Κώστας Καραμανλής ο μικρός

Ηγέτης και πρώην πρωθυπουργός που επί 13 χρόνια σιωπά και εισπράττει, που μας πτώχευσε και μας δούλεψε αρκετά όσο ήταν στην εξουσία με σκάνδαλα και φανφάρες. Γιατί, όμως,απολαμβάνει μιας ασυλίας και διατηρεί ακόμα ένα πολιτικό βάρος;

Απλός είναι ο λόγος.

Γιατί υπάρχουν ακόμα δεξιοί, πολλοί μάλιστα, που στο όνομα Καραμανλής (λόγω της παλιάς ΕΡΕ) σκύβουν ευλαβικά το κεφάλι, όπως ακριβώς το σκύβουν σε Χριστόδουλους (λόγω θρησκείας), Κωνσταντίνους (λόγω βασιλείας) και σε άλλους κηφήνες ή ηλίθιους ή σε άχρηστους που αυτοαποκαλούνται "άριστοι" ή ακόμη και σε καθάρματα.

Όσο υπάρχει μια μάζα ανόητων συνανθρώπων μας που τους ακολουθούν και οι οποίοι με την ψήφο τους καθορίζουν το μέλλον της χώρας, οι πολιτικοί του δημοκρατικού κέντρου και της αριστεράς θα "σέβονται" τις επιλογές τους και θα προσπαθούν να τις εκμεταλλευτούν για κάποιον καλό σκοπό, για τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Έτσι, βέβαια, πληρώνουν σαν τίμημα το ότι κρατούν κι αυτοί τους φελλούς στην επιφάνεια.

Αυτό είναι όλο.

Αυτός ο κύκλος θα διαρκεί όσο ο λαός θα σκύβει το κεφάλι σε εξουσιαστικούς μηχανισμούς και δεισιδαιμονίες. Γιατί στην δημοκρατία χρειάζεσαι την πλειοψηφία κι αυτό είναι πολυτιμότερο αγαθό από τις νίκες που στηρίζονται σε γκιλοτίνες ή σε γκουλάγκ. Έστω και με το τίμημα να είναι "εθνάρχης" ένας Χομεϊνί και "πολιτικός" ένας Βούδας.

Ημέρα ολοκαυτώματος των Εβραίων σήμερα 27 Γενάρη.

Ημέρα ολοκαυτώματος των Εβραίων σήμερα 27 Γενάρη

Όπως η δική μας μέρα της γενοκτονίας στις 19 του Μάη.

[Αντιγράφω από την Χριστίνα Κωστή.]

27 Γενάρη, εθνική ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων

Ήταν 27 Ιανουαρίου του 1945 όταν τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου στην Πολωνία.

Από το 2005 η 27η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

YOUTUBE.COM

Ζακ Στρούμσα Ο ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ ΤΟΥ AUSCHWITZ εκπομπή του Δαυίδ Ναχμία

Κρατούμενος "121000097". Αυτό το νούμερο τού έ

Η ημιμάθεια των αρίστων πιάνει ταβάνι

Στην χτεσινή απάντηση του Γεραπετρίτη στην κατάθεση πρότασης δυσπιστίας από τον Τσίπρα, για λογαριασμό του πρωθυπουργού, ακούσαμε μιαν αρχαία ρήση του ¨Λυσία από τον λόγο του "περί αδυνάτων". Τα "αρχαία" δεν είναι ειδικότητά μου, αλλά ψάχνοντας την ιστορία του ρητού του Λυσία που ανέφερε ο Γεραπετρίτης στην Βουλή είδα τα εξής:

Ο Λυσίας είπε "ευγνωμονώ που μου δώσατε την ευκαιρία να πω για το δίκιο του πελάτη μου" υπερασπιζόμενος έναν ανάπηρο που έπαιρνε τον οβολό σαν αναπηρική σύνταξη από το δημόσιο ταμείο και τον κατηγόρησαν ότι ήταν μια χαρά κι όχι ανάπηρος. Ο Λυσίας έπεισε τους δικαστές ότι ο πελάτης του ήταν ανάπηρος.

Το ίδιο κι ο Γεραπετρίτης κι οι άλλοι ομιλητές της ΝΔ προσπαθούν από χτες να αποδείξουν ότι ο "πελάτης" που υπερασπίζονται, δηλαδή ο Μητσοτάκης, είναι όντως ανάπηρος, δεν έβλεπε, δεν άκουγε, δεν μύριζε τίποτε από τις αποδεδειγμένες υποκλοπές, και πρέπει να αθωωθεί. Φοβερή αντιστοίχιση του ρητού με την πραγματικότητα.

