Το γεγονός ότι η εισαγωγή της κλήρωσης στην επιλογή σημαιοφόρου και παραστατών προκάλεσε τόση φασαρία δείχνει πόσο χαζό κι ανάξιο του ονόματός μας έθνος είμαστε οι Νεοέλληνες και πόσο μακριά βρισκόμαστε από τους κανονικούς Έλληνες, τους αρχαίους.
Στην αρχαιότητα ακόμη κι ο επώνυμος άρχων (ο βασιλιάς δηλαδή) προέκυπτε με κλήρωση. Κι οι δικαστές κι οι βουλευτές κι οι άρχοντες και όλες οι αρχές (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) προέκυπταν από κλήρωση μεταξύ όλων των πολιτών. Μιλάμε για την Αθήνα του Περικλή, του Θεμιστοκλή, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σωκράτη, του Επίκουρου, του Αναξίμανδρου, του Πρωταγόρα, του Ευριπίδη, του Ισοκράτη, του Δημοσθένη του...του ...του ... όλων των μεγάλων πνευμάτων της εποχής αλλά και της ιστορίας.
Κι όχι μόνο η Αθήνα ... όλες οι ελληνικές πόλεις το ίδιο έκαναν. Έβγαζαν τους σημαιοφόρους και παραστάτες στα δημοτικά σχολεία αλλά και στα μεγαλύτερα σχολεία όπως και στα δικαστήρια (Ηλιαία), στη Βουλή (βουλευτές) κ.τ.λ. με κλήρωση και κανείς δεν διαμαρτυρόταν. Κάτι ψιλογκρίνιες ακούγονταν από τους αριστοκρατικούς κύκλους αλλά σε γενικές γραμμές κι αυτοί σέβονταν τη δημοκρατία, δηλαδή την κλήρωση. Μόνο οι τύραννοι (οι τριάκοντα και κάποιοι άλλοι) πίστευαν πως πρέπει σημαιοφόροι στα δημοτικά να γίνονται οι «άριστοι», δηλαδή οι ίδιοι!
Αλλά βέβαια, για την αρχαιότητα θα μιλάμε τώρα ....!
