Μιλώντας πρόσφατα με δυο φίλους μου διαπίστωσα (παραδόξως) ότι ο Μητσοτάκης ακόμα καλά κρατεί. Παραδέχτηκαν κι οι δυο ότι είναι ανάλγητος, ότι διαχειρίζεται την χώρα με τρόπο επισφαλή έως καταστροφικό και καθόλου δεν διαφώνησαν ότι έχουμε μπει σε μια περιπέτεια που οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Το δικαιολόγησαν όμως, ο ένας λέγοντας ότι ξέρει καλά αγγλικά και εκπροσωπεί την χώρα επάξια αφού μιλά σε ξένους ηγέτες με τα καλά αγγλικά του, κι ο άλλος λέγοντας ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε έτσι κι αλλιώς. Ο ένας θα ψηφίσει ΠαΣοΚ-Κιναλ κι ο άλλος δεν ξέρει ακόμα. Αυτά όλα μου δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης, μπορεί να έχει χάσει οριστικά το 40% που είχε, παραμένει όμως κοντά στο 30%. Δεν έχει καταρρεύσει ακόμα, προς το 20% και πιο κάτω, όπως δείχνουν κάποια πράγματα που ακόμα παίζονται. Η ενδεχόμενη βουτιά του καθόλου δεν έχει αποφευχθεί και θα εξαρτηθεί κυρίως από τις εξελίξεις στο ρεύμα και στον τιμάριθμο. Θεωρητικά πάντα, μπορεί και να ανακάμψει, αν και, συνήθως, ο θυμός των πολιτών είναι διαδικασία χωρίς επιστροφή.
Οι περισσότεροι συνομιλητές ή φίλοι μου, βέβαια, πνέουν μένεα εναντίον του Μητσοτάκη. Θεωρούν ότι κι άλλοι δεξιοί πρωθυπουργοί ακολούθησαν σκληρές πολιτικές, αλλά, αυτός ξεχωρίζει σε αναλγησία γιατί φαίνεται να το διασκεδάζει και να μην καταλαβαίνει τίποτε από τα προβλήματα του κόσμου. Ποτέ δεν έβλεπαν τόσο καθαρή την σύνδεση των πολιτικών με τους κάθε λογής πλούσιους και τους ολιγάρχες των ΜΜΕ ή των μεγάλων επιχειρήσεων. Θα ψηφίσουν τον Σύριζα ΠΣ για να διώξουν πάση θυσία τον Μητσοτάκη, ακόμα κι αν είχαν ψηφίσει ΚΚΕ ή Βαρουφάκη το '19. Αυτό δείχνει ότι ο Σύριζα ΠΣ θα μπορέσει να χτυπήσει την πρώτη θέση στις επερχόμενες εκλογές. Θα εξαρτηθεί και από το αν η ΝΔ θα συνεχίσει στον δρόμο της φθοράς ή αν θα ανακάμψει. Έτσι κι αλλιώς, όμως, θέλει κι άλλη δουλειά ώστε να εμπνεύσει σιγουριά στην φοβισμένη κοινωνία και, φυσικά, εξωστρέφεια. Και θέλει ένα καθαρό πρόγραμμα που να δείχνει πώς θα προστατευτεί ο πολίτης από την ΔΕΗ, πώς θα ανέλθει το ΑΕΠ, πώς θα γίνει το κράτος δημοκρατικό και δίκαιο.
Στο περιβάλλον μου επιβεβαιώνονται γενικά τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, με ένα πείραγμα της τάξης του 1-2%. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν την ΝΔ κάτω ή οριακά στο 30% (και μπορεί οι δημοσκόποι να της χαρίζουν ένα μικρό ποσοστό 1-2% για να την διατηρούν πρώτη) και τον Σύριζα κοντά στο 23% που πήρε και στις ευρωεκλογές του '19. Ίσως κι εδώ να κρύβουν ένα 1-2% περίπου για να μην αναθαρρήσει ο κόσμος και στραφεί προς τα εκεί πιο εύκολα. Το ΠαΣοΚ-Κιναλ επανακάμπτει αλλά φρενάροντας, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις κι είναι λίγο πάνω από το 10%. Κι εδώ μπορεί να του έβαζαν τις 2-3% παραπάνω μονάδες στην αρχή θεωρώντας ότι έτσι θα πλήξουν τον Τσίπρα, αλλά, όταν είδαν ότι πλήττουν την ΝΔ περισσότερο, πρέπει να τις αφαίρεσαν, αν δεν έκοψαν και κάτι παραπάνω για να του κόψουν την φόρα.
Στις εκλογές του 2023 (εκτός απροόπτου) η πρώτη θέση θα παιχτεί με μικρή διαφορά και το Κιναλ θα παίξει βασικό ρόλο στην δημιουργία του κυβερνητικού πόλου. Είτε συνεργαστεί με την ΝΔ, είτε με τον Σύριζα ΠΣ, λογικά θα πρέπει να θέσει όρο σχηματισμού κυβέρνησης την τετραετία, για να εξασφαλίσει ότι δεν θα συνθλιβεί σε επαναληπτική εκλογή με το μπόνους που ευνοεί απόλυτα τον δικομματισμό. Αυτό σημαίνει ότι η κάλπη της απλής αναλογικής μπορεί να δώσει κυβέρνηση τετραετίας κι αυτή πιθανότατα θα είναι μια δημοκρατική και προοδευτική κυβέρνηση του ΣύριζαΠΣ με το ΠαΣοΚ-Κιναλ και πιθανότατα το Μερα25. Μένει όμως όλα αυτά να τα δούμε.