Πιο εύστοχη απάντηση από την χτεσινή του Γεραπετρίτη στον Τσίπρα δεν έχω ξαναδεί.

Η ημιμάθεια των αρίστων πιάνει ταβάνι.

Ας προσέξει το ΠαΣοΚ

Η προφανής πορεία για το ΠαΣοΚ σήμερα είναι η στέρεα τοποθέτησή του στο ευρύ αντιδεξιό μέτωπο με στόχο την καταδίκη αυτής της κυβέρνησης που είναι η χειρότερη της μεταπολίτευσης και η πλέον χειριστική σε βαθμό κακουργήματος.

Το ΠαΣοΚ, βοηθούντος και του σκανδάλου των υποκλοπών, έκανε το αναγκαίο βήμα πριν μερικούς μήνες και διακήρυξε ως στόχο του την εκδίωξη της ΝΔ από την εξουσία. Ο Σύριζα ΠΣ από την πλευρά του διακήρυξε την θέση του υπέρ της "προοδευτικής συνεργασίας" όπως την ονόμασε που είναι προφανώς η συνεργασία του Σύριζα ΠΣ με το ΠαΣοΚ Κιναλ κατά βάση και με όποιες άλλες δυνάμεις βρεθούν σε ένα κοινό προοδευτικό και δημοκρατικό (ή σοσιαλδημοκρατικό) πρόγραμμα. Ως εδώ καλά.

Η ιστορία δεν τελειώνει όμως εδώ. Δεν ξέρω ποια μύγα τσίμπησε τελευταία τον Ανδρουλάκη κι άρχισε τα ήξεις αφίξεις ότι ούτε ΝΔ ούτε Σύριζα ΠΣ (που είναι πολύ διαφορετικό από το "ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας"). Θα πέσει μια κυβέρνηση εξ ουρανού για να κυβερνηθεί η χώρα ή θα πάρει αυτοδυναμία το ΠαΣοΚ, πώς την έχει δει;.

Αν το ΠαΣοΚ (ή ο Ανδρουλάκης) σκοπεύει να στηρίξει την Δεξιά, είτε με τον Μητσοτάκη είτε με κάποιον άλλον επικεφαλής, αυτό θα πρέπει να γίνει γνωστό στον κόσμο. Ο λαός που θα ψηφίσει πρέπει να το ξέρει και, φυσικά, θα το μάθει έτσι κι αλλιώς γιατί με κρυφτούλι δεν πας σε εκλογές. Αν ο Ανδρουλάκης σκοπεύει να σύρει το ΠαΣοΚ σε Παπαδήμους και Σαμαράδες, όπως έγινε το 2011-15 ο δημοκρατικός κόσμος θα πρέπει να το μάθει και να φερθεί ανάλογα. Και θα το μάθει.

Γι αυτό ο Ανδρουλάκης (και κάθε δημοκράτης μέσα στο ΠαΣοΚ) πρέπει να προσέξει. Αν είναι η δεξιά που τον γοητεύει, με γεια του με χαρά του, πήγαν κι άλλοι πριν από αυτόν στο μέλι. Αν σκοπεύει να ξαναφέρει το ΠαΣοΚ στον δημοκρατικό χώρο, στην αληθινή του μήτρα, ας πάψει να παίζει και να γίνεται όμηρος Λομβέρδων και Καϊλήδων. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!

Να επεκταθεί ο Ηλεκτρικός για γραμμή Μετρό στον δυτικό Πειραιά

Σε σημερινή σύσκεψη με βουλευτές της Β' Πειραιά στο Δημαρχείο Κερατσινίου (έγινε με πρωτοβουλία του Δήμου) κατέθεσα μια πρόταση για την χάραξη της γραμμής Μετρό. Η πρόταση είναι ιδέα του Βασίλη Ιγγλίζ. Την έδωσα στον Δήμο και στους παρόντες βουλευτές.

Το ουσιαστικό στοιχείο της πρότασης είναι η χάραξη που προβλέπει ότι η περιοχή του δυτικού Πειραιά πρέπει να εξυπηρετηθεί με την επέκταση της πράσινης γραμμής του Μετρό, δηλαδή του Ηλεκτρικού. Συγκεκριμένα:

Υπογειοποίηση του τμήματος Νέο Φάληρο - Πειραιάς (αποφασισμένο προ πολλού).

Νέα διαδρομή υπόγεια από Νέο Φάληρο σε Καστέλλα (πιθανά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά επί της Γρ.Λαμπρακη). Από Καστέλλα στον σημερινό Σταθμό ΗΣΑΠ (υπογείως).

