Σήμερα στο Κερατσίνι (δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας) γίνεται μια συγκέντρωση κατοίκων που θα μιλήσουν με τον Δήμαρχο για το μέλλον της πόλης τους. Κάτι ανάμεσα σε απολογισμό και προγραμματισμό, κάτι σαν λαϊκή συνέλευση μοιάζει η συζήτηση αυτή. Είμαι αρκετά μακριά από το Κερατσίνι αυτές τις μέρες και δεν μπορώ να πάω, όμως θα πω τη γνώμη μου εδώ.
Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Οι δήμοι κινούνται σε ένα πλαίσιο που καθορίζουν οι νόμοι, δηλαδή η Βουλή. Το πλαίσιο αυτό είναι ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ, όπως ολιγαρχικό είναι και το μοντέλο της διακυβέρνησης της χώρας. Μια Βουλή όπου 300 αποφασίζουν για λογαριασμό 6.000.000 πολιτών!!! Μια εκτελεστική εξουσία που την ασκούν περίπου 50 υπουργοί για λογαριασμό 6.000.000 πολιτών. Ένα δικαστικό σύστημα στο οποίο κανείς από τα 6.000.000 των πολιτών δεν έχει πρόσβαση και το οποίο υπηρετείται από ειδικευμένους δημόσιους υπαλλήλους (δικαστές).
ΚΑΝΕΙΣ πολίτης δεν αποφασίζει, ΚΑΝΕΙΣ δεν κυβερνά, ΚΑΝΕΙΣ δεν δικάζει. Τα ίδια συμβαίνουν και στον δήμο. ΚΑΝΕΙΣ δημότης δεν αποφασίζει (μόνο 41 δημοτικοί σύμβουλοι), ΚΑΝΕΙΣ δημότης δεν κυβερνά τον τόπο του (μόνον ολίγοι δημαρχοαντιδήμαρχοι) και φυσικά ΚΑΝΕΙΣ δημότης δεν εκδικάζει διαφορές μεταξύ των κατοίκων (το κάνουν οι ειδικευμένοι δημόσιοι υπάλληλοι). Αυτοδιοίκηση κατ' εικόνα της κεντρικής εξουσίας!
Στα πλαίσια αυτά, τι μπορεί να βγάλει αυτή η σημερινή συζήτηση (και άλλες παρόμοιες εδώ κι αλλού); Μόνο να πέσουν κάποιες ιδέες από τους δημότες και να περιγράψει η δημοτική αρχή πώς βλέπει το άμεσο μέλλον της πόλης.
Λίγο. Πολύ λίγο. Και δεν διορθώνεται το κακό καθώς έχει να κάνει με το θεσμικό πλαίσιο. Ό,τι άλλο κι αν γίνει, θα είναι απλά συμβουλευτικό κι όχι δεσμευτικό, επομένως και ψιλοπαράνομο. Που θα πει ότι δεν υπάρχει ελπίς! Έστω κι έτσι όμως εγώ θα λέω την γνώμη μου που είναι η παρακάτω:
Κατά τη γνώμη μου, η Δραπετσώνα (και το Κερατσίνι) χρειάζονται τουλάχιστον τα εξής:
Κατά τη γνώμη μου, η Δραπετσώνα (και το Κερατσίνι) χρειάζονται τουλάχιστον τα εξής:
Πέρα από την καθημερινότητα (όπου τα πράγματα πάνε καλά) πρέπει ο δήμος να προχωρήσει στα εξής τρία ζητήματα:
1.- Σαν συμπλήρωμα των δύο αναπλάσεων της παραλίας, πρέπει να απαλλοτριωθεί ο χώρος των 100 στρεμμάτων του εργοστασίου λιπασμάτων
2.- Πρέπει να αντιμετωπισθούν τα ζητήματα ρύπανσης-μόλυνσης που χειροτερεύουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων, ρίχνουν τις αξίες γης και υποβαθμίζουν την πόλη
3.- Πρέπει να αξιοποιηθεί η περιοχή της Ανάπλασης (περίπου 440 στρέμματα σε χέρια ιδιωτών) για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και την οικονομική ανασυγκρότηση της περιοχής με θέσεις απασχόλησης, ανάπτυξη κτλ.
Φυσικά, υπάρχουν και δύο θεσμικά ζητήματα που πρέπει να μπουν στην ημερήσια διάταξη:
1.- Η συμμετοχή ΟΛΩΝ των πολιτών στις κοινές υποθέσεις (αποφασιστικό και εκτελεστικό) με κλήρωση κι όχι με εκλογή. Δηλαδή η λειτουργία της Δημοκρατίας και Ισοκρατίας στην πράξη.
2.- Η ανεξαρτητοποίηση του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας από τον υπερτροφικό σημερινό αυτοδιοικητικό οργανισμό.
Αυτά, σαν συμβολή στον αποψινό διάλογο. Θα επανέλθω εν καιρώ.
