Γιατί έχω την εντύπωση πως η αντιπολίτευση στην Ελλάδα τρίβει τα χέρια της όταν αυξάνει ο αριθμός των νεκρών; Ίσως γιατί την ίδια εντύπωση είχα και στην συμφορά της Μάντρας και στην πυρκαγιά που έκαψε όλη την Πελοπόννησο και στα πρώτα θύματα της κρίσης. Ίσως φταίνε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων -που βλέπω σπάνια είναι αλήθεια- και οι τίτλοι των ειδήσεων των αντιπολιτευόμενων καναλιών, και τώρα και τότε. Ίσως γιατί όλοι μετρούν τα πάντα με βάση το «αν συμφέρει εμάς ή τους άλλους»
Φταίνε όμως κι οι πολιτικοί. Ίσως όχι όλοι, αλλά, μερικοί είναι για να τους κλαις. Έως άθλια τα κατορθώματά τους. Ο κύριος Οικονόμου και η κυρία Σπυράκη (της σημερινής αντιπολίτευσης) ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης για τις φωτιές. Η κυρία Σπυράκη λέει πως η κυβέρνηση έπρεπε από το 2015 να έχει κατεδαφίσει τα αυθαίρετα και δεν σκέφτεται ότι το ίδιο έπρεπε να έχει γίνει και πενήντα χρόνια πιο πριν. Ο κύριος Οικονόμου έφερε τον Δεκέμβρη του 2014 (ένα μήνα πριν τις εκλογές) τροπολογία περί μη κατεδάφισης των αυθαίρετων μέχρι να γίνουν οι δασικοί χάρτες, όταν τότε, μόλις το μισό τοις εκατό των δασικών χαρτών είχε αναρτηθεί. Δηλαδή απάλλαξε με την τροπολογία που έφερε και ψήφισε προεκλογικά το 99,5% των κατεδαφίσεων αυθαιρέτων, αυτών που είχαν ήδη τελεσίδικη απόφαση κατεδάφισης. Τώρα ζητάει και τα ρέστα.
Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να έχουμε κακές κυβερνήσεις. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε και άθλιες αντιπολιτεύσεις. Ο Γιωργάκης ως αντιπολίτευση έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν, ως κυβέρνηση διαπίστωσε ότι πρέπει να βρούμε λεφτά μέσω μνημονίου. Ο Σαμαράς, ως αντιπολίτευση, ήταν ο πρώτος αντιμνημονιακός πολιτικός. Ως κυβέρνηση υπέγραψε το δεύτερο μνημόνιο. Ο Τσίπρας ως αντιπολίτευση τον ξεπέρασε σε αντιμνημονιακή ρητορεία και ως κυβέρνηση υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο. Τουλάχιστον ο μεν Γιωργάκης πήγε να κάνει δημοψήφισμα (και τον έφαγαν) ενώ ο Τσίπρας έκανε και δημοψήφισμα κι εκλογές. Ο Σαμαράς πήγε να στήσει παγίδα αλλά πιάστηκε στο δόκανο.
Ο «στρατηγός άνεμος» του Πολύδωρα, αποδείχθηκε ανθεκτικότερος όσων τον γελοιοποίησαν (μεταξύ αυτών κι εγώ). Η λογική Μέρκελ επικράτησε σε πείσμα όσων πιστέψαμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Κάθε φορά, σε κάθε κακή κυβέρνηση, καταφέραμε να έχουμε μια χειρότερη αντιπολίτευση. Το ίδιο έργο βλέπουμε και τώρα. Φώφη και Κυριάκος, αγκαλιάζονται και περιμένουν να κάνουν κυβέρνηση αλά Σαμαράς-Βενιζέλος. Για να κουκουλωθούν τα σκάνδαλα και να συνεχίσει ανενόχλητη μια ολιγαρχία να κοροϊδεύει το πόπολο. Αν κάτι έκανε ο Σύριζα, είναι ότι τσίμπησε το περήφανο άλογό τους σαν αλογόμυγα και το τρέλανε λιγάκι. Είναι αρκετό αυτό; Θα δείξει ...