Η γραμμή θα διασχίζει κάθετα την μπλε γραμμή (Μανιάτικα, Καλιμασιώτη, Δημοτικό θέατρο) και θα συνεχίζει Άγιο Διονύσιο, Λιπάσματα, κέντρο Κερατσινίου, Αμφιάλη, Ικόνιο, Πέραμα και μετά (αν υπάρξει υπόγεια σύνδεση) Σαλαμίνα.

Την πρόταση συνόδευσα με ένα πρόχειρο επί τόπου σχεδιασμένο σκίτσο των διαδρομών και την παρέδωσα στα χέρια τους. Είναι αυτό που παραθέτω στην φωτογραφία.

Παιχνίδια με τον Κασιδιάρη και την Χρυσή Αυγή

 Το ΚΚΕ ξεκαθαρίζει: "Δεν θα δεχθούμε όρους συμμετοχής στις εκλογές που θέτουν επικίνδυνες γενικεύσεις. Η κυβέρνηση επαναφέρει την θεωρία των «δύο άκρων» με πρόσχημα την ναζιστική «Χρυσή Αυγή".

Ας προσέξει ο Σύριζα ΠΣ. Ούτε ένα βήμα πίσω από τις ελάχιστες δημοκρατικές εγγυήσεις ελευθερίας δεν πρέπει να πάμε προκειμένου να διευκολυνθούν οι εκλογικοί σχεδιασμοί του Μαξίμου. Επ' ευκαιρία, ας τεθεί όρος για μια οποιαδήποτε σύμπλευση, φυσικά στο θέμα και μόνον του εκλογικού νόμου, η αποδοχή της απλής αναλογικής από την κυβέρνηση. Χωρίς υποχωρήσεις στην ελευθερία λόγου, ψήφου, εκλογιμότητας και χωρίς σκοπιμότητες.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Όλες οι αντιδράσε

Πολύς ντόρος για το τίποτε.

Τα κανάλια, σε κοινές πολύωρες συνδέσεις σήμερα μιλούν για πέντε χιλιάδες νοσταλγούς του τέως στην Μητρόπολη. Δεν είναι πολλοί, αλλά κι αυτοί που πήγαν ποιοί ήταν άραγε και τι ζητούσαν;

Νομίζω πως δεν είναι η τηλεόραση που τούς έστειλε στην ουρά για να προσκυνήσουν τον μαρμαρωμένο βασιλιά. Όχι, είναι πολύ παλιότερα τα εφαλτήριά τους, είναι ο εμφύλιος του 1915 (Βενιζέλος εναντίον του ηλίθιου Κωνσταντίνου) που έγινε εμφύλιος του 1945 (για να μην επικρατήσει η λαοκρατία) και μετά χούντα του 1967.

Από εκείνους τους παλιούς διχασμούς και τις ανώμαλες καταστάσεις κρατάει αυτό το πόπολο των πελατών του αναχρονισμού, που εμφανίστηκε σήμερα στην Μητρόπολη. Εμφανίστηκε με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα εκείνων των φιλοβασιλικών του '15, των ταγματασφαλιτών του '45 και χουντικών καθαρμάτων του '67.

Υπάρχουν και κάποιοι νεώτεροι φιλοβασιλικοί (νέας κοπής) που πιθανώς να συμπαθούν τον τέως λόγω γκλαμουριάς και λόγω δικαιολογημένης άγνοιας. Δεν νομίζω ότι αυτοί πήγαν για να τον προσκυνήσουν.

Ας μην ανησυχούμε λοιπόν οι δημοκρατικοί πολίτες. Μια δράκα οπισθοδρομικών είναι που έδωσαν την τελευταία τους παράσταση. Ήταν λίγοι, ξέπνοοι και απογοητευμένοι. Ο Μητσοτάκης τους θέλει για πελάτες του και τούς έκανε το χατίρι να δώσει την Μητρόπολη για προσκύνημα και το Τατόι για την ταφή. Αυτό ήταν όλο.

