Παρακολουθώντας τις ανακοινώσεις του Ευρωγκρούπ και την τραγική φιγούρα του Τσακαλώτου να τις εξηγεί, θυμήθηκα την χτεσινή αυζήτηση που είχα με έναν φίλο μου.
Ο φίλος μου είναι πρώην Πασοκος που τα τελευταία χρόνια ψηφίζει Συριζα και μου έλεγε ότι μέσα σε λίγα χρόνια με τον Σύριζα έζησε πολιτικές μεταλλάξεις που με το ΠαΣοΚ χρειάστηκε πολύ περισσότερα χρόνια για να τα καταφέρει.
- Το διάστημα 1974-77 έζησε μια ακραία Πασοκική άρνηση στο κατεστημένο ίδια με την Συριζαίικη άρνηση των πάντων της περιόδου 2010-2012.
- Κατόπιν το 1977-81 έζησε την θυελλώδη Πασοκική (αξιωματική) αντιπολίτευση αντίστοιχη με την θυελλώδη Συριζαίικη (επίσης αξιωματική) αντιπολίτευση του 2012-2014.
- Την περίοδο 1981-84 έζησε την Πασοκική επανάσταση και τον αντιευρωπαϊσμό ίδια με τον Συριζαίικη αντίσταση του α' εξαμήνου 2015.
- Ο Πασοκικός συμβιβασμός της περιόδου 1985-87 μοιάζει με τον Συριζαίικο συμβιβασμό της περιόδου 2016-2017.
- Μετά είχαμε το Πασοκικό "βρόμικο '89" που έφερε τον Μητσοτάκη και που μας παραπέμπει σε ένα Συριζαίικο "τραγικό '19" που έχει και πάλι στο βάθος Μητσοτάκη.
Στην ερώτησή μου αν βρήκε κάτι που δεν ήταν απλά ανάλογο αλλά εντελώς κοινό ανάμεσα στο ΠαΣοΚ (όπως το ξέραμε) και τον Σύριζα (όπως τον βλέπουμε) μου είπε ότι το απολύτως κοινό είναι η ικανότητα να χειρίζονται την γλώσσα για λόγους προπαγάνδας.
Ο Αντρέας είχε βάλει το ΠαΣοΚ να πανηγυρίζει ότι δώχνει τις βάσεις την ώρα που υπέγραφε τη συμφωνία Ρότζερς για παραμονή όσων βάσεων ήθελαν οι Αμερικάνοι. «Ήταν καλό για την Ελλάδα που παρέμεινε στην ομπρέλα του ΝΑΤΟ» μου είπε «αλλά χρειαζόταν ένα ψέμα για να το περάσει από τον κόσμο που ο ίδιος τον είχε ψήσει ότι ήταν κακό». Του θύμιζε το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, στο δημοψήφισμα όταν κι αυτός ψήφισε ΟΧΙ για να ανακουφιστεί με τη συμφωνία (το ΝΑΙ).
Όλα αυτά τα δεκαπέντε χρόνια (1974-1989) που ο Πασόκος φίλος μου τα έζησε με τον Αντρέα εγώ δεν ήμουν ΠαΣοΚ (ανένταχτος ήμουν και προς το τέλος ΣΥΝασπισμός) και δεν τα ξέρω, όμως τον καταλαβαίνω και βλέπω πως η διαδρομή του στα επτά χρόνια Σύριζα έχει πραγματικές αναλογίες με την Πασοκική του δεκαπενταετία.
Τελίωσε τον λόγο του ο Τσακαλώτος. Τωρα θα πάει στην κεντρική επιτροπή όπου πόλλοί θα έχουν σοβαρές αντιρρήσεις αλλά στο τέλος θα τα ψηφίσουν με πόνο ψυχής όλα, όπως ακριβώς και τότε, με το ΠαΣοΚ.
Απλά, θυμίζουμε το σοφόν του Σόλωνα προς Μίδα: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε!
