνει ένα κόμμα "σοσιαλιστικό" το 1981 ή "αριστερό" το 2015. Δεν γίνονται σχέδια Περικλής ή δικτατορίες. Έχουμε μια σταθερή πορεία προς την Ευρώπη και τον εκσυγχρονισμό της μικρής βαλκανικής Ελλάδας. Σημείο καμπής δεν υπήρξε η εθνική αντίσταση και ο ΕΛΑΣ, όπως ίσως θα έπρεπε και θα μπορούσε να έχει συμβεί. Καθυστερημένο σημείο καμπής υπήρξε τελικά το Πολυτεχνείο, εκείνη η περίοδος 1973-74. ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ-ΧΩΡΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ Ας δούμε το Πολυτεχνείο από κάπως πιο μακριά και όσον αφορά στον χώρο, να το τοποθετήσουμε μέσα σε ένα ευρύτερο γεωγραφικό πλαίσιο. Όχι κατασκοπικά και σε σχέση με γεωπολιτικά συμφέροντα (που βεβαίως υπήρξαν κι αυτά) αλλά σε σχέση με τις κοινωνικές διεργασίες που επιτελούνται εκείνα τα χρόνια. Τι έχουμε κυρίως την δεκαετία του '60 που κορυφώνεται την δεκαετία του '70; ΝΕΟΙ εναντίον ΓΕΡΩΝ. χάσμα των γενεών για πρώτη φορά τόσο βαθύ και τόσο έντονα χρωματισμένο. Έχουμε τον Μάη του ‘68, μια μικρή γαλλική επανάσταση, ένα αντίγραφό της. Έχουμε το Μπέρκλεϋ και το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ, μαζί με τον Μάλκομ Εξ, τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, έχουμε μια μικρή αμερικανική επανάσταση. Κι ακόμα την άνοιξη της Πράγας, τον Αλλιέντε στην Χιλή, στην Πορτογαλία την επανάσταση των Γαρυφάλλων, στην Ισπανία την πτώση του Φράνκο, όλα λίγο πριν ή λίγο μετά το δικό μας Πολυτεχνείο. Κι όλα αυτά μέσα σε μουσικές και χρώματα, Τζον Λένον, Γουντστοκ, Μπητλς και Ρόλινγκ Στόουνς, ψυχεδέλεια, κι ο παλιός κόσμος βυθίζεται μέσα σε μια χοάνη που την ανοίγει η νεολαία τραβώντας από κάτω του τα θεμέλιά του, αμφισβητώντας παντού το "πατρίς θρησκεία οικογένεια". Γιατί να μας φανεί παράξενη η επανάσταση των νέων στην Ελλάδα; Γιατί να την αναλύουμε με το στενό κομματικό, πολιτικό μικροσκόπιο και να μην βλέπουμε ότι ήταν το ελληνικό Γούντστοκ, το ελληνικό Μπερκλεϋ, ο ελληνικός Μάης του ´68 που έγινε με καθυστέρηση πέντε χρόνων ο ελληνικός Νοέμβρης του ‘73; Νομίζω ότι α) η απόσταση του χρόνου βοηθάει ώστε να δούμε το Πολυτεχνείο όχι σαν μια στιγμή των αρχών της δεκαετίας του ‘70 και μόνο αλλά σαν ένα γεγονός ενταγμένο στην ιστορία του ελληνικού 20ου αιώνα, ένα σημείο συσσώρευσης που άλλαξε την ιδεολογία της σύγχρονης κοινωνίας και την οργάνωση του κράτους. β) η απόσταση του χώρου της γεωγραφίας βοηθάει να δούμε το Πολυτεχνείο σαν μια εξέγερση όχι απλά των φοιτητών που την ακολούθησε κι ένα λαϊκό κίνημα αλλά σαν γεγονός ενταγμένο στην συνολική αμφισβήτηση θεσμών και ηθών μετά τους δυο παγκόσμιους πολέμους Όλα αυτά μπορούν να μας βοηθήσουν όχι μόνο να δούμε με κοινό μάτι εκείνα τα γεγονότα αλλά να νιώσουμε όλοι μας, αριστεροί και δεξιοί, γέροι και νέοι, ρομαντικοί και ροκάδες, όλοι περήφανοι για το έργο μιας γενιάς που έδρασε σ' εκείνον τον τόπο και σε εκείνον τον χρόνο, της γενιάς του Πολυτεχνείου.Σημείο καμπής δεν υπήρξε η εθνική αντίσταση και ο ΕΛΑΣ, όπως ίσως θα έπρεπε και θα μπορούσε να έχει συμβεί. Καθυστερημένο σημείο καμπής υπήρξε τελικά το Πολυτεχνείο, εκείνη η περίοδος 1973-74.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ-ΧΩΡΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

