Στην χτεσινή απάντηση του Γεραπετρίτη στην κατάθεση πρότασης δυσπιστίας από τον Τσίπρα, για λογαριασμό του πρωθυπουργού, ακούσαμε μιαν αρχαία ρήση του ¨Λυσία από τον λόγο του "περί αδυνάτων". Τα "αρχαία" δεν είναι ειδικότητά μου, αλλά ψάχνοντας την ιστορία του ρητού του Λυσία που ανέφερε ο Γεραπετρίτης στην Βουλή είδα τα εξής:
Ο Λυσίας είπε "ευγνωμονώ που μου δώσατε την ευκαιρία να πω για το δίκιο του πελάτη μου" υπερασπιζόμενος έναν ανάπηρο που έπαιρνε τον οβολό σαν αναπηρική σύνταξη από το δημόσιο ταμείο και τον κατηγόρησαν ότι ήταν μια χαρά κι όχι ανάπηρος. Ο Λυσίας έπεισε τους δικαστές ότι ο πελάτης του ήταν ανάπηρος.
Το ίδιο κι ο Γεραπετρίτης κι οι άλλοι ομιλητές της ΝΔ προσπαθούν από χτες να αποδείξουν ότι ο "πελάτης" που υπερασπίζονται, δηλαδή ο Μητσοτάκης, είναι όντως ανάπηρος, δεν έβλεπε, δεν άκουγε, δεν μύριζε τίποτε από τις αποδεδειγμένες υποκλοπές, και πρέπει να αθωωθεί. Φοβερή αντιστοίχιση του ρητού με την πραγματικότητα.
Πιο εύστοχη απάντηση από την χτεσινή του Γεραπετρίτη στον Τσίπρα δεν έχω ξαναδεί.
Η ημιμάθεια των αρίστων πιάνει ταβάνι.
