Συμπαθής σαν πρόσωπο ο Κωνσταντίνος, γιατί μιλούσε σαν φιλέλληνας, ωστόσο στην διάρκεια της τριετούς παρουσίας του στο ύπατο αξίωμα (1964-1967) πρόλαβε να κάνει δύο τεράστια λάθη που στοίχισαν στην χώρα πολλά κι έληξαν με την απώλεια του 40% της Κύπρου.
Το 1965 στις 15 Ιουλίου οδήγησε με τις πρωτοφανείς αυταρχικές ενέργειές του σε παραίτηση τον λαοφιλή, εκλεγμένο με 53% πρωθυπουργό της χώρας και ξεκίνησε την περίοδο της αποστασίας. Έκανε την Ελλάδα μπανανία, θύμισε ότι ήμασταν προτεκτοράτο κι όχι κράτος.
Το 1967, λίγο πριν τις εκλογές που θα έδιναν την παμψηφία στον Γεώργιο Παπανδρέου, οργάνωσε βασιλικό πραξικόπημα για την ανατροπή της θέλησης του λαού. Τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες κι εκείνος τους νομιμοποίησε. Ξανάκανε την Ελλάδα μπανανία επιβεβαιώνοντας ότι ήταν ξένος πράκτορας κι όχι Έλληνας πολίτης.
Χτες πέθανε όπως θα πεθάνουμε όλοι.
Η ιστορία θα καταγράψει σαν μόνη θετική του πράξη το γεγονός ότι εξευτέλισε τον θεσμό της βασιλείας κι έτσι μάς απάλλαξε από αυτόν οριστικά κι αμετάκλητα. Άντε γεια!
