Ας
ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι αντίθετη στις ΗΠΑ,
ιδιαίτερα όταν υπάρχει μια Τουρκία πρόθυμη να κάνει τον αστυνόμο και να
την βάλει σε "τάξη" με τις πλάτες των συμμάχων μας. Αυτό όμως δεν
σημαίνει πως πρέπει η πολιτική της Ελλάδας να είναι ανισόρροπη, δηλαδή
να μην εξασφαλίζει ισορροπίες.
Για
δεκαετίες η Ελλάδα είναι και ήταν σύμμαχος των ΗΠΑ αλλά διατηρούσε μια
σχετική ανεξαρτησία γνώμης και πράξης. Το έκανε και στο μεσανατολικό (με
ίσες αποστάσεις απέναντι στο Ισραήλ και τους Άραβες), το έκανε και με
τις σχέσεις της με τις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ. Θα μπορούσε και θα ΈΠΡΕΠΕ να
διατηρήσει αυτήν την ιδιαιτερότητα, που θα ήταν πολύ λογική και ανεκτή
από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Τα επιχειρήματά μας πολλά.
- Η Τουρκία μας λύνει τα χέρια απέναντι στο ΝΑΤΟ. Αφού εκείνη κρατά ουδέτερη στάση, θα κάνουμε το ίδιο κι εμείς.
- Η Ναυτιλία μας, πρώτη στον κόσμο με άμεση σχέση με την διακίνηση αγαθών και τα εμπάργκο κάθε μορφής, μας λύνει τα χέρια απέναντι στην ΕΕ.
- Η ισχυρή ομογένεια στην Κριμαία και το Αζοφ-Ντονμπάς (όπως έχει ομογένεια και το Ισραήλ που παίζει σημαντικό μεσολαβητικό ρόλο) ,μας λύνει τα χέρια στο ουκρανικό.
- Η χώρα μας μπορεί να επικαλεστεί ακόμη και ιστορικούς δεσμούς για την διακριτή στάση της.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να μην δώσει λογαριασμό στο
ΝΑΤΟ όπως έκανε η Τουρκία και να απειλήσει με βέτο στην ΕΕ όπως η
Ουγγαρία κι οι χώρες της ιβηρικής. Εναλλακτικά
σε αυτή την πολιτική, η Ελλάδα μπορεί να το παίξει "πιστό σκυλί". Έχει
κι αυτό τα πλεονεκτήματά του, κι αυτό διάλεξε η Μητσοτάκης ΑΕ. Αυτό όμως
έχει και την ανασφάλεια ότι η Τουρκία μπορεί να μας υπερφαλαγγίσει
καθιστώντας άχρηστη την προθυμία κι εθελοδουλία μας. Αυτό του επεσήμανε
κυρίως ο Τσίπρας.
Τις
μέρες αυτές βλέπουμε την πολιτική της Τουρκίας να την έχει καταστήσει
ισχυρό παίκτη στην διεθνή σκηνή, με το ΝΑΤΟ να την ανέχεται και να την
παρακαλά, με την ΕΕ να μην τολμά να της τρίξει τα δόντια και με την
Αμερική να την ενισχύει στρατιωτικά με αεροπλάνα αποσιωπώντας τις
ενστάσεις που είχε για τους ρωσικούς πυραύλους.
Τις
μέρες αυτές βλέπουμε την Ελλάδα να εξαθλιώνεται οικονομικά από την ΕΕ
στα πλαίσια των κυρώσεων, να δέχεται χαστούκι από την Αμερική με την
ακύρωση του Ηστ Μεντ λόγω τουρκικών απαιτήσεων, και να δέχεται άμεσες
προσβολές (φυσικά αναπάντητες) από την Τουρκία με την αμφισβήτηση της
εθνικής της κυριαρχίας.
Χρόνος
και τρόπος αλλαγής πολιτικής δεν υπάρχει, ούτε δυνατότητα υπάρχει όσο η
κυβέρνηση πιστεύει πως κάνει το σωστό με την πολιτική του δεδομένου και
προβλεπτού. Οι εκλογές μόνο μπορούν να δώσουν λύση. Γι αυτό επείγει
πλέον να γίνουν γρήγορα. Για την απαλλαγή από την πολιτική της
υποτέλειας και την αλλαγή της εσωτερικής κι εξωτερικής μας πολιτικής.