Ας γυρίσουμε σελίδα

Όσο θυμάμαι την ζωή μου, από τα μέσα της δεκαετίας του '70 που τελειώσαμε με την χούντα, ως τέλος της δεκαετίας του 2010, κάθε χρονιά ήταν καλύτερη από την προηγούμενη. Ήταν μια συνεχής άνοδος της "ποιότητας ζωής", θες του βιοτικού επιπέδου, θες της εξέλιξης των ηθών, θες του πολιτικού κοινωνικού κλίματος, ακόμα και της προσωπικής ζωής. Ήταν το αποτέλεσμα διαφόρων γεγονότων και εξελίξεων στον περιβάλλοντα χώρο και μέσα μου. Την ίδια αίσθηση με μένα έχουν και πολλοί άλλοι με τους οποίους έχω συζητήσει. Και δεν είναι θέμα ηλικίας αυτή η αίσθηση, όσο κι αν κι η ηλικία παίζει τον ρόλο της. Πρόκειται για μια εντύπωση που προκύπτει σε όλες τις ηλικίες, όσων έχω μιλήσει και βρήκα να έχουν παρόμοια αίσθηση. Εξάλλου και οι αντικειμενικοί δείκτες που μετρούν στοιχεία της ποιότητας ζωής (οικονομία, εκπαίδευση, εισόδημα, ελευθερία κτλ) το ίδιο δείχνουν, με την ίδια αίσθηση συμφωνούν. Πρόκειται για ένα γενικό αίσθημα συνεχούς "ανόδου" προς κάποιο απροσδιόριστο όριο που έλεγες πως δεν θα τελειώσει ποτέ, θα σταματήσει μόνο με το βιολογικό τέλος μας.

Ώσπου ήρθαν τα τελευταία χρόνια, ειδικά από το 2011 μέχρι και τώρα, όπου κάθε χρονιά είναι και χειρότερη. Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι θέμα εξαρτώμενο από την ηλικία. Αυτός ο παράγοντας είναι δεδομένος, αλλά εκείνα που παίζουν ρόλο για την δημιουργία της αίσθησης ότι όλα χειροτερεύουν είναι το διεθνές κλίμα, οι τοπική δική μας εθνική κατάπτωση, αλλά, και πράγματα του στενότερου περιβάλλοντος, είτε του δικού μου είτε των συνομιλητών μου. Τα κλειστά μαγαζιά που έχουν γεμίσει τους δρόμους, τα ανοιχτά μαγαζιά που είναι άδεια από πελάτες (πλην σουπερμάρκετ και φαγάδικων), η ανεργία ή υποεργασία (με εξευτελιστικές αποδοχές) που είναι πια συνηθισμένη, η μιζέρια σε όλους τους επίσημους δείκτες (από ΑΕΠ μέχρι Δείκτη ελευθερίας του τύπου) και ένα σωρό άλλοι παράγοντες που μεταξύ τους αλληλοσυμπληρώνονται και επηρεάζει ο ένας τον άλλον, δημιουργούν αυτή την αίσθηση ότι τα πράγματα πάνε κάθε χρόνο και χειρότερα.

Δεν έχω μαγική συνταγή για την αλλαγή της κατάστασης. Προσωπικά πιστεύω ότι η κυβερνητική αλλαγή είναι ουσιαστικό στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ, αλλά, ξέρω ότι δεν συμμερίζονται όλοι την άποψή μου. Άλλοι βρίσκουν το κρίσιμο σημείο που πρέπει να αλλάξει σε νοοτροπίες βαθύτερα ριζωμένες, σε θέματα DNA, θρησκείας, ιστορίας κτλ. κι άλλοι προτείνουν σαν μόνη λύση την φυγή.
Ένα είναι βέβαιο, αυτή η πορεία πρέπει να αντιστραφεί αν δεν θέλουμε η Ελλάδα (το νεοελληνικό κράτος δηλαδή) και οι Έλληνες να βυθιστούμε, με επιταχυνόμενο ρυθμό, σε έναν αδιέξοδο δρόμο οικονομικής φτώχειας και πνευματικής μιζέριας. Όποιες κι αν είναι οι εκτιμήσεις του καθενός για το τί μας οδήγησε εδώ, πρέπει επειγόντως να συμφωνήσουμε στο πώς θα ξεφύγουμε από την μέγγενη που μας τραβά προς τα κάτω. Ας είναι οι εκλογές του 2023 ένα ουσιαστικό βήμα για την αντιστροφή αυτής της πορείας. Ας τελειώσουμε οριστικά με τα μνημόνια και τις ουρές τους, δηλαδή με όσα επέφεραν στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό μας βίο. Ας γυρίσουμε σελίδα.

Πέθανε ένας ακόμα άνθρωπος

Συμπαθής σαν πρόσωπο ο Κωνσταντίνος, γιατί μιλούσε σαν φιλέλληνας, ωστόσο στην διάρκεια της τριετούς παρουσίας του στο ύπατο αξίωμα (1964-1967) πρόλαβε να κάνει δύο τεράστια λάθη που στοίχισαν στην χώρα πολλά κι έληξαν με την απώλεια του 40% της Κύπρου.

