Πέραν όλων των άλλων που ακούγονται, ας ξέρουμε και μερικά πράγματα για την υπόθεση του Νίκου Παππά.
1. Ο Νίκος Παππάς καταδικάστηκε για αδίκημα εντελώς της πλάκας, ισοδύναμο ποινικά ίσως με τροχαία παράβαση (με κόκκινο ή υπερβολική ταχύτητα). Η παράβαση καθήκοντος συμβαίνει ακόμα κι αν ένας δημόσιος λειτουργός δεν υπηρετήσει σωστά τον πολίτη, τον αγνοήσει, καθυστερήσει να απαντήσει κτλ. αν ξεχάσει κάτι ή αν κάνει λάθος στην δουλειά του. Το ερώτημα σε αυτό το αδίκημα είναι αν το λάθος (η παράβαση) έγινε ηθελημένα και με σκοπιμότητα ή όχι. Και σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται η υποκειμενική κρίση του δικαστή. Στοιχεία πάντα υπάρχουν και για το ένα και για το άλλο. Άρα είναι ένα αδίκημα που κρίνεται εντελώς ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.
2. Ακριβώς γι αυτό προκρίθηκε από την κυβέρνηση αυτή η κατηγορία για τον Παππά κι όχι καμιά άλλη αληθινά σοβαρή. Οποιαδήποτε άλλη κατηγορία (δωροληψία, απιστία, απάτη κτλ.) θα έπεφτε στο κενό γιατί θα χρειαζόταν αντικειμενικές αποδείξεις.
3. Γελοίο το αδίκημα, γελοία και η ποινή (με αναστολή σημαίνει πρακτικά αθώος αρκεί να μην καταδικαστείς τα προσεχή δύο-τρία χρόνια). Γελοία και η προσπάθεια να συμψηφιστεί ο Παππάς με τα αληθινά λαμόγια της ΝΔ που κατηγορούνται ότι απομυζούν κρατικό χρήμα και μάλιστα σε εκατομμύρια (Νικολάου, Πάτσης, Μαραβέγιας κτλ) ή με υπουργούς της ΝΔ που πλούτισαν με αδιευκρίνιστα ποσά.
4. Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, θα προτιμούσα να απείχε από τις εκλογές με προσωπική του απόφαση ο Παππάς για να μην στρέφονται οι προβολείς σε αυτό το θέμα όποτε το θέλει ο Μητσοτάκης. Ωστόσο ο Συριζα ΠΣ αποφάσισε αλλιώς και το σέβομαι. Ελπίζω η αγανάκτηση από την απίστευτη αδικία να συσπειρώσει περισσότερο τον δημοκρατικό κόσμο γύρω από τον Σύριζα για να δοθεί ένα τέλος στην ΑΔΙΚΙΑ ΠΑΝΤΟΥ που ζούμε σήμερα.
