ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ
Πριν 10 χρόνια, ήμουν μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο τμήμα Ναυτιλίας. Τότε, το μακρινό 2008, ήταν θέμα επικαιρότητας ο περίφημος Νόμος Πλαίσιο που ήθελε να ρυθμίσει τα της Παιδείας. Εγώ θα ψήφιζα για πρώτη μου φορά σε φοιτητικές εκλογές. Έγραψα για την περιπέτειά μου στο τότε μπλογκ που είχα με τίτλο "Προσωπική σελίδα! Γιώργος Τσιρίδης".
Παραθέτω εκείνη την ανάρτηση (29 Μαΐου 2008)
*****************
Μια φορά θα ψήφιζα κι εγώ ....
...
Στις εκλογές του 1972 σαμποτάραμε τα σχέδια της χούντας
Το 1975 πήγα φαντάρος και πήρα πτυχίο χωρίς να προλάβω "ελεύθερες φοιτητικές εκλογές"
Θα ψήφιζα για πρώτη μου φορά τώρα, ως μεταπτυχιακός, στα 55 μου, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Από τη μια η απίστευτα μεγάλη δυσκολία για πάρκινγκ κι από την άλλη τα καπνογόνα και οι φασαρίες το μεσημέρι της Τετάρτης, μου στέρησαν και αυτή την ευκαιρία φέτος.
...
Φυσικά, το θέμα δεν είναι αν θα ψήφιζα ή όχι εγώ στην εκλογή των πρυτανικών αρχών, αλλά τα επεισόδια καθεαυτά και οι συνέπειες αυτών των επεισοδίων. Δεν μου αρέσει που η Παιδεία στην Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση όχι ιδιαίτερα καλή, λυπάμαι που το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν βελτιώνεται και φοβάμαι πως θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια πριν φανεί στον ορίζοντα μια πραγματική βελτίωση στην εκπαίδευση γενικότερα. Νομίζω ότι τα επεισόδια καθόλου δεν βοηθούν σε μια κίνηση προς τα εμπρός. Δεν τα καταδικάζω ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣ γιατί δήθεν κάθε μορφής βία είναι καταδικαστέα. Αν έβλεπα ότι θα μπορούσαν κάποια σπασμένα κεφάλια να ξεκουνήσουν την κατάσταση και να ξυπνήσουν κάποια αίματα, θα τα υποστήριζα ακόμα και με τον κίνδυνο να τα υποστώ κι εγώ στο πετσί μου. Όμως δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι απλά θα απαξιώσει τα ελληνικά πανεπιστήμια στα μάτια των ξένων και θα απομακρύνει ανθρώπους -σε κάθε επίπεδο- που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι.
...
Διάβασα στο "Βήμα" την Κυριακή για τη διδασκαλία των μαθηματικών αλλά και για τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων γενικότερα. Μαθαίνουμε τους μαθητές να λύνουν ασκήσεις -έλεγε ο συγγραφέας- και τους προπονούμε έτσι για να μπορούν να αντιμετωπίσουν πραγματικά προβλήματα. Όμως τους κρατάμε στο επίπεδο αυτό χωρίς να προχωράμε στο επόμενο βήμα. Είναι σαν τους ποδοσφαιριστές που τους καίμε στη προθέρμανση χωρίς τελικά να τους ρίξουμε στον αγώνα. Δεν εφαρμόζουν τίποτε από όσα μαθαίνουν στην πραγματική ζωή, έτσι ώστε να τους φανούν ελκυστικά. Ένα μαθητής σε μια τηλεόραση έξω από εξεταστικό κέντρο το είπε πολύ καλά. «Μας υποχρεώνουν να διαβάσουμε αντί να μας κάνουν να θέλουμε να διαβάσουμε». Χρειάζεται αλλαγή από το Δημοτικό κυρίως αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες βαθμίδες. Και αυτή η αλλαγή όχι μόνο δεν έρχεται, αλλά αντίθετα απομακρύνεται όταν στα Πανεπιστήμια βασιλεύει ο νόμος των γηπέδων.
...
Καλή η αντίθεση στο Νόμο Πλαίσιο αλλά δεν πρόκειται να καταργηθεί με τον τρόπο αυτό. Αυτό πιστεύω και γι αυτό δεν μου άρεσαν τα επεισόδια.