Το 1965 στις 15 Ιουλίου οδήγησε με τις πρωτοφανείς αυταρχικές ενέργειές του σε παραίτηση τον λαοφιλή, εκλεγμένο με 53% πρωθυπουργό της χώρας και ξεκίνησε την περίοδο της αποστασίας. Έκανε την Ελλάδα μπανανία, θύμισε ότι ήμασταν προτεκτοράτο κι όχι κράτος.

Το 1967, λίγο πριν τις εκλογές που θα έδιναν την παμψηφία στον Γεώργιο Παπανδρέου, οργάνωσε βασιλικό πραξικόπημα για την ανατροπή της θέλησης του λαού. Τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες κι εκείνος τους νομιμοποίησε. Ξανάκανε την Ελλάδα μπανανία επιβεβαιώνοντας ότι ήταν ξένος πράκτορας κι όχι Έλληνας πολίτης.

Χτες πέθανε όπως θα πεθάνουμε όλοι.

Η ιστορία θα καταγράψει σαν μόνη θετική του πράξη το γεγονός ότι εξευτέλισε τον θεσμό της βασιλείας κι έτσι μάς απάλλαξε από αυτόν οριστικά κι αμετάκλητα. Άντε γεια!

ΝΕΜΕΣΗ

700 χιλιάρικα η Μενδώνη με την Παπαγιωταρέα για ταξίδια. 100 χιλιάδες για απαγορευμένες δια νόμου ... νομικές συμβουλές η Άννα Ευθυμίου, κομπίνες η Σπυράκη, 400 χιλιάδες για τον Πάτση, δισεκατομμύρια σκανδάλων που η κυβέρνηση ΚΑΛΥΠΤΕΙ αντί να βγάζει στο φως, υποκλοπές που προσπαθεί να συγκαλύψει, Λιγνάδης, Γεωργηιάδης, Βουρθιώτης κι ένας εσμός προσώπων που την περιτριγυρίζουν όπως οι αλογόμυγες τα κόπρανα, μια κυβέρνηση γελοία που ακόμα αντέχει χάρη σε κάποιους Έλληνες που την στηρίζουν.

Οι δεξιοί δικαιολογούνται εν μέρει ή και εν πολλοίς ακόμα. Είτε νιώθουν αποστροφή γι αυτήν την κυβέρνηση, είτε νιώθουν αλλυλεγγύη, έτσι έμαθαν από μικρά παιδιά, αυτή είναι η ομάδα τους, την στηρίζουν (δεν ξέρω για πόσο ακόμα...). Εκείνο που με αγαναχτεί είναι κάτι "κεντρώοι" τωρινοί που για χρόνια αμέτρητα ήταν "αριστεροί" κι οι οποίοι, από μίσος προς τον Τσίπρα και τον Σύριζα, στηρίζουν Μητσοτάκη!!! Ζηλεύουν τον όμορο χώρο, τον γεννημένο από την ίδια μήτρα (του ΚΚΕ, του ΚΚΕ Εσ και του ΠαΣοΚ) που κατάφερε αυτό που εκείνοι ονειρεύονταν, την κυβερνώσα αριστερά.

Καθύβρισαν συντρόφους τους, τάχτηκαν με ό,τι πιο σαθρό κυκλοφορεί στην ελληνική πολιτική σκηνή, φόρεσαν ακόμη και περικεφαλαίες και κατέληξαν στην δεξιά και μάλιστα του Μητσοτάκη, αυτού του θλιβερού τύπου που μόνο με τον Μίστερ Μπιν συγκρίνεται και που ανενδοίαστα χτυπά κάθε λαϊκή κατάκτηση και ξεδιάντροπα στηρίζει κάθε μεγάλο συμφέρον.

"Κωλοέλληνες!", θα τους έλεγε ένας εξ αυτών.

Στις εκλογές που έρχονται ελπίζω να είναι παρούσα η Νέμεση, η κόρη της Νύχτας, για να τιμωρήσει την αλαζονεία τους.

***

[Ο πίνακας είναι η Νέμεση του Άλφρεντ Ρέτελ, από τον 19ο αι.]

Να διεκδικήσουμε γραμμή Μετρό σε Κερατσίνι-Δραπετσώνα

Με επιστολή μου προς τον δήμο ζήτησα σε μια προσεχή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ή σε μια ξεχωριστή συνεδρίαση δημοτικού ελέγχου (αν γίνει ποτέ) να συζητήσουμε τα παρακάτω:

1) το θέμα της επέκτασης της γραμμής Μετρό για Κερατσίνι και Δραπετσώνα. Είναι ζήτημα που το έχουμε συζητήσει στο παρελθόν αλλά αποτέλεσμα δεν βγήκε. Θα ήθελα να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω ώστε (το 2028 τουλάχιστον που θα κριθούν οι νέες χαράξεις) να είμαστε έτοιμοι. Μαζί με αυτό, ζήτησα να δούμε το ενδεχόμενο να ξεκινήσει επιτέλους η συγκοινωνιακή μελέτη για ολόκληρο τον δήμο (υπάρχει ως πρόβλεψη).