Ας δούμε το Πολυτεχνείο από κάπως πιο μακριά και όσον αφορά στον χώρο, να το τοποθετήσουμε μέσα σε ένα ευρύτερο γεωγραφικό πλαίσιο. Όχι κατασκοπικά και σε σχέση με γεωπολιτικά συμφέροντα (που βεβαίως υπήρξαν κι αυτά) αλλά σε σχέση με τις κοινωνικές διεργασίες που επιτελούνται εκείνα τα χρόνια.

Τι έχουμε κυρίως την δεκαετία του '60 που κορυφώνεται την δεκαετία του '70;

ΝΕΟΙ εναντίον ΓΕΡΩΝ. χάσμα των γενεών για πρώτη φορά τόσο βαθύ και τόσο έντονα χρωματισμένο.

Έχουμε τον Μάη του ‘68, μια μικρή γαλλική επανάσταση, ένα αντίγραφό της. Έχουμε το Μπέρκλεϋ και το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ, μαζί με τον Μάλκομ Εξ, τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, έχουμε μια μικρή αμερικανική επανάσταση. Κι ακόμα την άνοιξη της Πράγας, τον Αλλιέντε στην Χιλή, στην Πορτογαλία την επανάσταση των Γαρυφάλλων, στην Ισπανία την πτώση του Φράνκο, όλα λίγο πριν ή λίγο μετά το δικό μας Πολυτεχνείο.

Κι όλα αυτά μέσα σε μουσικές και χρώματα, Τζον Λένον, Γουντστοκ, Μπητλς και Ρόλινγκ Στόουνς, ψυχεδέλεια, κι ο παλιός κόσμος βυθίζεται μέσα σε μια χοάνη που την ανοίγει η νεολαία τραβώντας από κάτω του τα θεμέλιά του, αμφισβητώντας παντού το "πατρίς θρησκεία οικογένεια".

Γιατί να μας φανεί παράξενη η επανάσταση των νέων στην Ελλάδα; Γιατί να την αναλύουμε με το στενό κομματικό, πολιτικό μικροσκόπιο και να μην βλέπουμε ότι ήταν το ελληνικό Γούντστοκ, το ελληνικό Μπερκλεϋ, ο ελληνικός Μάης του ´68 που έγινε με καθυστέρηση πέντε χρόνων ο ελληνικός Νοέμβρης του ‘73;

Νομίζω ότι

α) η απόσταση του χρόνου βοηθάει ώστε να δούμε το Πολυτεχνείο όχι σαν μια στιγμή των αρχών της δεκαετίας του ‘70 και μόνο αλλά σαν ένα γεγονός ενταγμένο στην ιστορία του ελληνικού 20ου αιώνα, ένα σημείο συσσώρευσης που άλλαξε την ιδεολογία της σύγχρονης κοινωνίας και την οργάνωση του κράτους.

β) η απόσταση του χώρου της γεωγραφίας βοηθάει να δούμε το Πολυτεχνείο σαν μια εξέγερση όχι απλά των φοιτητών που την ακολούθησε κι ένα λαϊκό κίνημα αλλά σαν γεγονός ενταγμένο στην συνολική αμφισβήτηση θεσμών και ηθών μετά τους δυο παγκόσμιους πολέμους

Όλα αυτά μπορούν να μας βοηθήσουν όχι μόνο να δούμε με κοινό μάτι εκείνα τα γεγονότα αλλά να νιώσουμε όλοι μας, αριστεροί και δεξιοί, γέροι και νέοι, ρομαντικοί και ροκάδες, όλοι περήφανοι για το έργο μιας γενιάς που έδρασε σ' εκείνον τον τόπο και σε εκείνον τον χρόνο, της γενιάς του Πολυτεχνείου.

Ο Ζελένσκι όλο και πιο επικίνδυνος

 Ο Ουκρανός πρόεδρος ενημέρωσε τους G-20 ότι ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν την Πολωνία. Τού το είπαν τα ούγκανα με τα οποία συναγελάζεται κι έφερε και στην ελληνική Βουλή.

Μετά ο γραμματέας του ΝΑΤΟ βγήκε κι εξήγησε ότι ήταν ουκρανικοί πύραυλοι.
Με το ζόρι πυρηνικό πόλεμο θέλει ο Καραγκιόζης.