Η συστολή του χρόνου!

Αυτό με τον Άγιο Πορφύριο τον καυσοκαλυβίτη το μάθατε;

Είναι ο αγαπημένος άγιος του κ. Χριστόδουλου Πρωτοπαπά, του νέου προέδρου του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού μετά την παραίτηση του κ Σταμάτη Κριμιζή. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

Ο κ. Κριμιζής ήταν διαστημικός επιστήμονας με συμμετοχή σε μεγάλα προγράμματα των ΗΠΑ και της ΝΑΣΑ και της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Τον έβαλε ο Σύριζα (ο υπουργός Ν.Παππάς) επικεφαλής του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού. Μπράβο! 

Μετά από ένα μήνα περίπου ο Κριμιζής παραιτήθηκε. Στην επιστολή παραίτησής του τα λέει όλα: 

«Πολύ σύντομα μου έγινε σαφές ότι ο κ. Γ.Γ. Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Β.Μαγκλάρας) έχει αναλάβει, υπό την ανοχή του κ. Υπουργού, το ρόλο του «Τσάρου του Διαστήματος» στην Ελλάδα, αν και δεν έχει καμία γνώση και εμπειρία σε αυτόν τον τομέα. Φαίνεται λοιπόν πως εγώ περισσεύω, εφόσον δεν δέχομαι να είμαι φερέφωνο κανενός. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατόν, αξιοποιώντας τους καλύτερους. Δυστυχώς η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε».
Και πάλι μπράβο! Αυτή τη φορά όχι στον Σύριζα αλλά στον κ. Κριμιζή που δεν μάσησε.

Στη θέση του κ. Κριμιζή, μπαίνει τώρα ο Χριστόδουλος Πρωτόπαπας. Είναι Κύπριος κι έχει διατελέσει πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Δορυφορικών Οργανισμών. Δεν έχει τα προσόντα του Κριμιζή και επί πλέον γράφει κάτι κουφά στο Φ/Β όπως τα παρακάτω:

Είναι 3 Απριλίου 2016 και το ηλιοβασίλεμα στο Σούνιο τον εμπνέει: "Η Ελλάδα και η Ρωμιοσύνη δεν πεθαίνει ποτέ κουφάλες Ευρωπαίοι. Όταν εμείς κτίζαμε ναούς και γράφαμε κωμωδίες και τραγωδίες εσείς ζούσατε στις λάσπες, τρώγατε ωμό κρέας και μιλούσατε άπλυτοι με άναρθρες κραυγές." 

Σε άλλη ανάρτησή του λέει: «... μοναδικό και μεγαλύτερο θαύμα του Αγίου (Πορφυρίου του καυσοκαλυβίτη), η συστολή του χρόνου όχι για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου που πασχίζουν σήμερα οι φυσικοί που ασχολούνται με τη θεωρία της σχετικότητας και τη φυσική των υψηλών ενεργειών να πραγματοποιήσουν, αλλά πάνω από μια ώρα» (σημειωτέον ότι την συστολή του χρόνου την έκανε ο Άγιος για να προλάβει μια μοναχή να γυρίσει στο μοναστήρι!!!)

Τι να πούμε ... και πάλι μπράβο; Ε, όχι! Έλεος θα πούμε, έλεος!