2) την πορεία της Έρευνας του ΕΜΠ και της πολεοδομικής μελέτης ανάπλασης που ακολουθεί.

Πριν μας εξοντώσουν όλους

Διαβάζει κανείς το παρακάτω και καταλαβαίνει ότι στην κοινωνία αυτή χρειάζεται επειγόντως αλλαγή.

Από Γιάννης Κυριακάκης

Το παρακάτω μήνυμα διάβασε ο αδερφός της 12χρονης από τον Κολωνό στη Λαϊκή Συνέλευση της γειτονιάς.

«Με λένε Κώστα

Θέλω να σας πω από την πρώτη στιγμή πως έγιναν τα πράγματα.

Όταν η θεία μου βρήκε στο κινητό της αδελφής μου όσα περνούσε αμέσως τα έστειλε στη μάνα μου. Εγώ ήμουν μαζί της εκείνη την ώρα, η μητέρα μου κόντεψε να τρελαθεί, φώναζε, έκλαιγε δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε τι έχει γίνει. Το πρώτο που έκανε η μάνα μου και ο πατέρας μου πήγαν στο αστυνομικό τμήμα του Κολωνού.

Εκεί τους είπαν ότι θέλουν να καταγγείλουν το βιασμό της κόρης τους και είπαν και το όνομα του Μίχου. Οι αστυνομικοί τους είπαν να περιμένουν γιατί έχουν κάτι σοβαρό. Περίμεναν 1 ώρα. Όση ώρα περίμεναν έξω έβλεπαν να πηγαινοέρχονται στο γραφείο του διάφοροι αστυνομικοί και φαίνονται αναστατωμένοι. Τους είπαν να φύγουν γιατί έχουν κάτι σοβαρό και να έρθουν την άλλη μέρα.

Την επόμενη μέρα πήγαν πάλι και τους είπαν να περιμένουν να μην κάνουν τίποτα και το μάθει ο Μίχος και κρύψει στοιχεία. Οι γονείς μου πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και τους είπαν να πάνε στην ΓΑΔΑ να κάνουν καταγγελία.

Περιμέναμε 40 μέρες και δεν είχε γίνει τίποτα και ξανά πήγε η δικηγόρος με την μάνα μου στην ΓΑΔΑ και ρώτησαν γιατί είναι ελεύθερος και τους είπαμε ότι αν δεν τον πιάσετε θα πάμε στο εισαγγελέα και την άλλη μέρα τον συλλάβανε.

Από την επόμενη μέρα τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι ήταν έξω από το σπίτι μας και όλοι ήξεραν πού μένουμε και δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω, δεν σέβονταν τίποτα. Του Μίχου το σπίτι δεν το έμαθε κανένας, τη φωτογραφία της γυναίκα του και του παιδιού του δεν την έδειξε κανείς.

Σε τρεις μέρες ήρθε η αστυνομία σπίτι μας τα έκανε άνω κάτω, έπιασαν τη μάνα μου χωρίς κανένα στοιχείο, δεν βρήκαν τίποτα στα κινητά ούτε του πατέρα μου ούτε της μάνας μου. Χρήματα που λένε ότι βρέθηκαν στο λογαριασμό της μάνας μου ήταν 100 ευρώ.

Θέλω να σας μιλήσω λίγο για τη μάνα μου. Ήταν πάντα δίπλα μας για ό,τι χρειαζόταν, μας πρόσεχε, ασχολιόταν με τα σχολεία μας, εγώ που είχα διάφορα προβλήματα υγείας μικρός πάντα ήταν δίπλα μου στο νοσοκομείο που πήγα πολλές φορές.

Είχαμε οικονομικά προβλήματα γιατί ήμαστε 8 αδέλφια αλλά πάντα υπήρχε το φαγητό και τα απαραίτητα. Στη πλατεία που παίζαμε τα καλοκαίρια η μαμά ήταν αυστηρή και δεν μας άφηνε και ο πατέρας μου πάντα έμπαινε στη μέση και δε μας χάλαγε χατίρι και μας πρόσεχε.

