Χτες με τα τραγούδια του Νικ Κέϊβ έγραφα για τον θάνατο της ομορφιάς, είτε από την ζηλιάρα Πι-Τζέϊ Χάρβεϋ, που κάρφωσε το μαχαίρι της στην πλάτη του παλικαριού και το πέταξε στο βαθύ πηγάδι είτε από την τραγική Κάϊλυ Μινόγκ που ο άλλος την σκότωσε με μια πέτρα γιατί "όλη η ομορφιά πρέπει να πεθάνει".
Αυτή η αβάσταχτη ομορφιά που τόσο κοντά πηγαίνει πάντα με τον θάνατο, την συνάντησα με τον απίστευτο λυρισμό και την τραγικότητά του στον Διονύσιο Σολωμό
Mάγεμα η φύσις κι’ όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
H μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι·
Mε χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει·
Όποιος πεθάνη σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο εκλαμβάνεται η ομορφιά ως κάτι το αβάσταχτο, είναι αυτός του "Ραμόν", του τραγουδιού του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Σε δυο ερμηνείες που έχουν και διαφορετικούς στίχους θα δούμε αυτή την εικόνα δοσμένη από τον δημιουργό, τον μεγάλο Θανάση.
Σαν
τις αλογόμυγες
στης
άνοιξης την πλάτη
τώρα
χάσκουν αδειανά
τα
πολυβολεία.
Τα
κοιτώ κι αναριγώ
που
μια μέρα είδα
τον
αντάρτη τον Ραμόν
καθιστό
σε μια άκρη.
Άρμεγε
μια αχτένιστη
μια
ρούσα γίδα
κι
όπως κοντοστάθηκα
λόγο
μου απευθύνει.
Είναι
τόσο όμορφη
η
μέρα που πονάει
και
με μια γερή κλωτσιά
όλο
το γάλα χύνει
Στο τραγούδι όταν τραγουδά ο Χαρούλης αλλάζει ο στίχος ελαφρά στο τέλος:
Σαν
τις αλογόμυγες
στης
άνοιξης την πλάτη
τώρα
χάσκουν αδειανά
τα
πολυβολεία.
Τα
κοιτώ κι αναριγώ
που
μια μέρα είδα
τον
αντάρτη τον Ραμόν
καθιστό
σε μια άκρη.
Άρμεγε
μια αχτένιστη
μια
ρούσα γίδα
κι
όπως κοντοστάθηκα
λόγο
μου απευθύνει.
"Έχεις
χαιρετίσματα
καποιανού
Δημήτρη
γάλα
για τα ορφανά
που
δεν έχουν σπίτι"
Στάθηκα
στον παράδρομο
όσο
πιο ομορφή είναι η μέρα
τόσο
πιο βάσανο η ζωή...
Και τις δυο εκδοχές τις έγραψε ο Θανάσης. Στη μια ο Σαββόπουλος τραγουδάει, ερμηνεύει, άψογα το ποίημα. Στην άλλη, σε μια πιο απόκοσμη εκδοχή ο Χαρούλης το "φτύνει" πάνω μας.
Δίνω και τις δυο εκδοχές από το youtube
(θα προτιμούσα να έφτιαχνα δικά μου βιντεάκια αλλά με το ubuntu που χρησιμοποιώ δεν έχω μάθει ακόμα το αντίστοιχο του moviemaker που ήξερα να χρησιμοποιών στα windows, έτσι λοιπόν ανεβάζω από το youtube και τις δυο εκδοχές του ίδιου τραγουδιού)
Ο Ραμόν Μπενίτεζ ήταν το όνομα που χρησιμοποίησε ο μεταμφιεσμένος Τσε Γκεβάρα για να περάσει από την Κούβα στην Βολιβία να συνεχίσει την επανάσταση ως ο άγιος των φτωχών. Στην Κούβα ο Κάστρο τον έκανε υπουργό αλλά αυτός έφυγε για να συνεχίσει την επανάσταση.