Στις εκλογές του 1972 σαμποτάραμε τα σχέδια της χούντας
Το 1975 πήγα φαντάρος και πήρα πτυχίο χωρίς να προλάβω "ελεύθερες φοιτητικές εκλογές"
Θα ψήφιζα για πρώτη μου φορά τώρα, ως μεταπτυχιακός, στα 55 μου, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Από τη μια η απίστευτα μεγάλη δυσκολία για πάρκινγκ κι από την άλλη τα καπνογόνα και οι φασαρίες το μεσημέρι της Τετάρτης, μου στέρησαν και αυτή την ευκαιρία φέτος.
...
Φυσικά, το θέμα δεν είναι αν θα ψήφιζα ή όχι εγώ στην εκλογή των πρυτανικών αρχών, αλλά τα επεισόδια καθεαυτά και οι συνέπειες αυτών των επεισοδίων. Δεν μου αρέσει που η Παιδεία στην Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση όχι ιδιαίτερα καλή, λυπάμαι που το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν βελτιώνεται και φοβάμαι πως θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια πριν φανεί στον ορίζοντα μια πραγματική βελτίωση στην εκπαίδευση γενικότερα. Νομίζω ότι τα επεισόδια καθόλου δεν βοηθούν σε μια κίνηση προς τα εμπρός. Δεν τα καταδικάζω ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣ γιατί δήθεν κάθε μορφής βία είναι καταδικαστέα. Αν έβλεπα ότι θα μπορούσαν κάποια σπασμένα κεφάλια να ξεκουνήσουν την κατάσταση και να ξυπνήσουν κάποια αίματα, θα τα υποστήριζα ακόμα και με τον κίνδυνο να τα υποστώ κι εγώ στο πετσί μου. Όμως δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι απλά θα απαξιώσει τα ελληνικά πανεπιστήμια στα μάτια των ξένων και θα απομακρύνει ανθρώπους -σε κάθε επίπεδο- που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι.
...
Διάβασα στο "Βήμα" την Κυριακή για τη διδασκαλία των μαθηματικών αλλά και για τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων γενικότερα. Μαθαίνουμε τους μαθητές να λύνουν ασκήσεις -έλεγε ο συγγραφέας- και τους προπονούμε έτσι για να μπορούν να αντιμετωπίσουν πραγματικά προβλήματα. Όμως τους κρατάμε στο επίπεδο αυτό χωρίς να προχωράμε στο επόμενο βήμα. Είναι σαν τους ποδοσφαιριστές που τους καίμε στη προθέρμανση χωρίς τελικά να τους ρίξουμε στον αγώνα. Δεν εφαρμόζουν τίποτε από όσα μαθαίνουν στην πραγματική ζωή, έτσι ώστε να τους φανούν ελκυστικά. Ένα μαθητής σε μια τηλεόραση έξω από εξεταστικό κέντρο το είπε πολύ καλά. «Μας υποχρεώνουν να διαβάσουμε αντί να μας κάνουν να θέλουμε να διαβάσουμε». Χρειάζεται αλλαγή από το Δημοτικό κυρίως αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες βαθμίδες. Και αυτή η αλλαγή όχι μόνο δεν έρχεται, αλλά αντίθετα απομακρύνεται όταν στα Πανεπιστήμια βασιλεύει ο νόμος των γηπέδων.
...
Καλή η αντίθεση στο Νόμο Πλαίσιο αλλά δεν πρόκειται να καταργηθεί με τον τρόπο αυτό. Αυτό πιστεύω και γι αυτό δεν μου άρεσαν τα επεισόδια.
***********
Αυτά έγραφα στο τέλος του Μάη του 2008 στο μπλογκ μου, αυτά θα έλεγα και σήμερα αν με ρωτούσαν για τα θέματα παιδείας. Θα πει κανείς: «Σταθερότητα!» Άλλος θα πει: «Στασιμότητα!»
Εγώ θα σας θυμίσω τον κ. Κούινερ (του Μπέρτολντ Μπρέχτ):
Είπαν στον κ. Κούινερ. «Πέρασαν τόσα χρόνια και δεν αλλάξατε καθόλου!» Κι ο κ. Κούινερ είπε: «Ωχ!»