Όλα τα αδέλφια είμαστε πολύ αγαπημένα και τους γονείς μας τους λατρεύουμε. Από τη στιγμή που η μάνα μας έφυγε από το σπίτι και είναι φυλακή έχει η ζωή μας καταστραφεί. Αντί να είναι μαζί μας και να βοηθήσει και την αδελφή μου που έχει περάσει όλα αυτά είναι μακριά μας και δεν το αντέχουμε.

Τη μάνα μας και η γιαγιά μου και η θεία μου όλοι την αγαπούν πάρα πολύ και πάντα τη βοηθούσαν για να μας μεγαλώσει. Όλα αυτά που μας έχουν συμβεί μας έχουν κάνει πιο αγαπημένους και πιο δεμένους.

Είναι άδικο και εκδικητικό που έχουν μέσα τη μάνα μας. Αντί να πιάσουν τόσους, για 200 άτομα μιλάει η αστυνομία έχουν αφήσει έξω τους παιδοβιαστές και έχουν τη μάνα μου φυλακή για να μας διαλύσουν.

Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το μήνυμα που θέλουν να δώσουν σε όποιον του συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι, αν κάποιος μιλήσει για βιασμούς θα περάσει αυτά που περνάει η οικογένειά μου. Ποιο παιδί θα τολμήσει και ποια οικογένεια θα πάει να καταγγείλει αν κάτι του συμβαίνει. Θα τον ξεφτιλίσουν και θα του διαλύσουν τη ζωή.

Πολλά τα παραδείγματα για τόσους που έχουν έξω. Ο μπάτσος που σκότωσε τον 16χρονο είναι έξω, ο μπάτσος που έκδιδε και κακοποιούσε την κοπέλα στην Ηλιούπολη δικάστηκε είναι ένοχος και είναι έξω. Οι διάφοροι Λιγνάδηδες είναι έξω, τι άλλο να πούμε?

Έχουν περάσει 4 μήνες και δεν έχουν κάνει τίποτα για την υπόθεση μας. Είναι σίγουρο το μόνο που θέλουν είναι να συγκαλύψουν την υπόθεση και όσους εμπλέκονται, πολιτικοί, παπάδες, μπάτσοι, διάφορες προσωπικότητες και οι καλοί οικογενειάρχες που μπαίνουν στο ιντερνετ για να βρούνε να βιάσουν παιδιά. Ποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό.

Σε όσα έχουμε περάσει αυτούς τους μήνες δεν έχουμε καμία βοήθεια από πουθενά. Ούτε ψυχίατρος βοήθησε την αδελφή μου, κανένας από το κράτος δεν μας έλυσε κανένα πρόβλημα.

Από τη πρώτη στιγμή που η Λαϊκή Συνέλευση έκανε συγκέντρωση στη γειτονιά πήγα και βρήκα τους ανθρώπους εδώ και είναι δίπλα μας με πολλούς τρόπους. Μας βοηθάνε καθημερινά όλους μας. Ο κ. Μεγαλοοικονόμου ψυχίατρος είναι δίπλα στον πατέρα μου, σε εμένα στα αδέλφια μου και καθημερινά ασχολείται μαζί μας.

Αυτό που θέλω είναι να μην τους αφήσουμε να μας διαλύσουν. Να μην ζήσει κανένα παιδί αυτά που ζούμε εμείς.

Θέλω ο κόσμος που καταλαβαίνει τι είναι να είσαι φτωχός και πόσο εύκολα σε διαλύουν και δεν μπορείς να αντιδράσεις, να αντιμετωπίσεις όλα αυτά και να υπερασπιστείς τον ευατό σου να είναι μαζί μας και να κάνουμε ότι μπορούμε για να βγει το συντομότερο η μάνα μου από τη φυλακή και όχι να μας κοροϊδεύουν και να μην προχωράνε την ένσταση που έχει έχει κάνει για αποφυλάκιση. Είναι μεγάλη αδικία να είναι η μάνα μου στη φυλακή και όλοι αυτοί που ευθύνονται να είναι έξω.»

από Giwrgos Bairamoglou

Παιχνίδια με τα Μάρμαρα

Να "δανειστεί" τα μάρμαρα του Παρθενώνα επιχειρεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη για λόγους προεκλογικούς. 

Αν τα δανειστεί θα έχει αναγνωρίσει κυριότητα στο Βρετανικό Μουσείο, πράγμα που συνιστά μιαν ακόμη εθνική μειοδοσία αυτής της επονείδιστης κυβέρνησης.

Πρέπει να πνιγεί αυτή η προσπάθεια στην χλεύη και στην πλήρη αποδοκιμασία μας!

