Σήμερα αναρτώ ένα άρθρο του φίλου μου Φάνη Αναβάλογλου. Το έδωσε για δημοσίευση και στο μπλογκ "Σταγόνα", αλλά μου επιτρέπει να το δημοσιεύσω κι εγώ. Θέτει ένα ερώτημα που μου κίνησε και μένα την περιέργεια. Είναι λίγο προκλητικός ο τρόπος που το θέτει αλλά του συγχωρώ την ασέβεια λόγω ηλικίας και εγνωσμένης ευφυίας. Για να δούμε αν θα υπάρξει απάντηση.
ΤΙΤΛΟΣ: Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρέ;
Θαρρώ
πως είναι πολύ δύσκολο να μαντέψουμε τι ακριβώς έχει στο μυαλό του,
καθένας που με θέρμη υπερασπίζεται το δικαίωμα στην ελευθερία του Λόγου.
Υπάρχουν
κάποιοι λίγοι, αγύριστα κεφάλια, που πιστεύουν ότι ο κάθε άνθρωπος
δικαιούται να λέει ό, τι θέλει με ελευθερία απόλυτη, δίχως όρια, χωρίς
καμία απαγόρευση, χωρίς αυτοπεριορισμούς, μακριά από διακρίσεις σε
λέξεις κολάσιμες ή καλαίσθητες,
σε φράσεις χυδαίες ή ευπρεπείς. Με λίγα λόγια, όταν σκεφτόμαστε κάτι,
το ρίχνουμε στα ακροατήρια κι οποιανού του αρέσει.
Ποιός
έχει αλήθεια το δικαίωμα να φιμώσει αυτόν τον απαλλαγμένο από φόβους
και υπολογισμούς ελεύθερο λόγο, ακόμα κι αν συχνά-πυκνά ξεπερνάει τα
όρια της κοινωνικής ανοχής, άλλοτε επαινώντας και άλλοτε καθυβρίζοντας;
Σ'
αυτά τα αγύριστα κεφάλια, εκτός από 'μένα που ανήκω παιδιόθεν,
προχείρως ξεχωρίζω και δύο άλλα άτομα, εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους,
δυο φάτσες ηλεκτροφόρες και πολυσυζητημένες.
Ο ένας, είναι ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος κι ο άλλος , ο καθηγητής και όχι μόνο, Κώστας Ζουράρις.
Λόγω επικαιρότητας, θέλω να απευθύνω σχεδόν λακωνικά, τον δικό μου ελεύθερο λόγο, μόνο προς τον Άγιο Καλαβρύτων.
Σεβασμιότατε,
ανήκετε στους ολίγους τολμηρούς και άφοβους Δεσποτάδες. Διαλαλείτε με
κάθε ευκαιρία αυτά που δογματικά ή μη, πιστεύετε επικεντρώνοντας τον
λόγο σας κυρίως σε δύο θεματικές ενότητες: στην λατρεία σας για τα
φασιστικά-ρατσιστικά ιδεώδη και στο μίσος σας για τους μετανάστες, τους
αριστερούς και τους ομοφυλόφιλους.
Θα μείνω στους ομοφυλόφιλους που είναι και το φόρτε σας.
Επιμένετε
να δικαιολογείτε αυτό το μίσος (αψηφώντας βέβαια το του Χριστού
"αγαπάτε και τους εχθρούς υμών"), θεωρώντας την ομοφυλοφιλική σχέση ως
παρέκκλιση από τα εκ Θεού ορισθέντα,
ως εκτροπή από τα εν τη φύσει ισχύοντα. Άρα, ομοφυλόφιλος ίσον φουλ
αμαρτωλός, ίσον επικίνδυνος και άρα εις το πυρ το εξώτερον κι ακόμα
παραπέρα. Και αφού δεν σας επιτρέπουνε να τον ξαπλώσετε ανάσκελα ας τον
πατήσει ένα αυτοκίνητο.
Εγώ
μαζί σας είμαι Δέσποτα! Παντού και πάντα λέω και ξαναλέω ότι, όπως
όλοι, έχετε και σεις κάθε δικαίωμα να λέτε αυτά που θέλετε και όσα άλλα,
ακόμη πιο ανατριχιαστικά. Κανείς δεν νομιμοποιείται να σας βουλώνει το
στόμα. Πάνω απ' όλα η ιερότητα της ελευθερίας του Λόγου. Έχουμε και λέμε
λοιπόν. Εσείς Σεβασμιότατε, θέλετε να μιλάτε ελεύθερα και ανεμπόδιστα
και να δέεσθε για την έλευση της ώρας που θα κρεμάτε ανάποδα κυρίως
ομοφυλόφιλους προς αποκαθαρισμόν του τόπου από τα κουσούρια των πάσης
φύσεως ανωμάλων. Ωραία!
Νομίζω
όμως ότι είναι έντιμο, δίκαιο και ηθικό να βγάζετε και σεις προθύμως
στο προσκήνιο και τα δικά σας κουσούρια, εάν και εφόσον φυσικά, Θεός
φυλάξοι, υπάρχουνε τέτοια.
Η
μοίρα επεφύλαξε η αρχή να γίνει απ' αυτή την ηλεκτρονική επαφή μας.
Πείτε μας λοιπόν Δέσποτα: με ποιόν τρόπο στην ζωή σας ικανοποιείτε την
θεία αναστάτωση, το θείο ηφαίστειο που το λέμε ένστικτο της διαιώνισης
του είδους, την ώρα που αυτό εκρήγνυται και σας στέλνει βιαίως στο άλλο
φύλλο; Οι προσφερόμενες λύσεις του τυραννικού προβλήματος δεν είναι δα
και πολλές. Αν αφαιρέσουμε την συνεύρεσή σας μετά γυναικός τινός που λόγω ιερατικού σας αξιώματος, τουλάχιστον επισήμως, απαγορεύεται, μένουν άλλες τέσσερις:
Η
πρώτη χρονολογικά, είναι η λύση που μας εισάγει, με τρόπο διόλου
φυσικό, στις ηδονές και τα βάσανα του ερωτικού ενστίκτου. Είναι η πρώτη
μας αγάπη, ο αυνανισμός
Άλλη λύση είναι η ομοφυλοφιλική ερωτική σχέση.
Μια ακόμα με πολλά τραγικά θύματα, είναι δυστυχώς η παιδοφιλία. Σπάνια αλλά υπαρκτή.
Άλλη
μια λύση είναι η λεγόμενη εγκράτεια που εγώ δεν πολυπιστεύω στην ύπαρξη
της. Την θεωρώ ως δήλωση προς απόκρυψη ενοχικών ολισθημάτων. Η
περίπτωση της ανικανότητας από παθολογικά αίτια, οργανικά ή ψυχολογικά,
παίζει με πολλές πιθανότητες να δημιουργεί δυστυχίες.
Όποια
περίπτωση ταιριάζει με τον δικό σας βίο, θα την δεχτούμε Σεβασμιότατε
ως ειλικρινή, όταν φυσικά θελήσετε να την βγάλετε στη φόρα, όπως οφείλει
να πράξει ένα σεβαστό πρόσωπο που αγωνίζεται χρόνια για το δικαίωμα
στην ελευθερία του Λόγου όπως ελόγου σας.
Εναγωνίως αναμένουμε την γενναία εξομολόγησή σας.
