Δημοσιεύω ένα τμήμα μιας έκθεσης από το περιοδικό Nature. Έχω κατ' επανάληψη τονίσει, ότι η προσωπική αρνητική στάση μου απέναντι στην κρεατοφαγία έχει να κάνει με την έμπρακτη αντίθεσή μου στην βιομηχανία κρέατος και στη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα ζώα. Ωστόσο, επιχειρήματα οικολογικής μορφής όπως τα παρακάτω, ακούγονται όλο και πιο συχνά σε πλανητικό επίπεδο. Τα παραθέτω για ενημέρωση.
«Δραστική μείωση της παγκόσμιας κατανάλωσης κρέατος είναι αναγκαία για την αποφυγή των επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών», σύμφωνα με διεθνή ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature σχετικά με τις επιπτώσεις του διατροφικού συστήματος στο περιβάλλον.
Ενδεικτικά, σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατανάλωση βοδινού κρέατος στις χώρες της Δύσης θα πρέπει να μειωθεί κατά 90% και να αντικατασταθεί από από την κατανάλωση οσπρίων. Παράλληλα, απαιτούνται τεράστιες αλλαγές στον τρόπο καλλιέργειας τροφίμων ώστε να μπορεί ο πλανήτης να τρέφει τα 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους που αναμένεται να αποτελούν τον πληθυσμό της Γης σε μερικές δεκαετίες.
Το σύστημα παραγωγής τροφίμων προξενεί ήδη σημαντική ζημιά στο περιβάλλον μέσω της εκπομπής αερίων από τη βιομηχανική εκτροφή των ζώων, την αποψίλωση δασών, τις ελλείψεις νερού λόγω της γεωργικής χρήσης, όπως και με τεράστιες «νεκρές ζώνες» στους ωκεανούς από τη γεωργική μόλυνση.
Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Μάρκο Σπρίνγκμαν από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης χαρακτήρισε τα συμπεράσματα της έρευνας «σοκαριστικά», προειδοποιώντας ότι «αλήθεια απειλείται η βιωσιμότητα του όλου συστήματος».
Να προσθέσω εδώ ότι υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα πως η αποφυγή της κρεατοφαγίας κάνει καλό και στην υγεία μας. Δεν τα συμμερίζονται όλοι αυτά τα επιχειρήματα, όσοι τα προβάλλουν, όμως, λένε πως η βιολογία του ανθρώπινου σώματος (και της ψυχής θα προσέθετα) δεν ταιριάζει με την κρεατοφαγία. Υπάρχει ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το αν ο άνθρωπος είναι ζώο χορτοφαγικό ή σαρκοφάγο.
Ας βάλουμε μπροστά μας σε μια κούνια ένα παιδί και δίπλα σε μια άλλη κούνια ένα νεαρό τιγράκι. Ας δώσουμε στο καθένα από ένα μήλο κι ένα γατάκι.
Το μωρό θα φάει το μήλο και θα παίξει με το γατάκι.
Το τιγράκι, θα φάει το γατάκι και θα παίξει με το μήλο.
Σκεφτείτε ποιο από τα δυο είναι σαρκοφάγο και ποιο χορτοφάγο.
Να προσθέσω εδώ ότι υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα πως η αποφυγή της κρεατοφαγίας κάνει καλό και στην υγεία μας. Δεν τα συμμερίζονται όλοι αυτά τα επιχειρήματα, όσοι τα προβάλλουν, όμως, λένε πως η βιολογία του ανθρώπινου σώματος (και της ψυχής θα προσέθετα) δεν ταιριάζει με την κρεατοφαγία. Υπάρχει ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το αν ο άνθρωπος είναι ζώο χορτοφαγικό ή σαρκοφάγο.
Ας βάλουμε μπροστά μας σε μια κούνια ένα παιδί και δίπλα σε μια άλλη κούνια ένα νεαρό τιγράκι. Ας δώσουμε στο καθένα από ένα μήλο κι ένα γατάκι.
Το μωρό θα φάει το μήλο και θα παίξει με το γατάκι.
Το τιγράκι, θα φάει το γατάκι και θα παίξει με το μήλο.
Σκεφτείτε ποιο από τα δυο είναι σαρκοφάγο και ποιο χορτοφάγο.