Τι φταίει για την κακομοιριά της χώρας;

Φίλος στο F/Β (που ήταν και καθηγητής μου στο Πα.Πει σε ένα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα) αναρωτιόταν μεταξύ άλλων για το πώς συμβαίνει οι ίδιοι φοιτητές που έξω έχουν αξιόλογες πορείες, να βαλτώνουν εδώ στην χώρα μας. Απαντώντας, έκανα μερικές σκέψεις που τις παραθέτω εδώ.

Η εμπειρία μου στα σχολεία και πανεπιστήμια, στις δημόσιες υποθέσεις και στη ζωή μου που κύλησε όλη εδώ στην Ελλάδα, μού έδειξε ότι η έλλειψη αξιοκρατίας που συμβαδίζει χέρι-χέρι με την οικογενειοκρατία είναι η μεγάλη πληγή της Ελλάδας. Πρόκειται, κατά την γνώμη μου, για ένα ζήτημα που δεν ανάγεται στο DNA και στα γονίδια, αλλά, στο γεγονός ότι επί δυο χιλιάδες χρόνια περίπου αυτός ο τόπος αυτός αποτέλεσε μια ξεχασμένη γωνιά ημι-σκλάβων κι αγράμματων ανθρώπων. Για πάνω από χίλια χρόνια κυριαρχούσαν στον τόπο κάποιοι αφέντες-δούλοι των Ρωμαίων ή των Οθωμανών (κοτζαμπάσηδες) που συμπεριφέρονταν σαν μαφία (δηλαδή σαν πατερούληδες και καταπιεστές ταυτόχρονα) απέναντι στον λαό των σκλάβων Γραικύλων ή Ρωμιών. Από αυτούς διαμορφώθηκε η ραγιάδικη νοοτροπία που, δυστυχώς, ακόμα παράγει τα φαινόμενα της αναξιοκρατίας και της αδιαφορίας για τα κοινά που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο δημόσιο βίο μας. Από εκεί προέρχεται το σύγχρονο νεοελληνικό κράτος κι αυτή την βαλκανική κληρονομιά πρέπει να πετάξει από πάνω του για να γίνει σύγχρονη δυτική κοινωνία.

Νομίζω ότι, αντίθετα από ό,τι λέμε ή πιστεύουμε, δεν είμαστε ο λαός που έδωσε τα φώτα του στην Γη. Με τον λαό εκείνο, των θεών και της δημοκρατίας, δεν έχουμε την παραμικρή σχέση. Ίσως η μόνη μας σχέση να είναι ένα παρόμοιο DNA που τίποτε δεν σώνει γιατί η ύπαρξη ενός έξυπνου πατέρα δεν αποκλείει την γέννηση ενός ηλίθιου τέκνου. Ό,τι πολύ σπουδαίο ξεκίνησε κάποτε από εδώ έσβησε επί δυο ολόκληρες χιλιετίες και το μόνο που έμεινε ήταν το μαύρο σκοτάδι. Η κοινωνική (πολιτειακή εντέλει) ανάκαμψη δεν έρχεται σε διακόσια μόνο χρόνια. Το ατομικό ταλέντο, όμως, έξω από αυτή την χώρα, μπορεί ελεύθερα να αναδειχθεί. Αυτό κάνει την μεγάλη διαφορά του "μέσα" με το "έξω" για τους ανθρώπους που στην χώρα μας μαραίνονται κι έξω από αυτήν διακρίνονται σε όλους τους τομείς.

Τι είναι η ζωή;

Διαβάζοντας το σημερινό άρθρο του NEWS 24/7 με τίτλο "Ίσως το σύμπαν να είναι ένας γιγάντιος εγκέφαλος που σκέφτεται" (του Κ.Μανιάτη) που αναφέρεται στις σκέψεις και απόψεις της μεγάλης σύγχρονης φυσικού Σαμπίν Χοσενφέλντερ, μου ήρθε στο νου ένας Έλληνας του οποίου το βιβλίο διάβασα πριν σαράντα+ χρόνια και το είχα βρει εμπνευσμένο. Είναι το βιβλίο του Διαμαντή Φλωράκη με τίτλο "Τα Πονοτρόνια κι οι Αναρχικοί του Απόλυτου". Μυθιστόρημα είναι αλλά νομίζω πως βρίσκεται πιο μπροστά κι από τις πλέον σύγχρονες σκέψεις για τι τι είναι η ζωή. Αν θέλετε να ψυχαγωγηθείτε μαθαίνοντας, είναι το βιβλίο σας.

https://www.news247.gr/.../isos-to-sympan-na-einai-enas...