Τα κανάλια, σε κοινές πολύωρες συνδέσεις σήμερα μιλούν για πέντε χιλιάδες νοσταλγούς του τέως στην Μητρόπολη. Δεν είναι πολλοί, αλλά κι αυτοί που πήγαν ποιοί ήταν άραγε και τι ζητούσαν;
Νομίζω πως δεν είναι η τηλεόραση που τούς έστειλε στην ουρά για να προσκυνήσουν τον μαρμαρωμένο βασιλιά. Όχι, είναι πολύ παλιότερα τα εφαλτήριά τους, είναι ο εμφύλιος του 1915 (Βενιζέλος εναντίον του ηλίθιου Κωνσταντίνου) που έγινε εμφύλιος του 1945 (για να μην επικρατήσει η λαοκρατία) και μετά χούντα του 1967.
Από εκείνους τους παλιούς διχασμούς και τις ανώμαλες καταστάσεις κρατάει αυτό το πόπολο των πελατών του αναχρονισμού, που εμφανίστηκε σήμερα στην Μητρόπολη. Εμφανίστηκε με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα εκείνων των φιλοβασιλικών του '15, των ταγματασφαλιτών του '45 και χουντικών καθαρμάτων του '67.
Υπάρχουν και κάποιοι νεώτεροι φιλοβασιλικοί (νέας κοπής) που πιθανώς να συμπαθούν τον τέως λόγω γκλαμουριάς και λόγω δικαιολογημένης άγνοιας. Δεν νομίζω ότι αυτοί πήγαν για να τον προσκυνήσουν.
Ας μην ανησυχούμε λοιπόν οι δημοκρατικοί πολίτες. Μια δράκα οπισθοδρομικών είναι που έδωσαν την τελευταία τους παράσταση. Ήταν λίγοι, ξέπνοοι και απογοητευμένοι. Ο Μητσοτάκης τους θέλει για πελάτες του και τούς έκανε το χατίρι να δώσει την Μητρόπολη για προσκύνημα και το Τατόι για την ταφή. Αυτό ήταν όλο.
